តារាងមាតិកា
ច្បាប់នៃការធ្វើសមាធិជាធម្មតាត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ជាមួយនឹងសាក្រាម៉ង់នៃការសារភាព ប៉ុន្តែអ្នកកាន់សាសនាកាតូលិកគួរតែអធិស្ឋានវាជារៀងរាល់ថ្ងៃជាផ្នែកមួយនៃជីវិតការអធិស្ឋានធម្មតារបស់ពួកគេ។ ការទទួលស្គាល់អំពើបាបរបស់យើងគឺជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់នៃការរីកចម្រើនខាងវិញ្ញាណរបស់យើង ។ លុះត្រាតែយើងទទួលស្គាល់អំពើបាបរបស់យើង ហើយសុំការអភ័យទោសពីព្រះ នោះយើងមិនអាចទទួលបានព្រះគុណដែលយើងត្រូវការដើម្បីក្លាយជាគ្រិស្តបរិស័ទដ៏ប្រសើរនោះទេ។
មានទម្រង់ផ្សេងៗគ្នាជាច្រើននៃច្បាប់ស្តីពីការអនុគ្រោះ។ ការអធិស្ឋានខាងក្រោមគឺជាកំណែពេញនិយមបំផុតមួយចំនួនដែលកំពុងប្រើប្រាស់សព្វថ្ងៃនេះ។
ទម្រង់បែបប្រពៃណីនៃច្បាប់ស្តីពីការអនុគ្រោះ ដែលជារឿងធម្មតានៅទូទាំងសតវត្សទី 19 និងពាក់កណ្តាលទីមួយនៃសតវត្សទី 20៖
ឱព្រះជាម្ចាស់នៃទូលបង្គំ ទូលបង្គំសូមអភ័យទោសដោយអស់ពីដួងចិត្តដែលបានធ្វើបាបទ្រង់ ហើយទូលបង្គំស្អប់ខ្ពើមទាំងអស់របស់ខ្ញុំ។ អំពើបាប ពីព្រោះខ្ញុំខ្លាចបាត់បង់ស្ថានសួគ៌ និងការឈឺចាប់នៃឋាននរក ប៉ុន្តែភាគច្រើនដោយសារតែពួកគេប្រមាថដល់ទ្រង់ ជាព្រះនៃទូលបង្គំ ដែលសុទ្ធតែល្អ និងសមនឹងសេចក្តីស្រឡាញ់ទាំងអស់របស់ទូលបង្គំ។ ទូលបង្គំតាំងចិត្តយ៉ាងមុតមាំដោយមានជំនួយពីព្រះគុណទ្រង់ ដើម្បីលន់តួអំពើបាបរបស់ទូលបង្គំ ធ្វើបាប និងកែប្រែជីវិតទូលបង្គំ។ អាម៉ែន។ទម្រង់សាមញ្ញនៃច្បាប់បន្ទន់ចិត្ត៖
ឱព្រះជាម្ចាស់អើយ ទូលបង្គំសូមអភ័យទោសចំពោះអំពើបាបរបស់ទូលបង្គំ ដោយសារទូលបង្គំបានធ្វើបាបព្រះអង្គ។ ខ្ញុំដឹងថាខ្ញុំគួរស្រឡាញ់អ្នកលើសអ្វីៗទាំងអស់។ សូមជួយខ្ញុំឲ្យធ្វើអំពើបាប ធ្វើឲ្យបានល្អប្រសើរ និងជៀសវាងនូវអ្វីដែលអាចនាំឲ្យខ្ញុំប្រព្រឹត្តអំពើបាប។ អាម៉ែន។ទម្រង់ទំនើបនៃទង្វើនៃការធ្វើសមាធិ៖
សូមមើលផងដែរ: និយមន័យនៃ Jannah នៅក្នុងសាសនាអ៊ីស្លាមព្រះនៃទូលបង្គំ ទូលបង្គំសូមអភ័យទោសចំពោះអំពើបាបរបស់ខ្ញុំដោយអស់ពីចិត្ត។ក្នុងការជ្រើសរើសធ្វើខុស និងមិនបានប្រព្រឹត្តល្អ
ខ្ញុំមាន បានធ្វើបាបប្រឆាំងនឹងអ្នក។អ្នកដែលខ្ញុំគួរស្រឡាញ់លើសអ្វីៗទាំងអស់
ខ្ញុំមានបំណងយ៉ាងមុតមាំ ដោយមានជំនួយពីទ្រង់ ដើម្បីធ្វើបាប ឈប់ប្រព្រឹត្តអំពើបាបតទៅទៀត ហើយជៀសវាងនូវអ្វីដែលនាំឱ្យខ្ញុំប្រព្រឹត្តអំពើបាប។
សូមមើលផងដែរ: ការចាក់ប្រេងតាំងនៅក្នុងព្រះគម្ពីរព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ រងទុក្ខ ហើយស្លាប់ជំនួសយើង។
ក្នុងព្រះនាមទ្រង់ ជាព្រះនៃទូលបង្គំ សូមអាណិតមេត្តា។ អាម៉ែន។
ការពន្យល់អំពីទង្វើនៃការធ្វើសម្បទាន
នៅក្នុងច្បាប់នៃការបន្ទាបខ្លួន យើងទទួលស្គាល់អំពើបាបរបស់យើង សុំព្រះអភ័យទោស និងបង្ហាញពីបំណងប្រាថ្នារបស់យើងដើម្បីប្រែចិត្ត។ អំពើបាបរបស់យើងគឺជាការប្រមាថចំពោះព្រះ ដែលជាសេចក្ដីល្អ និងសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ល្អឥតខ្ចោះ។ យើងសោកស្តាយចំពោះអំពើខុសឆ្គងរបស់យើង មិនត្រឹមតែដោយសារការចាកចេញដោយមិនបានសារភាព និងមិនបានប្រែចិត្តនោះទេ ពួកគេអាចរារាំងយើងពីការចូលទៅក្នុងស្ថានសួគ៌ ប៉ុន្តែដោយសារតែយើងទទួលស្គាល់ថាអំពើបាបទាំងនោះគឺជាការបះបោររបស់យើងប្រឆាំងនឹងអ្នកបង្កើតរបស់យើង។ ទ្រង់មិនត្រឹមតែបានបង្កើតយើងចេញពីសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ល្អឥតខ្ចោះប៉ុណ្ណោះទេ។ ទ្រង់បានបញ្ជូនព្រះរាជបុត្រាបង្កើតតែមួយគត់របស់ទ្រង់មកក្នុងពិភពលោក ដើម្បីជួយសង្រ្គោះយើងពីអំពើបាបរបស់យើង បន្ទាប់ពីយើងបានបះបោរប្រឆាំងនឹងទ្រង់។
ការសោកសៅរបស់យើងចំពោះអំពើបាបរបស់យើង ដែលបានបង្ហាញនៅក្នុងពាក់កណ្តាលទីមួយនៃច្បាប់នៃការបន្ទន់ចិត្ត គឺគ្រាន់តែជាការចាប់ផ្តើមប៉ុណ្ណោះ។ ការអាណិតអាសូរពិតមានន័យច្រើនជាងការសោកស្តាយចំពោះអំពើបាបពីអតីតកាល។ វាមានន័យថាការខិតខំដើម្បីជៀសវាងពីអំពើបាបទាំងនោះ និងអំពើបាបផ្សេងទៀតនៅពេលអនាគត។ នៅក្នុងពាក់កណ្តាលទីពីរនៃច្បាប់នៃការទទួលមរណទុក្ខ យើងបង្ហាញពីបំណងប្រាថ្នាចង់ធ្វើដូច្នេះ ហើយប្រើសាក្រាម៉ង់នៃការសារភាពដើម្បីជួយយើងធ្វើដូច្នេះ។ ហើយយើងទទួលស្គាល់ថា យើងមិនអាចជៀសវាងពីអំពើបាបដោយខ្លួនយើងបានទេ—យើងត្រូវការព្រះគុណរបស់ព្រះ ដើម្បីរស់នៅដូចទ្រង់សព្វព្រះទ័យឲ្យយើងរស់នៅ។
និយមន័យនៃពាក្យដែលប្រើក្នុង Act of Contrition
- អស់ពីចិត្ត៖ ខ្លាំងណាស់; យ៉ាងខ្លាំង; ក្នុងកម្រិតដ៏អស្ចារ្យ
- អាក់អន់ចិត្ត៖ ដើម្បីបានធ្វើឱ្យនរណាម្នាក់មិនពេញចិត្ត។ ក្នុងករណីនេះ ព្រះជាម្ចាស់ ដែលទោះជាយ៉ាងណា មិនអាចរងរបួសដោយសារការប្រមាថរបស់យើង
- ស្អប់ខ្ពើម៖ មិនចូលចិត្តយ៉ាងខ្លាំង ឬដោយចេតនា សូម្បីតែរហូតដល់ជំងឺផ្លូវកាយ
- ភាពភ័យខ្លាច៖ គិតពីការភ័យខ្លាចខ្លាំង ឬអារម្មណ៍ភ័យរន្ធត់
- ដោះស្រាយ៖ កំណត់គំនិត និងឆន្ទៈលើអ្វីមួយ។ ក្នុងករណីនេះ ដើម្បីពង្រឹងឆន្ទៈរបស់ខ្លួនក្នុងការសារភាពពេញលេញ ពេញលេញ និងស្ម័គ្រចិត្ត និងដើម្បីជៀសវាងពីអំពើបាបនៅពេលអនាគត
- Penance: ទង្វើខាងក្រៅដែលតំណាងឲ្យការទទួលទោសចំពោះអំពើបាបរបស់យើង តាមរយៈទម្រង់នៃការដាក់ទណ្ឌកម្មបណ្ដោះអាសន្ន (ការដាក់ទណ្ឌកម្មក្នុងរយៈពេល ផ្ទុយទៅនឹងការដាក់ទណ្ឌកម្មដ៏អស់កល្បនៃឋាននរក)
- កែប្រែ៖ ដើម្បីកែលម្អ។ ក្នុងករណីនេះ ដើម្បីកែលម្អជីវិតរបស់មនុស្សម្នាក់ដោយសហការជាមួយព្រះគុណរបស់ព្រះ ដើម្បីឱ្យមនុស្សម្នាក់ធ្វើតាមឆន្ទៈរបស់គាត់ចំពោះព្រះ
