شاهکار تاریخ یا افسانه دست های دعا کننده

«دست‌های دعا» اثر آلبرشت دورر یک طراحی معروف با جوهر و مداد است که در اوایل قرن شانزدهم ایجاد شد. چندین مرجع رقابتی برای خلق این اثر هنری وجود دارد.

توضیحات اثر هنری

نقاشی روی کاغذ آبی رنگی است که خود هنرمند ساخته است. «دست‌های دعا» بخشی از یک سری طرح‌هایی است که دورر برای یک محراب در سال 1508 کشیده است. این نقاشی دست‌های مردی را نشان می‌دهد که با بدنش در سمت راست نماز می‌خواند. آستین های مرد تا شده و در نقاشی به چشم می خورد.

نظریه های مبدا

این اثر در ابتدا توسط یاکوب هلر درخواست شد و به نام او نامگذاری شده است. فرض بر این است که آن طرح در واقع از دستان خود هنرمند الگوبرداری شده است. دست‌های مشابهی در دیگر آثار هنری دورر دیده می‌شود.

همچنین ببینید: سابات بت پرستان و تعطیلات ویکان

همچنین این نظریه وجود دارد که داستان عمیق تری در ارتباط با "دست های دعا" وجود دارد. داستانی دلچسب از عشق خانوادگی، فداکاری و ادای احترام.

داستانی از عشق خانوادگی

حساب زیر به نویسنده ای نسبت داده نمی شود. با این حال، حق چاپ در سال 1933 توسط جی گرینوالد به نام "افسانه دست های دعای آلبرشت دورر" ثبت شده است.

همچنین ببینید: راهنمای ارواح یا خدایان شینتودر قرن شانزدهم، در دهکده ای کوچک در نزدیکی نورنبرگ، خانواده ای با 18 فرزند زندگی می کردند. آلبرشت دورر بزرگ، پدر و سرپرست خانواده، برای اینکه غذا را برای فرزندانش روی سفره نگه دارد، حرفه ای زرگر بود وتقریباً 18 ساعت در روز در تجارت خود کار می کرد و هر کار پرداخت دیگری که در محله پیدا می کرد علیرغم فشار خانواده، دو فرزند پسر دورر، آلبرشت کوچک و آلبرت، رویایی داشتند. هر دوی آن‌ها می‌خواستند استعداد خود را در هنر دنبال کنند، اما می‌دانستند که پدرشان هرگز نمی‌تواند از نظر مالی هر یک از آنها را برای تحصیل در آکادمی به نورنبرگ بفرستد. پس از بحث‌های طولانی شبانه در تخت شلوغشان، دو پسر بالاخره به پیمانی رسیدند. سکه می انداختند. بازنده برای کار به معادن نزدیک می رفت و با درآمدش از برادرش تا زمانی که در آکادمی تحصیل می کرد حمایت می کرد. سپس، در چهار سال، زمانی که آن برادر برنده بازی، تحصیلات خود را به پایان رساند، برادر دیگر را در آکادمی یا با فروش آثار هنری خود یا در صورت لزوم با کار در معدن حمایت می کرد. آنها صبح یکشنبه بعد از کلیسا سکه ای پرتاب کردند. آلبرشت جوان برنده بازی شد و به نورنبرگ رفت. آلبرت وارد معادن خطرناک شد و برای چهار سال بعد، بودجه برادرش را تامین کرد، که کارش در آکادمی تقریباً یک حس فوری بود. حکاکی‌های آلبرشت، حکاکی‌های چوبی و روغن‌های او به مراتب بهتر از بسیاری از استادانش بود، و زمانی که او فارغ‌التحصیل شد، شروع به دریافت هزینه‌های قابل توجهی برای کارهای سفارشی‌اش کرد. هنگامی که این هنرمند جوان به روستای خود بازگشت، خانواده دورر یک شام جشن برگزار کردنددر چمنزارشان برای جشن بازگشت پیروزمندانه آلبرشت به خانه. آلبرشت پس از یک وعده غذایی طولانی و به یاد ماندنی، همراه با موسیقی و خنده، از جایگاه افتخارآمیز خود در سر میز برخاست تا نان تستی برای برادر محبوبش برای سال‌های فداکاری بنوشد که آلبرشت را قادر ساخته بود تا جاه طلبی خود را برآورده کند. کلام پایانی او این بود: "و اکنون، آلبرت، برادر مبارک من، اکنون نوبت توست. اکنون می‌توانی به نورنبرگ بروی تا رویای خود را دنبال کنی و من از تو مراقبت خواهم کرد." همه سرها در انتظار مشتاقانه به انتهای میز برگشتند، جایی که آلبرت نشسته بود، اشک روی صورت رنگ پریده اش سرازیر شده بود، سر پایینش را از این طرف به طرف دیگر تکان می داد در حالی که گریه می کرد و بارها و بارها تکرار می کرد: "نه." بالاخره آلبرت بلند شد و اشک های روی گونه هایش را پاک کرد. نگاهی به میز بلند انداخت و به چهره هایی که دوست داشت نگاه کرد و سپس در حالی که دستانش را به گونه راستش نزدیک کرده بود، به آرامی گفت: "نه برادر. من نمی توانم به نورنبرگ بروم. برای من خیلی دیر شده است. ببینید چه چهار سالی شده است. استخوان های هر انگشت دست من حداقل یک بار شکسته شده است و اخیراً به شدت از آرتروز در دست راستم رنج می برم که حتی نمی توانم یک لیوان را برای برگرداندن نان تست نگه دارم، چه برسد به درست کردن خطوط ظریف روی پوست یا بوم با قلم یا قلم مو، نه برادر، برای من خیلی دیر شده است.» بیش از 450 سال می گذرد. تاکنون صدها پرتره استادانه آلبرشت دورر، قلم وطرح‌های نقره‌ای، آبرنگ، زغال چوب، حکاکی‌های روی چوب و حکاکی‌های مسی در همه موزه‌های بزرگ دنیا آویزان است، اما این احتمال وجود دارد که شما نیز مانند اکثر مردم، با معروف‌ترین اثر آلبرشت دورر، «دست‌های دعاکننده» آشنا باشید. برخی بر این باورند که آلبرشت دورر به احترام برادرش آلبرت، دست های آزار دیده برادرش را با کف دست به هم و انگشتان باریکی که به سمت آسمان کشیده شده بود، با زحمت کشیده بود. او نقاشی قدرتمند خود را صرفاً «دست‌ها» نامید، اما تمام جهان تقریباً بلافاصله قلب خود را به روی شاهکار بزرگ او باز کردند و ادای احترام او را به «دست‌های دعاکننده» تغییر نام دادند. بگذارید این کار به شما یادآوری کند که هیچ کس هرگز آن را به تنهایی نمی سازد! به این مقاله استناد کنید فرمت استناد شما Desy, Phylameana lila. "شاهکار تاریخ یا افسانه دست های دعا کننده." ادیان بیاموز، 2 آگوست 2021، learnreligions.com/praying-hands-1725186. دیسی، فیلامیانا لیلا. (2021، 2 اوت). شاهکار تاریخ یا افسانه دست های دعا کننده. برگرفته از //www.learnreligions.com/praying-hands-1725186 Desy, Phylameana lila. "شاهکار تاریخ یا افسانه دست های دعا کننده." ادیان را بیاموزید //www.learnreligions.com/praying-hands-1725186 (دسترسی در 25 مه 2023). کپی استناد