Բանաստեղծություններ Սուրբ Ծննդի իմաստի մասին

Քրիստոնյաների կողմից ամենամեծ սխալներից երկուսը կասկածելն է, որ Աստված վերահսկում է և մոռանալը, որ նա է մեր փրկության հեղինակն ու կատարելագործողը: Քանի որ Աստված անտեսանելի է, աշխատում է կուլիսներում, մենք հաճախ մտածում ենք, որ նա լքել է մեզ: Եվ որոշակիության մեր մարդկային կարիքը մղում է մեզ լավ գործեր կուտակելու և լավ մարդ լինելու ձգտման: Նկատի առեք այս Սուրբ Ծննդյան բանաստեղծությունների արժեքավոր դասերը:

Աստծո ծրագիրը

Ջեք Զավադայի կողմից

Նրա ընտրությունը կատարյալ էր,

Չնայած ոչ ոք չէր կարող հավատալ

որ նվաստացած կույսը երբևէ կարող էր հղիանալ.

Հետո մի անաստված կայսեր հրապարակային հրամանագրով

Նրանց բերեց Բեթղեհեմ:

Ինչպե՞ս կարող էր դա լինել:

Նրանք եկան երկրպագելու նրան, մեծերին ու փոքրերին

Որ ապացուցեն, որ նա կլինի

մեր բոլորի Տերը:

Հուդայի ցեղից, Դավթի տոհմից,

Մեզ նման մարդ,

Եվ այնուամենայնիվ աստվածային:

Կախվեց խաչից, ինչպես ինքն էր ասում,

Հետո երեք օր անց

Նա հարություն առավ մեռելներից:

Պատահական չէ, բոլորը անթերի պլանավորված են,

Իրադարձություններ կազմակերպված

Աստծո ձեռքով:

Եվ այսպես, ձեր կյանքում, ինչպես որ ամեն ինչ առաջանում է,

Աստված նրանց հետևում է

Չնայած դուք չեք կարող տեսնել:

Իրադարձություններ և մարդիկ, հեռավոր և մոտիկ,

Տեղափոխելով ձեզ այնտեղ,

բերելով ձեզ այստեղ:

Ձեր կյանքի սկզբից ի վեր յուրաքանչյուր հանդիպում,

Աստծո զգույշ ծրագրի մի կտոր փազլում

:

Ձեր բնավորությունը ձևավորելու համար, որպեսզի նմանվի իր Որդուն,

Ձեզ բերելու համարտուն

Երբ կյանքդ ավարտվի:

Աստված փրկում է

Ջեք Զավադայի կողմից

Նրա անունը ձեռնադրվել է նախքան նրա ծնվելը,

Դրա իմաստն ապացուցվել է Զատկի այդ առավոտյան:

Բայց այդ առաջին Սուրբ Ծննդին իր մսուրի անկողնում

Նրա մայրը հիշեց, թե ինչ էր ասել հրեշտակը:

Երկինքն ու երկիրը երկուսն էլ կհռչակեն

Երբ ձեր որդին ծնվի, նրա անունը Հիսուս կլինի:

Իսրայելում, որտեղ Տերը ծագեց,

Մարդիկ գիտեին, որ «Աստված փրկում է» անունը նշանակում էր:

Դա նշանավորեց բոլորովին նոր դաշնագրի սկիզբը,

Աստված կզոհաբերեր. Աստված կգործեր:

Խոստում, որը կատարվել է աշնանը,

Մեկանգամյա ընծան, որը տրվել է բոլորի համար:

Բայց դարերի ընթացքում մարդիկ մոռացան,

Եվ փորձեցին անել այն, ինչ մարդը չի կարող:

Աշխատանքներ դիզեցին, իրենց նպատակներն էին դնում,

Կարծում էին, որ բարի գործերը կարող են փրկել իրենց հոգիները:

Նրանք անհանգստանում էին, թե արդյոք դրանք երբևէ կկատարվեն,

Եվ մոռացան, որ իրենց փրկությունն արդեն շահված էր:

Այնտեղ խաչի վրա Հիսուսը վճարեց գինը,

Եվ նրա Հայրն ընդունեց զոհը:

«Աստված փրկում է» ճշմարտությունն է, որը մեզ հետաձգեց,

Եվ այն ամենը, ինչ մենք պետք է անենք, պարզապես հավատալն է:

Սուրբ Ծննդյան դաս

Թոմ Քրաուզի

«Սուրբ Ծննդյան դասը» բնօրինակ քրիստոնեական բանաստեղծություն է, որը սովորեցնում է Սուրբ Ծննդի իրական նշանակությունը երիտասարդ տղայի աչքերով:

«Նպատակ կա՞, ինչո՞ւ ենք մենք այստեղ»

Մի փոքրիկ տղաՀարցրեց, երբ տոնը մոտենում էր:

«Ես իսկապես հուսով եմ, որ մի օր ես կիմանամ

Ինչն է պատճառը, որ մենք առանձնանում ենք այստեղ ձյան մեջ,

Զանգահարելով այս զանգը որպես մարդիկ: քայլիր

Մինչդեռ երկնքից ձյան փաթիլներ են իջնում»:

Մայրը պարզապես ժպտաց իր դողդոջուն որդուն

Սուրբ Ծննդյան խորհուրդը, հենց առաջինը.

Երիտասարդ տղան բացականչեց. «Մայրիկ, ո՞ւր են գնում,

Այն բոլոր կոպեկները, որ մենք ամեն տարի հավաքում ենք ձյան մեջ:

Ինչու՞ ենք անում դա, ինչո՞ւ մենք հոգ ենք տանում:

Մենք աշխատում ենք այս կոպեկների համար, ուրեմն ինչո՞ւ կիսենք:

«Որովհետև մի անգամ մի փոքրիկ երեխա, այնքան հեզ և այնքան մեղմ

Ծնվեց մսուրում», - ասաց նա երեխային:

«Թագավորի որդին էր. ծնված այս ձևով,

Մեզ տալու այն պատգամը, որը Նա կրեց այդ օրը»:

«Դուք նկատի ունեք Մանուկ Հիսուսին: Նա՞ է, թե ինչու ենք մենք այստեղ,

Զանգահարում ենք այս զանգը Սուրբ Ծննդյան ժամանակ ամեն տարի»:

«Այո», - ասաց մայրը: «Այդ պատճառով դուք պետք է իմանաք

Առաջին Սուրբ Ծննդի մասին շատ վաղուց»։

«Ներկա Աստվածը տվեց աշխարհին այդ գիշերը

Իր Որդու պարգեւն էր ամեն ինչ ճիշտ դարձնելու համար:

Ուսուցանել սիրելու մասին և ինչպես պետք է կիսվել:

«Սուրբ Ծննդյան իմաստը, տեսնում ես, իմ սիրելի որդի,

Նվերների և պարզապես զվարճանալու մասին չէ:

Բայց Հոր նվերը՝ Նրանը:սեփական թանկագին Որդին—

Այսպիսով, աշխարհը կփրկվեր, երբ Նրա գործն ավարտվեր։

Այժմ փոքրիկը ժպտաց արցունքն աչքերին,

Ձյան փաթիլների պես։ անընդհատ ընկնում էր երկնքից—

Զանգն ավելի բարձր հնչեց, երբ մարդիկ անցնում էին

Մինչ նրա սրտի խորքում, վերջապես, նա գիտեր, թե ինչու: