فهرست مطالب
یک سنتوریون (تلفظ cen-TU-ri-un ) افسر ارتش روم باستان بود. سنتوریون ها نام خود را به این دلیل گرفتند که 100 مرد را فرماندهی می کردند ( centuria = 100 در لاتین).
مسیرهای مختلف منجر به صددرصد شدن شد. برخی از آنها توسط سنا یا امپراتور منصوب می شدند یا توسط رفقای خود انتخاب می شدند، اما بیشتر آنها مردانی بودند که پس از 15 تا 20 سال خدمت از طریق درجات ارتقا می یافتند.
آنها به عنوان فرماندهان گروهان، مسئولیت های مهمی از جمله آموزش، انجام وظایف و حفظ نظم و انضباط در صفوف را بر عهده داشتند. هنگامی که ارتش اردو زد، صدها بر ساختمان استحکامات نظارت می کردند که وظیفه ای حیاتی در قلمرو دشمن بود. آنها همچنین زندانیان را اسکورت می کردند و زمانی که ارتش در حال حرکت بود غذا و آذوقه تهیه می کردند.
نظم و انضباط در ارتش روم باستان سخت بود. یک سنتوریون ممکن است یک عصا یا چاقو ساخته شده از درخت انگور سخت شده را به عنوان نماد درجه حمل کند. یکی از صدیران به نام لوسیلیوس ملقب به سدو آلترام به معنای "دیگری برای من بیاور" بود، زیرا او دوست داشت عصای خود را بر پشت سربازان بشکند. آنها در جریان یک شورش با قتل او را جبران کردند.
برخی از صدیبان رشوه می گرفتند تا به زیردستان خود وظایف آسان تری بدهند. آنها اغلب به دنبال افتخار و ترفیع بودند. تعداد کمی حتی سناتور شدند. سنتوریون ها تزیینات نظامی را که دریافت کرده بودند به عنوان گردنبند و دستبند می پوشیدند و دستمزدی از پنج تا 15 برابر حقوق دریافت می کردند.سرباز معمولی
همچنین ببینید: سمبولیسم خدایان هندوCenturions راه را رهبری کردند
ارتش روم یک ماشین کشتار کارآمد بود، با صددرصدها پیشتاز. مانند سایر سربازان، آنها از سینه‌پوش یا زره‌های زنجیری، محافظ‌های ساق پا به نام گریو و یک کلاه ایمنی متمایز استفاده می‌کردند تا زیردستان بتوانند آنها را در گرماگرم جنگ ببینند. در زمان مسیح، بیشتر آنها یک گلادیوس ، شمشیری به طول 18 تا 24 اینچ با یک گلدان فنجانی شکل حمل می کردند. این دو لبه بود اما مخصوصاً برای ضربه زدن و ضربه زدن با چاقو طراحی شده بود زیرا چنین زخم هایی کشنده تر از بریدگی بودند.
در نبرد، صددرها در خط مقدم ایستادند و مردان خود را رهبری کردند. از آنها انتظار می رفت که شجاع باشند و نیروها را در طول نبردهای سخت جمع کنند. ترسوها را می توان اعدام کرد. ژولیوس سزار این افسران را چنان برای موفقیت خود حیاتی می دانست که آنها را در جلسات استراتژی خود گنجاند.
بعداً در امپراتوری، از آنجایی که ارتش بیش از حد ضعیف بود، فرماندهی یک صدیبان به 80 نفر یا کمتر کاهش یافت. گاهی اوقات از سانتریون های سابق برای فرماندهی نیروهای کمکی یا مزدور در سرزمین های مختلفی که روم فتح کرده بود، استخدام می شدند. در سال‌های اولیه جمهوری روم، صددرصدها ممکن بود پس از پایان دوره خدمتشان، یک قطعه زمین در ایتالیا دریافت کنند، اما در طول قرن‌ها، چون بهترین زمین‌ها همگی قطعه‌بندی شده بود، برخی فقط زمین‌های سنگی و بی‌ارزش دریافت کردند. در دامنه تپه ها خطر، غذای بد، و نظم و انضباط وحشیانه منجر بهمخالفت در ارتش
همچنین ببینید: فرشتگان تاج و تخت در سلسله مراتب فرشتگان مسیحیسنتوریون در کتاب مقدس
تعدادی از صدیبان رومی در عهد جدید ذکر شده است، از جمله یکی که وقتی خدمتکارش فلج و دردناک بود برای کمک نزد عیسی مسیح آمد. ایمان آن مرد به مسیح به قدری قوی بود که عیسی از فاصله بسیار دور خادم را شفا داد (متی 8: 5-13).
یک صدیبان دیگر، که نامش نیز ذکر نشده است، مسئول جزئیات اعدام عیسی بود که به دستور فرماندار پونتیوس پیلاطس عمل می کرد. در حکومت روم، دادگاه یهود، سنهدرین، صلاحیت اجرای حکم اعدام را نداشت. پیلاطس با پیروی از سنت یهودی، پیشنهاد آزادی یکی از دو زندانی را داد. مردم زندانی به نام باراباس را برگزیدند و فریاد زدند که عیسی ناصری را مصلوب کنند. پیلاطس به طور نمادین دست های خود را از این موضوع شست و عیسی را به دست صدیر و سربازانش سپرد تا اعدام شوند. در حالی که عیسی بر روی صلیب بود، صدیر به سربازان خود دستور داد که برای تسریع در مرگ، پاهای مردان مصلوب شده را بشکنند.
"و هنگامی که صدری که در آنجا در مقابل عیسی ایستاده بود، دید که او چگونه مرد، گفت: "به یقین این مرد پسر خدا بود!" (مرقس 15:39 NIV)بعداً، آن مرد همان سردار به پیلاطس تأیید کرد که عیسی در واقع مرده است. سپس پیلاطس جسد عیسی را برای دفن به یوسف اهل آریماتیا رها کرد.
در اعمال 10 به یک صدیبان عادل اشاره شده استبه نام کورنلیوس و تمام خانواده اش توسط پطرس تعمید یافتند و از اولین غیر یهودیانی بودند که مسیحی شدند.
اشاره نهایی از یک صدف در اعمال 27 رخ می دهد، جایی که پولس رسول و برخی دیگر از زندانیان تحت اتهام مردی به نام جولیوس، از گروه آگوستان قرار می گیرند. یک گروه یک دهمین بخش از یک لژیون رومی بود که معمولاً 600 مرد تحت فرماندهی شش سنتوریون تشکیل می شد.
محققان کتاب مقدس حدس می زنند که ژولیوس ممکن است یکی از اعضای گارد پراتورین امپراتور آگوستوس سزار یا گروه محافظان در مأموریت ویژه برای بازگرداندن این زندانیان بوده باشد.
هنگامی که کشتی آنها به صخره برخورد کرد و در حال غرق شدن بود، سربازان می خواستند همه زندانیان را بکشند، زیرا سربازان تاوان هر کسی را که فرار می کردند با جان خود می پردازند.
«اما صدیبان که می‌خواست پولس را نجات دهد، آنها را از اجرای نقشه خود باز داشت.» (اعمال رسولان 27:43 ESV)منابع
- ساخت ارتش روم: از جمهوری تا امپراتوری توسط لارنس کپل
- biblicaldtraining.org
- ancient.eu
