តារាងមាតិកា
សិក្ខាបទនៃសាសនាចក្រគឺជាកាតព្វកិច្ចដែលសាសនាចក្រកាតូលិកទាមទារពីអ្នកស្មោះត្រង់ទាំងអស់។ ហៅផងដែរថាបទបញ្ញត្តិនៃសាសនាចក្រ ពួកគេត្រូវបានចងនៅក្រោមការឈឺចាប់នៃអំពើបាបក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់ ប៉ុន្តែចំណុចគឺមិនមែនដើម្បីដាក់ទណ្ឌកម្មនោះទេ។ ដូចដែល Catechism នៃសាសនាចក្រកាតូលិកពន្យល់ ធម្មជាតិនៃការចង "គឺមានន័យថាដើម្បីធានាដល់ភាពស្មោះត្រង់អប្បបរមាដែលមិនអាចខ្វះបាននៅក្នុងស្មារតីនៃការអធិស្ឋាននិងការខិតខំប្រឹងប្រែងខាងសីលធម៌ក្នុងការរីកលូតលាស់នៃសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះនិងអ្នកជិតខាង" ។ ប្រសិនបើយើងធ្វើតាមបញ្ជាទាំងនេះ យើងនឹងដឹងថាយើងកំពុងឆ្ពោះទៅរកទិសដៅត្រឹមត្រូវខាងវិញ្ញាណ។
នេះគឺជាបញ្ជីបច្ចុប្បន្ននៃសិក្ខាបទនៃសាសនាចក្រដែលមាននៅក្នុង Catechism of the Catholic Church។ ជាប្រពៃណី មានសិក្ខាបទប្រាំពីរនៃសាសនាចក្រ។ ពីរផ្សេងទៀតអាចត្រូវបានរកឃើញនៅចុងបញ្ចប់នៃបញ្ជីនេះ។
កាតព្វកិច្ចថ្ងៃអាទិត្យ
សិក្ខាបទទី 1 នៃសាសនាចក្រគឺ "អ្នកត្រូវតែចូលរួមអភិបូជានៅថ្ងៃអាទិត្យ និងថ្ងៃបរិសុទ្ធនៃកាតព្វកិច្ច ហើយសម្រាកពីការងារបម្រើ។" ជារឿយៗគេហៅថា កាតព្វកិច្ចថ្ងៃអាទិត្យ ឬកាតព្វកិច្ចថ្ងៃអាទិត្យ នេះគឺជាវិធីដែលគ្រីស្ទបរិស័ទបំពេញតាមបញ្ញត្តិទីបី៖ «ចូរចងចាំ ចូររក្សាថ្ងៃសប្ប័ទឲ្យបរិសុទ្ធ»។ យើងចូលរួមក្នុងអភិបូជា ហើយយើងបដិសេធពីការងារណាដែលរំខានយើងពីការប្រារព្ធពិធីដ៏ត្រឹមត្រូវនៃការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះគ្រីស្ទ។
ការសារភាព
សិក្ខាបទទី 2 នៃសាសនាចក្រគឺ "អ្នកត្រូវតែសារភាពអំពើបាបរបស់អ្នកយ៉ាងហោចណាស់ម្តងក្នុងមួយឆ្នាំ" ។ និយាយយ៉ាងតឹងរឹង យើងគ្រាន់តែត្រូវការចូលរួមក្នុងសាក្រាម៉ង់នៃការសារភាពប្រសិនបើយើងមានបានប្រព្រឹត្តអំពើបាបក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់ ប៉ុន្តែសាសនាចក្រជំរុញឱ្យយើងប្រើប្រាស់សាក្រាម៉ង់ឱ្យបានញឹកញាប់ ហើយយ៉ាងហោចណាស់ ដើម្បីទទួលបានវាម្តងក្នុងមួយឆ្នាំៗ ដើម្បីរៀបចំសម្រាប់ការបំពេញកាតព្វកិច្ចបុណ្យ Easter របស់យើង។
កាតព្វកិច្ចបុណ្យអ៊ីស្ទើរ
សិក្ខាបទទីបីនៃសាសនាចក្រគឺ « អ្នកត្រូវតែទទួលសាក្រាម៉ង់នៃពិធីបុណ្យ Eucharist យ៉ាងហោចណាស់ក្នុងអំឡុងរដូវបុណ្យអ៊ីស្ទើរ។ សព្វថ្ងៃនេះ អ្នកកាន់សាសនាកាតូលិកភាគច្រើនទទួលពិធីបុណ្យ Eucharist នៅរាល់ការបូជាដែលពួកគេចូលរួម ប៉ុន្តែវាមិនតែងតែដូច្នោះទេ។ ចាប់តាំងពីសាក្រាម៉ង់នៃការរួបរួមបរិសុទ្ធចងយើងទៅនឹងព្រះគ្រីស្ទ និងដល់ពួកគ្រីស្ទានគ្នីគ្នារបស់យើង សាសនាចក្រតម្រូវឱ្យយើងទទួលវាយ៉ាងហោចណាស់ម្តងក្នុងមួយឆ្នាំ ជួនកាលនៅចន្លោះថ្ងៃ Palm Sunday និង Trinity Sunday (ថ្ងៃអាទិត្យបន្ទាប់ពីថ្ងៃបុណ្យទី៥០)។
សូមមើលផងដែរ: ទេវកថា និង ទេពធីតាការតមអាហារ និងការតមអាហារ
សិក្ខាបទទីបួននៃសាសនាចក្រគឺ « អ្នកត្រូវតែគោរពតាមថ្ងៃនៃការតមអាហារ និងការតមអាហារដែលត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយសាសនាចក្រ។ ការតមអាហារ និងការតមអាហារ រួមជាមួយនឹងការអធិស្ឋាន និងការផ្តល់ទាន គឺជាឧបករណ៍ដ៏មានឥទ្ធិពលក្នុងការអភិវឌ្ឍជីវិតខាងវិញ្ញាណរបស់យើង។ ថ្ងៃនេះ សាសនាចក្រតម្រូវឱ្យអ្នកកាន់សាសនាកាតូលិកតមអាហារតែនៅថ្ងៃ Ash Wednesday និង Good Friday ហើយត្រូវតមសាច់នៅថ្ងៃសុក្រក្នុងអំឡុងពេលផ្តល់ប្រាក់កម្ចី។ នៅថ្ងៃសុក្រផ្សេងទៀតទាំងអស់នៃឆ្នាំនេះ យើងអាចធ្វើពិធីសូត្រមន្តផ្សេងៗជំនួសការឈប់សំរាក។
ការគាំទ្រសាសនាចក្រ
សិក្ខាបទទីប្រាំនៃសាសនាចក្រគឺ « អ្នកនឹងជួយផ្គត់ផ្គង់តម្រូវការរបស់សាសនាចក្រ។ ធម្មទេសនាកត់សម្គាល់ថា នេះមានន័យថា អ្នកស្មោះត្រង់ត្រូវមានកាតព្វកិច្ចជួយដល់តម្រូវការសម្ភារៈសាសនាចក្រនីមួយៗ តាមសមត្ថភាពរៀងៗខ្លួន។” ម្យ៉ាងវិញទៀត យើងមិនចាំបាច់ត្រូវដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ទេ (ផ្តល់ដប់ភាគរយនៃប្រាក់ចំណូលរបស់យើង) ប្រសិនបើយើងមិនមានលទ្ធភាពទិញវា ប៉ុន្តែយើងក៏គួរមានឆន្ទៈក្នុងការផ្តល់ឱ្យបន្ថែមទៀតប្រសិនបើ យើងអាចធ្វើបាន។ ការគាំទ្ររបស់យើងចំពោះសាសនាចក្រក៏អាចមានតាមរយៈការបរិច្ចាគពេលវេលារបស់យើងផងដែរ ហើយចំណុចទាំងពីរគឺមិនមែនគ្រាន់តែដើម្បីរក្សាសាសនាចក្រប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែដើម្បីផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អ ហើយនាំអ្នកផ្សេងទៀតចូលទៅក្នុងសាសនាចក្រ ដែលជាព្រះកាយរបស់ព្រះគ្រីស្ទ។
និងពីរទៀត...
ជាប្រពៃណី សិក្ខាបទរបស់សាសនាចក្រមានលេខប្រាំពីរជំនួសឱ្យប្រាំ។ អាពាហ៍ពិពាហ៍។
