Inhoudsopgave
Daniël in de leeuwenkuil is een van de bekendste verhalen in de Bijbel. Ook al was Daniël op dat moment een oude man, hij weigerde de gemakkelijkste weg te kiezen en God in de steek te laten. De dreiging van een pijnlijke dood veranderde zijn vertrouwen in God niet. Daniëls naam betekent "God is mijn rechter", en in dit wonder oordeelde God, niet de mens, over Daniël en vond hem onschuldig.
Vraag ter overdenking
Daniël was een volgeling van God die leefde in een wereld van goddeloze invloeden. Verleiding was altijd nabij, en zoals dat gaat met verleiding, zou het veel gemakkelijker zijn geweest om met de massa mee te gaan en populair te zijn. Christenen die leven in de huidige zondige cultuur kunnen zich gemakkelijk identificeren met Daniël.
Misschien zit u nu in uw eigen persoonlijke "leeuwenkuil", maar vergeet niet dat uw omstandigheden nooit een weerspiegeling zijn van hoeveel God van u houdt. De sleutel is om uw aandacht niet op uw situatie te richten, maar op uw almachtige Beschermer. Vertrouwt u op God om u te redden?
Achtergrond en samenvatting van het verhaal
Het oude Midden-Oosten was het verhaal van een rijk dat opkwam, viel en werd vervangen door een ander. In 605 voor Christus veroverden de Babyloniërs Israël en namen veel van de veelbelovende jonge mannen mee naar Babylon. Eén van die mannen was Daniël.
Zie ook: Wat is pelagianisme en waarom wordt het als ketterij veroordeeld?Sommige bijbelgeleerden speculeren dat de Babylonische gevangenschap zowel een daad van Gods discipline voor Israël was als een manier om hen noodzakelijke vaardigheden te leren in handel en bestuur. Hoewel het oude Babylon een heidense natie was, was het een zeer geavanceerde en georganiseerde beschaving. Uiteindelijk zou de gevangenschap eindigen, en zouden de Israëlieten hun vaardigheden mee naar huis nemen.
Toen de gebeurtenis in de leeuwenkuil plaatsvond, was Daniël in de 80. Door een leven van hard werken en gehoorzaamheid aan God was hij opgeklommen in de politieke rangen als bestuurder van dit heidense koninkrijk. Daniël was zelfs zo eerlijk en hardwerkend dat de andere regeringsfunctionarissen - die jaloers op hem waren - niets tegen hem konden vinden om hem uit zijn ambt te verwijderen.
Zie ook: Het Rozenkruis - Occulte SymbolenDus probeerden ze Daniëls geloof in God tegen hem te gebruiken. Ze misleidden koning Darius om een decreet van 30 dagen uit te vaardigen waarin stond dat iedereen die tot een andere god of man dan de koning bad, in de leeuwenkuil zou worden gegooid.
Daniël hoorde van het decreet, maar veranderde zijn gewoonte niet. Zoals hij zijn hele leven had gedaan, ging hij naar huis, knielde neer, keek Jeruzalem aan en bad tot God. De boze beheerders betrapten hem op heterdaad en vertelden het aan de koning. Koning Darius, die van Daniël hield, probeerde hem te redden, maar het decreet kon niet worden herroepen. De Meden en Perzen hadden een dwaze gewoonte dat als er eenmaal een wet was aangenomen - zelfs een slechte wet - hetkon niet worden ingetrokken.
In het hol van de leeuw
Bij zonsondergang gooiden ze Daniël in de leeuwenkuil. De koning kon de hele nacht niet eten of slapen. Bij zonsopgang rende hij naar de leeuwenkuil en vroeg Daniël of zijn God hem had beschermd. Daniël antwoordde,
"Mijn God zond zijn engel, en hij sloot de monden van de leeuwen. Zij hebben mij niet gekwetst, want ik ben onschuldig bevonden in zijn ogen. Ook heb ik nooit iets verkeerds gedaan voor u, o koning." (Daniël 6:22, NIV).Volgens de Schrift was de koning dolblij dat de profeet de nacht met de wilde dieren had overleefd. God had een engel gestuurd om de muil van de leeuwen te sluiten. Daniël werd ongedeerd naar buiten gebracht, "...omdat hij op zijn God had vertrouwd" (Daniël 6:23, NIV).
Koning Darius liet de mannen die Daniël vals beschuldigden arresteren. Samen met hun vrouwen en kinderen werden ze allemaal in de leeuwenkuil gegooid, waar ze onmiddellijk door de beesten werden gedood.
Door de ervaring in de leeuwenkuil kwam Darius tot deze conclusie over God:
Want hij is de levende God, en hij blijft eeuwig bestaan. Zijn koninkrijk zal nooit worden vernietigd, en zijn heerschappij zal nooit eindigen. Hij redt en redt zijn volk; hij verricht wonderbaarlijke tekenen en wonderen in de hemel en op aarde. Hij heeft Daniël gered uit de macht van de leeuwen" (Daniël 6:26-27, NLT).De koning vaardigde een decreet uit, waarin hij het volk opdroeg de God van Daniël te vrezen en te vereren. Daniël bloeide op onder het bewind van Darius en koning Cyrus de Perziër na hem.
Lessen en aandachtspunten
- De naam Daniel betekent "God is mijn rechter."
- Daniël is een type van Christus, een godvruchtig bijbelpersonage dat een voorbode is van de komende Messias. Hij wordt onberispelijk genoemd. In het wonder in de leeuwenkuil lijkt Daniëls proces op dat van Jezus voor Pontius Pilatus, en Daniëls ontsnapping aan een zekere dood lijkt op Jezus' opstanding.
- De leeuwenkuil symboliseerde ook Daniëls gevangenschap in Babylon, waar God hem beschermde en ondersteunde vanwege zijn grote geloof.
- God was niet bezig met de wetten van de mens. Hij redde Daniël omdat Daniël Gods wet gehoorzaamde en hem trouw was. Hoewel de Bijbel ons aanmoedigt om gezagsgetrouwe burgers te zijn, zijn sommige wetten verkeerd en onrechtvaardig en worden ze terzijde geschoven door Gods geboden.
- Daniel wordt niet bij naam genoemd in Hebreeën 11, de grote Hall of Fame van het geloof, maar in vers 33 wordt naar hem verwezen als een profeet "die de muil van de leeuwen sloot".
- Daniel werd tegelijk met Shadrach, Meshach en Abednego in gevangenschap genomen. Toen deze drie in de vurige oven werden gegooid, toonden zij hetzelfde soort vertrouwen in God. De mannen verwachtten gered te worden, maar als dat niet zo was, verkozen zij God te vertrouwen boven ongehoorzaamheid, zelfs als dat de dood betekende.
