ភីលីព ៣:១៣-១៤៖ បំភ្លេចអ្វីដែលនៅខាងក្រោយ

តារាងមាតិកា

នៅក្នុង ភីលីព 3:13-14 សាវកប៉ុលផ្តោតលើការប្រណាំង គោលដៅ និងបន្ទាត់បញ្ចប់នៃដំណើរនៃសេចក្តីជំនឿរបស់គាត់។ ដូចអ្នករត់ប្រណាំងអូឡាំពិក គាត់មិនត្រឡប់ទៅរស់នៅលើការបរាជ័យរបស់គាត់ទេ។ ដោយបំភ្លេចនូវអ្វីដែលនៅពីក្រោយ ប៉ុលទន្ទឹងរង់ចាំយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ឆ្ពោះទៅរកការទទួលជ័យជម្នះចុងក្រោយ នៅពេលដែលគាត់នឹងឃើញមុខរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។

ភីលីព 3:13–14

បងប្អូនប្រុសស្រីអើយ ខ្ញុំមិនបានចាត់ទុកខ្លួនឯងថាបានចាប់យកវានៅឡើយទេ។ ប៉ុន្តែរឿងមួយដែលខ្ញុំធ្វើ៖ ការបំភ្លេចនូវអ្វីដែលនៅខាងក្រោយ ហើយតឹងតែងឆ្ពោះទៅរកអ្វីដែលនៅខាងមុខ ខ្ញុំបន្តឆ្ពោះទៅរកគោលដៅដើម្បីឈ្នះរង្វាន់ ដែលព្រះជាម្ចាស់បានត្រាស់ហៅខ្ញុំឲ្យឡើងឋានសួគ៌ក្នុងព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ។ (NIV)

ឥឡូវនេះ ចូរចាំថា ប៉ុលគឺជាសូល ជាបុរសដែលបានបៀតបៀនក្រុមជំនុំដោយហិង្សា។ គាត់បានចូលរួមក្នុងការគប់ដុំថ្មរបស់ស្ទេផាន ហើយគាត់អាចបណ្តោយឲ្យមានកំហុស និងការអាម៉ាស់ដល់គាត់សម្រាប់រឿងនោះ។ ប៉ុន្តែប៉ុលភ្លេចអ្វីដែលមាននៅអតីតកាល។ គាត់មិនបានទុកឱ្យវាលងគាត់ ឬធ្វើដំណើរគាត់ក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ននេះទេ។

ប៉ុលក៏មិនបានរស់នៅជាមួយការរងទុក្ខ ការវាយដំ ការបំផ្លាញសំពៅ និងការជាប់គុករបស់គាត់ដែរ។ គាត់ភ្លេចការខកចិត្ត និងបញ្ហាប្រឈមរបស់សមាជិកក្រុមជំនុំដែលបះបោរ គ្រូក្លែងក្លាយ និងការបៀតបៀន។ ផ្ទុយទៅវិញ គាត់បានបង្ហាត់ភ្នែករបស់គាត់ទៅលើការនិមិត្តរបស់ចៅហ្វាយរបស់គាត់ដែលស្វាគមន៍គាត់ទៅកាន់ឋានសួគ៌ដោយនិយាយថា "ធ្វើបានល្អអ្នកបំរើដ៏ល្អនិងស្មោះត្រង់។ ចូលទៅក្នុងរង្វាន់របស់អ្នក!" (ម៉ាថាយ ២៥:២១)។

ដើរចេញដើម្បីភាពចាស់ទុំរបស់គ្រិស្តបរិស័ទ

ទោះបីជាគ្រិស្តបរិស័ទត្រូវបានហៅឱ្យដូចជាព្រះគ្រីស្ទក៏ដោយ ក៏យើងបន្តធ្វើកំហុស។ យើងមិនទាន់ "មកដល់" នៅឡើយទេ។ យើងបរាជ័យ។ តាមពិត យើងនឹងមិនទទួលបានការរាប់ជាបរិសុទ្ធពេញលេញឡើយ រហូតដល់យើងឈរនៅចំពោះព្រះអម្ចាស់។ ប៉ុន្តែ ព្រះប្រើភាពមិនល្អឥតខ្ចោះរបស់យើងដើម្បីជួយយើងឲ្យ«ធំឡើង»ដោយជំនឿ។

យើងមានបញ្ហាក្នុងការដោះស្រាយដែលគេហៅថា "សាច់ឈាម"។ សាច់ឈាមរបស់យើងទាញយើងទៅរកអំពើបាប ហើយឆ្ងាយពីរង្វាន់នៃការហៅឡើង។ សាច់ឈាមរបស់យើងធ្វើឱ្យយើងដឹងយ៉ាងឈឺចាប់អំពីតម្រូវការរបស់យើងដើម្បីព្យាយាមឆ្ពោះទៅរកគោលដៅ។

ដោយហេតុផលនេះ ប៉ុលបានប្រឹងប្រែងអស់ពីកម្លាំងកាយចិត្ត ដើម្បីទទួលបានភាពចាស់ទុំជាគ្រីស្ទាន។ គាត់ទទួលស្គាល់ភាពខ្វះខាតរបស់គាត់។ ប៉ុលក៏បានហៅជនជាតិភីលីព និងអ្នកអានព្រះគម្ពីរទាំងអស់នាពេលអនាគតឲ្យខិតខំដោយឧស្សាហ៍ព្យាយាមជាមួយនឹងសាច់ដុំខាងវិញ្ញាណ ដើម្បីបន្តដំណើរទៅមុខក្នុងជីវិតគ្រីស្ទានរបស់ពួកគេ។

Fixing Our Eyes on Jesus

អ្នកនិពន្ធសៀវភៅហេព្រើរបានបន្ទរពាក្យរបស់ប៉ុលជាមួយនឹងការលើកទឹកចិត្តស្រដៀងគ្នានេះនៅក្នុង ហេព្រើរ 12:1-2:

សូមមើលផងដែរ: តើ Mu នៅក្នុងការអនុវត្តព្រះពុទ្ធសាសនា Zen គឺជាអ្វី?ដូច្នេះហើយ ដោយសារយើងត្រូវបានហ៊ុំព័ទ្ធដោយបែបនោះ។ ពពកដ៏ធំនៃសាក្សី សូមឲ្យយើងបោះចោលអ្វីៗទាំងអស់ដែលរារាំង និងអំពើបាបដែលងាយជាប់គាំង។ ហើយសូមឲ្យយើងរត់ដោយការព្យាយាមនូវការប្រណាំងដែលបានសម្គាល់សម្រាប់យើង ដោយសម្លឹងមើលទៅលើព្រះយេស៊ូវ ដែលជាអ្នកត្រួសត្រាយនិងសេចក្ដីជំនឿដ៏ឥតខ្ចោះ។ ដោយសារអំណរដែលបានដាក់នៅចំពោះមុខគាត់ គាត់បានស៊ូទ្រាំនឹងឈើឆ្កាង ដោយមើលងាយភាពអាម៉ាស់ ហើយអង្គុយនៅខាងស្ដាំបល្ល័ង្ករបស់ព្រះ។ (NIV)

ព្រះតែមួយគត់គឺជាប្រភពនៃសេចក្តីសង្រ្គោះរបស់យើង ក៏ដូចជាជាអ្នកផ្គត់ផ្គង់ការរីកលូតលាស់ខាងវិញ្ញាណរបស់យើង។ យើងកាន់តែខិតជិតដល់ការបញ្ចប់ការប្រណាំងយើងកាន់តែយល់កាន់តែច្បាស់ថា យើងត្រូវបន្តទៅដូចជាព្រះគ្រីស្ទ។

ប៉ុន្តែយើងមិនអាចមើលទៅក្រោយបានទេ។ ប្រសិនបើយើងធ្វើ យើងនឹងទទួលបន្ទុកក្រោមទម្ងន់នៃការចងចាំពីអតីតកាលនៃការបរាជ័យ។

រង្វាន់ឋានសួគ៌

រង្វាន់ណាមួយដែលយើងអាចស្វែងរក និងទទួលបាននៅលើផែនដីនេះ នឹងមិនស្ថិតស្ថេរឡើយ។ មានតែអ្វីដែលនៅអស់កល្បជានិច្ចនឹងស្ថិតស្ថេរជារៀងរហូត។ ប៉ុលបានប្រាប់អ្នកជឿនៅក្រុងកូរិនថូសថា គាត់កំពុងធ្វើការដើម្បី«មកុដដែលនៅស្ថិតស្ថេរជារៀងរហូត»។ ប៉ុន្តែដើម្បីឈ្នះមកុដដ៏អស់កល្បជានិច្ច យើងត្រូវអនុវត្តវិន័យខ្លួនឯង។ ម្ដងទៀត Paul ប្រើរូបភាពនៃអ្នករត់ប្រណាំងក្នុងការប្រកួតមួយ៖

តើអ្នកមិនដឹងថានៅក្នុងការប្រណាំងមួយ អ្នករត់ទាំងអស់សុទ្ធតែបានរង្វាន់ទេ? រត់តាមវិធីដើម្បីទទួលបានរង្វាន់។ គ្រប់គ្នាដែលចូលរួមប្រកួតក្នុងការប្រកួតចូលទៅក្នុងការហ្វឹកហាត់យ៉ាងតឹងរ៉ឹង។ ពួកគេធ្វើវាដើម្បីទទួលបានមកុដដែលនឹងមិនស្ថិតស្ថេរ ប៉ុន្តែយើងធ្វើវាដើម្បីទទួលបានមកុដដែលនឹងស្ថិតស្ថេរជារៀងរហូត។ ដូច្នេះ ខ្ញុំមិនរត់ដូចអ្នកដែលរត់ដោយគ្មានគោលដៅទេ។ ខ្ញុំមិនវ៉ៃដូចអ្នកប្រដាល់វាយលើអាកាសទេ។ ទេ ខ្ញុំវាយប្រហាររូបកាយខ្ញុំ ហើយធ្វើជាខ្ញុំបម្រើរបស់ខ្ញុំ ដើម្បីកុំឲ្យខ្ញុំបានអធិប្បាយដល់អ្នកឯទៀតហើយ ខ្ញុំផ្ទាល់នឹងមិនត្រូវបានគេដកសិទ្ធិទទួលរង្វាន់ឡើយ។ (កូរិនថូសទី១ ៩:២៤–២៧, NIV)

សូមលើកទឹកចិត្តដោយការសង្កត់ធ្ងន់របស់ប៉ុលនៅទីនេះលើការបំភ្លេចអតីតកាល—បំភ្លេចអ្វីដែលនៅពីក្រោយ—ហើយប្រឹងទៅមុខចំពោះអ្វីដែលនៅខាងមុខ។ កុំអនុញ្ញាតឱ្យការបរាជ័យកាលពីម្សិលមិញបង្អាក់អ្នកពីគោលដៅនៃការត្រាស់ហៅរបស់អ្នកពីព្រះនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទ។ ចុចបន្តដើម្បីទទួលរង្វាន់មេដាយមាស រហូតដល់អ្នកបានជួបព្រះអម្ចាស់យេស៊ូនៅបន្ទាត់បញ្ចប់។

សូមមើលផងដែរ: តើបុណ្យអ៊ីស្ទើរជាអ្វី? ហេតុអ្វីបានជាពួកគ្រីស្ទានប្រារព្ធពិធីបុណ្យវិស្សមកាលដកស្រង់អត្ថបទនេះ ធ្វើទ្រង់ទ្រាយ Citation Fairchild របស់អ្នក ម៉ារី។ ភីលីព ៣:១៣-១៤៖ បំភ្លេចអ្វីដែលនៅពីក្រោយខ្នង។ រៀនសាសនា, ឧសភា។ ថ្ងៃទី 6 ឆ្នាំ 2021, learnreligions.com/forget-the-past-and-press-on-philippians-313-14-701886។ Fairchild, ម៉ារី។ (២០២១ ថ្ងៃទី ៦ ឧសភា)។ ភីលីព 3:13-14: បំភ្លេចអ្វីដែលនៅខាងក្រោយ។ ទាញយកពី //www.learnreligions.com/forget-the-past-and-press-on-philippians-313-14-701886 Fairchild, Mary ។ ភីលីព ៣:១៣-១៤៖ បំភ្លេចអ្វីដែលនៅពីក្រោយខ្នង។ រៀនសាសនា។ //www.learnreligions.com/forget-the-past-and-press-on-philippians-313-14-701886 (ចូលប្រើនៅថ្ងៃទី 25 ខែឧសភា ឆ្នាំ 2023)។ ចម្លងការដកស្រង់

Judy Hall

Judy Hall គឺជាអ្នកនិពន្ធ គ្រូបង្រៀន និងអ្នកជំនាញខាងគ្រីស្តាល់ដ៏ល្បីលំដាប់អន្តរជាតិ ដែលបានសរសេរសៀវភៅជាង 40 ក្បាលលើប្រធានបទ ចាប់ពីការព្យាបាលខាងវិញ្ញាណ រហូតដល់ metaphysics ។ ជាមួយនឹងអាជីពដែលមានរយៈពេលជាង 40 ឆ្នាំ Judy បានបំផុសគំនិតបុគ្គលរាប់មិនអស់ឱ្យភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងជាមួយខ្លួនខាងវិញ្ញាណរបស់ពួកគេ និងប្រើប្រាស់ថាមពលនៃគ្រីស្តាល់ព្យាបាល។ការងាររបស់ Judy ត្រូវបានជូនដំណឹងដោយចំណេះដឹងយ៉ាងទូលំទូលាយរបស់នាងអំពីវិន័យខាងវិញ្ញាណ និង esoteric ផ្សេងៗ រួមទាំងហោរាសាស្រ្ត tarot និងវិធីព្យាបាលផ្សេងៗ។ វិធីសាស្រ្តតែមួយគត់របស់នាងចំពោះភាពខាងវិញ្ញាណរួមបញ្ចូលគ្នានូវប្រាជ្ញាបុរាណជាមួយនឹងវិទ្យាសាស្ត្រទំនើប ដោយផ្តល់ឱ្យអ្នកអាននូវឧបករណ៍ជាក់ស្តែងសម្រាប់ការសម្រេចបាននូវតុល្យភាពនិងភាពសុខដុមរមនាក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ។នៅពេលដែលនាងមិនសរសេរ ឬបង្រៀន Judy អាចត្រូវបានគេរកឃើញថាកំពុងធ្វើដំណើរជុំវិញពិភពលោក ដើម្បីស្វែងរកការយល់ដឹង និងបទពិសោធន៍ថ្មីៗ។ ចំណង់ចំណូលចិត្តរបស់នាងសម្រាប់ការរុករក និងការរៀនសូត្រពេញមួយជីវិតគឺបង្ហាញឱ្យឃើញនៅក្នុងការងាររបស់នាង ដែលបន្តជម្រុញ និងផ្តល់អំណាចដល់អ្នកស្វែងរកខាងវិញ្ញាណនៅជុំវិញពិភពលោក។