Wat zegt de Bijbel over geven aan de kerk?

We hebben waarschijnlijk allemaal deze veel voorkomende klachten en vragen gehoord: Kerken geven tegenwoordig alleen maar om geld. Er is te veel misbruik van kerkfondsen. Waarom zou ik geven? Hoe weet ik dat het geld naar een goed doel gaat?

Sommige kerken praten vaak over geld en vragen er vaak om. De meeste houden wekelijks een collecte als onderdeel van de gewone eredienst. Sommige kerken ontvangen echter geen formele offergaven. In plaats daarvan plaatsen zij offerdozen onopvallend in het gebouw en worden geldonderwerpen alleen genoemd wanneer een bijbelonderricht over deze onderwerpen gaat.

Wat zegt de Bijbel nu precies over geven? Aangezien geld voor de meeste mensen een zeer gevoelig onderwerp is, laten we wat tijd nemen om het te onderzoeken.

Geven laat zien dat hij de Heer van ons leven is.

Eerst en vooral wil God dat we geven omdat het laat zien dat we erkennen dat Hij werkelijk de Heer van ons leven is.

Elk goed en volmaakt geschenk komt van boven, van de Vader van de hemelse lichten, die niet verandert als verschuivende schaduwen. Jakobus 1:17, NIV)

Alles wat we bezitten en alles wat we hebben komt van God. Dus als we geven, bieden we Hem slechts een klein deel aan van de overvloed die Hij ons al gegeven heeft.

Geven is een uitdrukking van onze dankbaarheid en lof aan God. Het komt voort uit een hart van aanbidding dat erkent dat alles wat wij hebben en geven reeds aan de Heer toebehoort.

God droeg de gelovigen in het Oude Testament op een tiende te geven, omdat deze tien procent het eerste, belangrijkste deel vertegenwoordigde van alles wat zij hadden. Het Nieuwe Testament stelt geen bepaald percentage voor het geven voor, maar zegt eenvoudigweg dat ieder moet geven "in overeenstemming met zijn inkomen".

Zie ook: Het opzetten van een heidens Yule-altaar

Gelovigen moeten geven naar hun inkomen.

Ieder van u moet op de eerste dag van elke week een som geld opzij leggen in overeenstemming met zijn inkomen en die sparen, zodat wanneer ik kom, er geen collectes hoeven te worden gehouden. (1 Korintiërs 16:2, NIV)

Merk op dat het offer op de eerste dag van de week opzij werd gezet. Als wij bereid zijn het eerste deel van onze rijkdom aan God terug te geven, dan weet God dat Hij ons hart heeft. Hij weet dat wij ons volledig onderwerpen in vertrouwen en gehoorzaamheid aan onze Verlosser.

Zie ook: Ebbos in Santeria - Offers en offergaven

We zijn gezegend als we geven.

... herinnerend aan de woorden die de Heer Jezus zelf zei: "Het is zaliger te geven dan te ontvangen" (Handelingen 20:35, NIV).

God wil dat we geven omdat hij weet dat we gezegend zullen worden als we royaal aan hem en aan anderen geven. Geven is een paradoxaal koninkrijksprincipe - het brengt meer zegen voor de gever dan voor de ontvanger.

Als we vrij aan God geven, ontvangen we vrij van God.

Geef, en het zal u gegeven worden. Een goede maat, ingedrukt, door elkaar geschud en overlopend, zal in uw schoot worden gegoten. Want met de maat die u gebruikt, zal u worden gemeten. (Lucas 6:38, NIV) De ene mens geeft vrijelijk, maar wint nog meer; de andere houdt onnodig achter, maar komt tot armoede. (Spreuken 11:24, NIV)

God belooft ons te zegenen boven wat we geven en ook volgens de maat die we gebruiken om te geven. Maar als we ons met een gierig hart inhouden om te geven, belemmeren we God om ons leven te zegenen.

Gelovigen moeten God zoeken en niet een legalistische regel over hoeveel ze moeten geven.

Ieder moet geven wat hij in zijn hart besloten heeft te geven, niet met tegenzin of onder dwang, want God houdt van een blijmoedige gever. (2 Korintiërs 9:7, NIV)

Geven is bedoeld als een vreugdevolle uiting van dank aan God vanuit het hart, niet als een wettische verplichting.

De waarde van ons aanbod wordt niet bepaald door hoeveel we geven, maar hoe we geven.

In dit verhaal over het offer van de weduwe vinden we minstens drie belangrijke sleutels tot het geven:

Jezus ging zitten tegenover de plaats waar de offers werden gebracht en keek naar de menigte die hun geld in de tempelschatkist stortte. Veel rijke mensen legden grote bedragen in. Maar een arme weduwe kwam en legde twee heel kleine koperen muntjes in, die slechts een fractie van een stuiver waard waren. Jezus riep zijn leerlingen bij zich en zei: "Ik zeg jullie de waarheid, deze arme weduwe heeft meer in de schatkist gestort dan alle anderen.Zij gaven allen uit hun rijkdom, maar zij, uit armoede, bracht alles in - alles wat zij had om van te leven" (Marcus 12:41-44, NIV).

God waardeert onze offers anders dan mensen.

1. In Gods ogen wordt de waarde van het offer niet bepaald door het bedrag. In de tekst staat dat de rijken grote bedragen gaven, maar de "fractie van een cent" van de weduwe was van veel hogere waarde omdat ze alles gaf wat ze had. Het was een kostbaar offer. Merk op dat Jezus niet zei dat ze er meer in stak dan elke van de anderen; hij zei dat ze er meer in stak dan alle de anderen.

Onze houding bij het geven is belangrijk voor God.

1. De tekst zegt dat Jezus "keek naar de menigte die hun geld in de tempelschatkist stortte". Jezus keek naar het volk toen zij hun offers brachten, en Hij kijkt vandaag naar ons als wij geven. Als wij geven om door de mensen gezien te worden of met een gierig hart tegenover God, verliest ons offer zijn waarde. Jezus is meer geïnteresseerd en onder de indruk van hoe we geven dan wat we geven.
   1. We zien ditzelfde principe in het verhaal van Kaïn en Abel. God beoordeelde de offers van Kaïn en Abel. Abels offer was aangenaam in Gods ogen, maar hij verwierp dat van Kaïn. In plaats van aan God te geven uit dankbaarheid en aanbidding, bracht Kaïn zijn offer op een manier die God niet aanstond. Misschien hoopte hij speciale erkenning te krijgen. Kaïn wist wat juist was, maar hij deed het niet. God deed het zelfs niet.gaf Kaïn een kans om het goed te maken, maar hij weigerde.
   2. God kijkt toe wat en hoe God geeft niet alleen om de kwaliteit van onze gaven aan hem, maar ook om de houding in ons hart als we ze aanbieden.

God wil niet dat we ons te veel zorgen maken over de besteding van ons offer.

1. In de tijd dat Jezus het offer van deze weduwe waarnam, werd de tempelschat beheerd door de corrupte religieuze leiders van die tijd. Toch vermeldt Jezus nergens in dit verhaal dat de weduwe niet aan de tempel had mogen geven.

Hoewel we moeten doen wat we kunnen om ervoor te zorgen dat de ministeries waaraan we geven goede rentmeesters zijn van Gods geld, kunnen we niet altijd zeker weten dat het geld dat we geven correct of verstandig zal worden besteed. We mogen ons niet overbelasten met deze zorg, noch mogen we dit als excuus gebruiken om niet te geven.

Het is belangrijk voor ons om een goede kerk te vinden die haar financiële middelen verstandig beheert voor Gods glorie en voor de groei van Gods koninkrijk. Maar als we eenmaal aan God geven, hoeven we ons geen zorgen te maken over wat er met het geld gebeurt. Dat is Gods probleem om op te lossen, niet het onze. Als een kerk of bediening haar fondsen misbruikt, weet God hoe hij met de verantwoordelijken moet omgaan.

We beroven God als we hem geen offers brengen.

Zal een mens God beroven? Toch beroven jullie mij. Maar jullie vragen: "Hoe beroven wij jullie?" In tienden en offers. (Maleachi 3:8, NIV)

Dit vers spreekt voor zich. We zijn pas volledig aan God overgegeven als ons geld aan Hem is toegewijd.

Onze financiële gaven geven een beeld van ons leven dat we aan God hebben overgegeven.

Daarom spoor ik u aan, broeders, om met het oog op Gods barmhartigheid uw lichamen aan te bieden als levende offers, heilig en Gode welgevallig - dat is uw geestelijke daad van aanbidding. (Romeinen 12:1, NIV)

Als we werkelijk erkennen wat Christus voor ons heeft gedaan, zullen we onszelf volledig aan God willen offeren als een levend offer van aanbidding aan Hem. Onze offers zullen vrijelijk vloeien uit een hart van dankbaarheid.

Een uitdaging om te geven

We hebben vastgesteld dat tiende niet langer de wet is. Gelovigen in het Nieuwe Testament zijn niet wettelijk verplicht om een tiende van hun inkomen te geven. Toch zien veel gelovigen de tiende als het minimum om te geven - een bewijs dat alles wat we hebben aan God toebehoort. Het eerste deel van de uitdaging is dus om de tiende als uitgangspunt te nemen voor het geven.

Maleachi 3:10 zegt:

"'Breng de hele tiende in het magazijn, opdat er voedsel is in mijn huis. Beproef Mij daarin,' zegt de almachtige HEER, 'en zie of Ik niet de sluizen van de hemel zal opengooien en zoveel zegen zal uitstorten dat er geen ruimte genoeg zal zijn om het op te slaan.'"

Dit vers suggereert dat ons geven naar de plaatselijke kerk (het magazijn) moet gaan, waar we Gods Woord leren en geestelijk worden gevoed. Als u momenteel niet aan de Heer geeft via een kerkelijk huis, begin dan met het aangaan van een verbintenis. Geef iets trouw en regelmatig. God belooft uw inzet te zegenen. Als een tiende te overweldigend lijkt, overweeg dan om er een doel van te maken. Geven kan in het begin voelen als een offer, maar al snel zult u de beloning ervan ontdekken.

God wil dat gelovigen vrij zijn van de liefde voor geld, zoals de Bijbel zegt in 1 Timoteüs 6:10:

"Want de liefde voor het geld is een wortel van allerlei kwaad" (ESV).

We kunnen tijden van financiële tegenspoed meemaken waarin we niet zoveel kunnen geven als we zouden willen, maar de Heer wil toch dat we in die tijden op Hem vertrouwen en geven. God, niet ons loonstrookje, is onze kostwinner. Hij zal in onze dagelijkse behoeften voorzien.

Cite this Article Format Your Citation Fairchild, Mary. "What Does the Bible Say About Giving?" Learn Religions, 5 apr. 2023, learnreligions.com/what-does-the-bible-say-about-church-giving-701992. Fairchild, Mary. (2023, April 5). What Does the Bible Say About Giving? Retrieved from //www.learnreligions.com/what-does-the-bible-say-about-church-giving-701992 Fairchild, Mary. "What Does the BibleSay About Giving?" Learn Religions. //www.learnreligions.com/what-does-the-bible-say-about-church-giving-701992 (bekeken op 25 mei 2023). copy citation