Ljóð um merkingu jólanna

Tvö af stærstu mistökunum sem kristnir menn geta gert eru að efast um að Guð sé við stjórnvölinn og gleyma því að hann er höfundur og fullkomnari hjálpræðis okkar. Vegna þess að Guð er ósýnilegur, vinnur á bak við tjöldin, höldum við oft að hann hafi yfirgefið okkur. Og þörf okkar manna fyrir vissu knýr okkur til að safna góðum verkum og leitast við að vera góð manneskja. Hugleiddu dýrmæta lærdóma í þessum jólaljóðum.

Áætlun Guðs

Eftir Jack Zavada

Val hans var fullkomið,

Þó að enginn gæti trúað

Að lágkúruleg mey gæti nokkurn tíma verða þunguð.

Síðan var opinber tilskipun guðlauss keisara

Kom með þá til Betlehem.

Hvernig gat það verið?

Þeir komu til að dýrka hann, stóran og smáan

Til að sanna að hann yrði

Drottinn okkar allra.

Frá ættkvísl Júda, í ætt Davíðs,

Maður eins og við,

Og þó guðlegur.

Hengdur á kross eins og hann sagði sjálfur,

Svo þremur dögum síðar

Hann reis upp frá dauðum!

Engin tilviljun þarna, allt gallalaust skipulagt,

Viðburðir skipulagðir

Af Guðs eigin hendi.

Og svo í þínu eigin lífi þegar hlutirnir verða til,

Guð er á bak við þá

Þó að þú sjáir ekki.

Atburðir og fólk, fjarlægt og nálægt,

Flytir þig þangað,

Komir með þig hingað.

Sérhver kynni frá því líf þitt hófst,

Hluti í púsluspilinu

Af vandlega áætlun Guðs.

Að móta persónu þína til að vera eins og sonur hans,

Til að koma þérheim

Þegar líf þitt er búið.

Guð bjargar

Eftir Jack Zavada

Nafn hans var vígt áður en hann fæddist,

Merking þess var sönnuð þann páskadagsmorgun.

En á þessum fyrstu jólum í jötubekknum sínum, minntist móðir hans á það sem engillinn hafði sagt.

Bæði himinn og jörð munu boða

Þegar sonur þinn fæðist mun Jesús heita hans.

Í Ísrael þar sem Drottinn steig niður,

Fólkið vissi að „Guð bjargar“ var nafnið.

Það markaði upphafið að glænýjum sáttmála,

Guð myndi fórna; Guð myndi bregðast við.

Loforð efnt sem var gefið á haustinu,

Einskiptisfórn fyrir alla.

En í gegnum aldirnar gleymdu fólk,

Og þeir reyndu að gera það sem maðurinn getur ekki.

Þeir hlóðu upp verkum, þeir settu sér markmið,

Þeir héldu að góðverk gætu bjargað sálum þeirra.

Þeir höfðu áhyggjur af því hvort þeim yrði nokkurn tíma lokið,

Og gleymdu að hjálpræði þeirra væri þegar unnið.

Þar á krossinum greiddi Jesús gjaldið,

Og faðir hans þáði fórnina.

'Guð bjargar' er sannleikurinn sem ávann okkur frestun,

Og allt sem við verðum að gera er einfaldlega að trúa.

Jólalexía

Eftir Tom Krause

"A Christmas Lesson" er frumsamið kristið ljóð sem kennir sanna merkingu jólanna með augum ungs drengs.

"Er einhver tilgangur? Hvers vegna erum við hér?"

Lítill drengurspurði þegar jólin nálguðust.

"Ég vona svo sannarlega að einhvern tíma muni ég vita

Ástæðan fyrir því að við stöndum hér úti í snjónum,

Hringir þessari bjöllu sem fólk ganga framhjá

Á meðan snjókorn síga niður af himni."

Móðirin brosti bara til skjálfandi sonar síns

Sem vildi frekar vera að leika sér og skemmta sér,

En myndi fljótlega uppgötva áður en kvöldið var búið

Merking jólanna, þau allra fyrstu.

Ungi drengurinn hrópaði: „Mamma, hvert fara þeir,

Allir smáaurarnir sem við söfnum á hverju ári í snjónum?

Hvers vegna gerum við það? okkur er sama?

Við vinnum fyrir þessar krónur, svo hvers vegna ættum við að deila?"

"Vegna þess að eitt sinn lítið barn, svo hógvært og svo mildt

Fæddist í jötu," sagði hún við barnið.

"Konungssonurinn var fæddur á þennan hátt,

Til að gefa okkur þann boðskap sem hann flutti þann dag.“

"Þú meinar Jesús elskan? Er hann þess vegna sem við erum hér,

Hringir þessari bjöllu um jólin á hverju ári?"

"Já," sagði móðirin. "Þess vegna ættir þú að vita

Um fyrstu jólin fyrir löngu síðan."

"Núverandi Guð gaf heiminum á þeirri nóttu

Var gjöf sonar hans til að gera allt rétt.

Hvers vegna gerði hann það? Hvers vegna var honum sama. ?

Til að kenna um að elska og hvernig við ættum að deila.“

"Merking jólanna, þú sérð, elsku sonur minn,

snýst ekki um gjafir og bara að skemmta sér.

En gjöf föður — hanseigin dýrmætur sonur—

Þannig að heimurinn yrði hólpinn þegar verk hans væri lokið.“

Nú brosti litli drengurinn með tár í auga,

Sem snjókorn hélt áfram að detta af himni—

Hringdi bjöllunni hærra þegar fólkið gekk framhjá

Þegar hann var djúpt í hjarta sínu vissi hann loksins hvers vegna.