Dàin air Brìgh na Nollaige

Is e dhà de na mearachdan as motha a nì Crìosdaidhean a bhith teagmhach gu bheil smachd aig Dia agus a’ dìochuimhneachadh gur esan ùghdar agus neach-foirfe ar saoraidh. Leis gu bheil Dia neo-fhaicsinneach, ag obair air cùl na seallaidhean, bidh sinn tric a 'smaoineachadh gu bheil e air ar trèigsinn. Agus, tha ar feum daonna air cinnt gar stiùireadh gu bhith a’ cruinneachadh deagh obraichean agus a’ strì ri bhith nar duine math. Beachdaich air na leasanan luachmhor anns na dàin Nollaig seo.

Plana Dhè

Le Jack Zavada

Bha a roghainn foirfe,

Ged nach creideadh neach

Gus b’urrainn do mhaighdean ìosal gu bràth torrach.

An sin ordugh poblach ìmpire neo-dhiadhaidh

Thug iad gu Bethlehem iad.

Ciamar a dh’fhaodadh sin a bhith?

Thainig iad g'a aoradh, eadar bheag agus mhòr,

Gu dearbhadh gu'm biodh e 'na Thighearn oirnn uile.

A thrèibh Iudah, ann an sliochd Dhaibhidh,

Duine mar sinne,

Agus gidheadh ​​diadhaidh.

Crochadh air crois mar a thuirt e fhein,

An sin an ceann tri latha

Dh'eirich e o na mairbh!

Gun cho-thuiteamas an sin, a h-uile dealbh gun sgur,

Tachartasan air an cur air dòigh

Le làimh Dhè fhèin.

Agus mar sin nad bheatha fhèin mar a thig cùisean gu bith,

Tha Dia air an cùlaibh

Ged nach faic thu.

Tachartasan is daoine, fad air falbh is faisg,

Gluais ann thu,

Ga thoirt an seo.

A h-uile tachartas bho thòisich do bheatha,

Pìos san tòimhseachan

De phlana faiceallach Dhè.

A chum do phearsa a bhi cosmhuil ri a Mhac,

Gus a thoirt leatdachaigh

Nuair a bhios do bheatha deiseil.

Sàbhaladh Dia

Le Seac Zavada

Chaidh ainm a chur an òrdugh mus do rugadh e,

Chaidh a bhrìgh a dhearbhadh air madainn na Càisge sin.

Ach air a' cheud Nollaig ud 'na leabaidh phrasaich,

Chuimhnich a mhàthair air na thuirt an t-aingeal.

Gairmidh nèamh agus talamh le chèile

Nuair a tha do mhac air a bhreith, bidh Iosa mar ainm air.

Ann an Israel far an d'rinn an Tighearna sliochd,

Bha fios aig an t-sluagh gur e 'Dia saoradh' a bha an t-ainm a' ciallachadh.

Chomharraich e toiseach aonta ùr,

Dh’ìobradh Dia; Dheanadh Dia gniomh.

An gealladh air a choimhlionadh a rinneadh aig an Fhoghar,

Tabhartas aon-uair air a toirt air son nan uile.

Ach thar nan linntean rinn daoine dearmad,

Agus dh’fheuch iad ri nì nach urrainn duine a dhèanamh.

Chruinnich iad obraichean, shuidhich iad an amasan,

Shaoil ​​iad gum faodadh gnìomhan math an anam a shàbhaladh.

Bha iomaguin orra na dheanadh gu bràth iad,

S dhìochuimhnich iad gu'n robh an sàbhaladh cheana air a chosnadh.

An sin air a’ chrann-cheusaidh phàigh Iosa a’ phrìs,

Agus ghabh athair ris an ìobairt.

'S i 'Dia a shaoras' an fhirinn a choisinn ar n-aisig,

Agus cha 'n 'eil againn ach a bhi deanamh ach creidsinn.

Leasan Nollaige

Le Tom Krause

'S e dàn Crìosdail tùsail a th' ann an "Leasan Nollaige" a tha a' teagasg fìor bhrìgh na Nollaige tro shùilean balach òg.

"A bheil adhbhar ann? Carson a tha sinn an seo?"

Gille beagdh'fhaighnich mar a bha an yuletide a' tighinn faisg.

"Tha mi an dòchas gum bi fios agam uaireigin

An adhbhar a sheasas sinn a-mach an seo anns an t-sneachd,

A' seinn a' chlag seo mar dhaoine coisich seachad

Nuair a thig maoimean-sneachda a-mach às na speuran."

Rinn a’ mhàthair gàire dìreach air a mac air chrith

Cò b’ fheàrr a bhith a’ cluich ’s a’ faighinn beagan fealla-dhà,

Ach cha b’ fhada gus an lorgadh am feasgar

Tha brìgh na Nollaige, a 'chiad fhear.

Ghlaodh an gille og, "A mhathair, c'ait am bheil iad a' dol,

A h-uile sgillinn a tha sinn a' tional a h-uile bliadhna anns an t-sneachd?"

Carson a tha sinn ga dheanamh? tha cùram againn?

Tha sinn ag obair dha na sgillinnean sin, mar sin carson a bu chòir dhuinn a roinn?"

"A chionn 's gun robh leanabh beag, cho macanta 's cho tlàth

Rugadh ann am prasaich e," thuirt i ris an leanabh.

"B'e Mac an Rìgh a bh' ann. air a bhreith mar so,

Gus an teachdaireachd a thug e leis air an latha sin a thoirt dhuinn."

"Tha thu a' ciallachadh Leanabh Iosa? An e esan carson a tha sinn an seo,

A' seinn a' chlag seo aig àm na Nollaige a h-uile bliadhna?"

"Tha," thuirt a' mhàthair. "Sin as coireach gum bu chòir dhut fios

Mu dheidhinn a' chiad Nollaig o chionn fhada."

"An tìodhlac a thug Dia don t-saoghal air an oidhche sin

An robh tiodhlac a Mhic a dhèanamh na h-uile nithean ceart.

Carson a rinn e e? Carson a bha dragh air? ?

A bhith teagasg mu ghràdh agus mar a bu chòir dhuinn a roinn."

"Tha brìgh na Nollaige, tha thu a' faicinn, a mhic ghràdhaich,

Chan ann mu dheidhinn tiodhlacan agus dìreach spòrs a th' ann.

Ach tiodhlac Athar - A Mhica Mhac luachmhor fein —

Mar sin bhiodh an saoghal air a theàrnadh nuair a bhiodh an obair aige gu lèir dèante."

Nise rinn am balach beag gàire le deòir na shùil,

Mar mhaoimean-sneachda cumail a' tuiteam o na speuran —

Fuar an clag na b' àirde fhad 's a bha na daoine a' coiseachd seachad

Agus sìos domhainn na chridhe, mu dheireadh, bha fios aige carson.