Πίνακας περιεχομένων
Σε πολλές κελτικές παραδόσεις του νεοπαγανισμού, υπάρχει ο διαρκής θρύλος της μάχης μεταξύ του Βασιλιά της Βελανιδιάς και του Βασιλιά της Ελιάς. Αυτοί οι δύο ισχυροί κυβερνήτες μάχονται για την κυριαρχία καθώς ο τροχός του έτους γυρίζει κάθε εποχή. Στο Χειμερινό Ηλιοστάσιο, ή Yule, ο Βασιλιάς της Βελανιδιάς κατακτά τον Βασιλιά της Ελιάς και στη συνέχεια βασιλεύει μέχρι το Καλοκαίρι, ή Litha. Μόλις φτάσει το Θερινό Ηλιοστάσιο, ο Βασιλιάς της Ελιάς επιστρέφει για να κάνειΣτους θρύλους ορισμένων συστημάτων πίστης, οι ημερομηνίες αυτών των γεγονότων μετατοπίζονται- η μάχη λαμβάνει χώρα στις Ισημερίες, έτσι ώστε ο Βασιλιάς της βελανιδιάς να είναι πιο δυνατός κατά τη διάρκεια του Μεσοκαλόκαιρου, ή Litha, και ο Βασιλιάς της Ελατιάς να είναι κυρίαρχος κατά τη διάρκεια του Yule. Από λαογραφική και γεωργική άποψη, αυτή η ερμηνεία φαίνεται να έχει περισσότερο νόημα.
Σε ορισμένες παραδόσεις των Wiccan, ο Βασιλιάς της Βελανιδιάς και ο Βασιλιάς της Ελατιάς θεωρούνται ως διπλές όψεις του Θεού με το Κέρας. Κάθε μία από αυτές τις διπλές όψεις κυβερνά για το μισό έτος, μάχεται για την εύνοια της Θεάς και στη συνέχεια αποσύρεται για να περιποιηθεί τις πληγές του για τους επόμενους έξι μήνες, μέχρι να έρθει η ώρα να βασιλέψει ξανά.
Ο Φράνκο στο WitchVox λέει ότι οι βασιλιάδες της βελανιδιάς και της πουρνάριας αντιπροσωπεύουν το φως και το σκοτάδι καθ' όλη τη διάρκεια του έτους. Στο χειμερινό ηλιοστάσιο σημειώνουμε
"η αναγέννηση του Ήλιου ή του Βασιλιά της Βελανιδιάς". Την ημέρα αυτή το φως αναγεννιέται και γιορτάζουμε την ανανέωση του φωτός του έτους. Ουπς, μήπως ξεχνάμε κάποιον; Γιατί στολίζουμε τις αίθουσες με κλαδιά από πουρνάρια; Αυτή η ημέρα είναι η ημέρα του Βασιλιά της Βελανιδιάς - βασιλεύει ο Σκοτεινός Άρχοντας. Είναι ο θεός της μεταμόρφωσης και αυτός που μας φέρνει να γεννήσουμε νέους δρόμους. Γιατί νομίζετε ότι κάνουμε "Αποφάσεις για την Πρωτοχρονιά"; Εμείςθέλουμε να αποτινάξουμε τους παλιούς μας τρόπους και να δώσουμε τη θέση μας στο νέο!"Συχνά, αυτές οι δύο οντότητες απεικονίζονται με οικείους τρόπους - ο Βασιλιάς της Δρυός εμφανίζεται συχνά ως μια δασική εκδοχή του Άγιου Βασίλη. Ντύνεται στα κόκκινα, φοράει ένα κλαδί πουρναριού στα μπερδεμένα μαλλιά του και μερικές φορές απεικονίζεται να οδηγεί μια ομάδα από οκτώ ελάφια. Ο Βασιλιάς της Δρυός απεικονίζεται ως θεός της γονιμότητας και περιστασιακά εμφανίζεται ως ο Πράσινος Άνθρωπος ή άλλος άρχοντας του δάσους.
Holly vs. Ivy
Ο συμβολισμός του πουρναριού και του κισσού είναι κάτι που εμφανίζεται εδώ και αιώνες- ειδικότερα, ο ρόλος τους ως αναπαραστάσεις των αντίθετων εποχών έχει αναγνωριστεί εδώ και πολύ καιρό. Πράσινο φυτρώνει το πουρνάρι, Ο βασιλιάς Ερρίκος Η' της Αγγλίας έγραψε:
Δείτε επίσης: Rosh Hashanah στη Βίβλο - Γιορτή των σαλπίγγωνΠράσινο φυτρώνει το πουρνάρι, το ίδιο και ο κισσός.
Δείτε επίσης: Ο Αρχάγγελος Ραφαήλ ο προστάτης Άγιος της ΘεραπείαςΑν και οι χειμωνιάτικες ριπές δεν φυσούν ποτέ τόσο ψηλά, το πουρνάρι πρασινίζει.
Όπως το πουρνάρι πρασινίζει και δεν αλλάζει ποτέ απόχρωση,
Έτσι είμαι, έτσι ήμουν πάντα, στην κυρία μου αληθινός.
Καθώς το πουρνάρι πρασινίζει με κισσό ολομόναχο
Όταν τα λουλούδια δεν φαίνονται και τα φύλλα του πράσινου δέντρου έχουν φύγει
Φυσικά, Το Holly and the Ivy είναι ένα από τα πιο γνωστά χριστουγεννιάτικα κάλαντα, το οποίο αναφέρει: "Το πουρνάρι και ο κισσός, όταν μεγαλώσουν και τα δύο, από όλα τα δέντρα που υπάρχουν στο δάσος, το πουρνάρι έχει το στέμμα".
Η μάχη των δύο βασιλιάδων στο μύθο και τη λαογραφία
Τόσο ο Ρόμπερτ Γκρέιβς όσο και ο σερ Τζέιμς Τζορτζ Φρέιζερ έγραψαν για τη μάχη αυτή. Ο Γκρέιβς είπε στο έργο του Η Λευκή Θεά ότι η σύγκρουση μεταξύ του Βασιλιά της Βελανιδιάς και του Βασιλιά της Ελιάς απηχεί τη σύγκρουση πολλών άλλων αρχετυπικών ζευγαριών. Για παράδειγμα, οι μάχες μεταξύ του Σερ Γκαγουέιν και του Πράσινου Ιππότη και μεταξύ του Λουγκ και του Μπαλόρ στον κέλτικο μύθο είναι παρόμοιες, όπου η μία φιγούρα πρέπει να πεθάνει για να θριαμβεύσει η άλλη.
Ο Frazer έγραψε, στο Ο Χρυσός Κλάδος, για τη δολοφονία του βασιλιά του δάσους ή του πνεύματος των δέντρων. Λέει,
"Η ζωή του πρέπει επομένως να θεωρούνταν πολύ πολύτιμη από τους λάτρεις του, και πιθανόν να περιφρουρούνταν από ένα σύστημα περίτεχνων προφυλάξεων ή ταμπού, όπως εκείνα με τα οποία, σε τόσα πολλά μέρη, η ζωή του ανθρώπου-θεού προστατεύεται από την κακοήθη επιρροή των δαιμόνων και των μάγων. Αλλά είδαμε ότι η ίδια η αξία που αποδίδεται στη ζωή του ανθρώπου-θεού καθιστά αναγκαίο τον βίαιο θάνατό του ως τοτο μόνο μέσο για τη διατήρησή του από την αναπόφευκτη φθορά της ηλικίας. Το ίδιο σκεπτικό θα ίσχυε και για τον Βασιλιά του Δάσους- έπρεπε κι αυτός να σκοτωθεί προκειμένου το θεϊκό πνεύμα, που ενσαρκώθηκε μέσα του, να μεταφερθεί με την ακεραιότητά του στον διάδοχό του".Συνέχισε λέγοντας ότι όσο ο βασιλιάς μπορούσε να διατηρήσει τη θέση του, θα μπορούσε να συναχθεί ότι ήταν στην εξουσία- η ενδεχόμενη ήττα έδειχνε ότι η δύναμή του είχε αρχίσει να καταρρέει και ότι ήταν καιρός να αναλάβει κάποιος νεότερος, νεότερος και πιο δυναμικός.
Τελικά, ενώ αυτά τα δύο όντα μάχονται όλο το χρόνο, είναι δύο βασικά μέρη ενός συνόλου. Παρόλο που είναι εχθροί, χωρίς το ένα, το άλλο δεν θα υπήρχε πια.
Cite this Article Format Your Citation Wigington, Patti. "The Legend of the Holly King and the Oak King." Learn Religions, Aug. 28, 2020, learnreligions.com/holly-king-and-the-oak-king-2562991. Wigington, Patti. (2020, August 28). The Legend of the Holly King and the Oak King. Retrieved from //www.learnreligions.com/holly-king-and-the-oak-king-2562991 Wigington, Patti. "The Legend of the HollyKing and the Oak King." Learn Religions. //www.learnreligions.com/holly-king-and-the-oak-king-2562991 (πρόσβαση Μάιος 25, 2023). αναφορά αντιγράφου