Yanan Adaçayı İncil'de var mı?

Yanan Adaçayı İncil'de var mı?
Judy Hall

Adaçayı yakmak, dünyanın dört bir yanındaki yerli halklar tarafından uygulanan ruhani bir ritüeldir. Tanrı Musa'ya tütsü sunusu olarak yakmak üzere otlar ve baharatlardan oluşan bir karışım hazırlamasını emretmiş olsa da, Kutsal Kitap'ta adaçayı yakmanın özel bir uygulamasından bahsedilmemektedir.

Smudging olarak da bilinen adaçayı yakma uygulaması, adaçayı, sedir veya lavanta gibi belirli bitkilerin çubuklar halinde bir araya getirilmesini ve daha sonra bir arınma töreninde, meditasyon için, bir evi veya mekanı kutsamak için veya şifa amacıyla yavaşça yakılmasını içeren bir ritüelin parçası olarak yapılır ve tütsü yakmaktan farklı olduğu düşünülür.

İncil'de Yanan Adaçayı

  • Adaçayı yakmak veya smudging, dünyanın dört bir yanındaki bazı dini gruplar ve yerli halklar tarafından uygulanan eski bir ruhani arınma ritüelidir.
  • Adaçayı yakmak Kutsal Kitap'ta teşvik edilmediği gibi açıkça da yasaklanmamıştır.
  • Hıristiyanlar için adaçayı yakmak bir vicdan ve kişisel inanç meselesidir.
  • Adaçayı, yemeklerde ot olarak kullanılan bir bitkidir, aynı zamanda tıbbi amaçlar için de kullanılır.

Adaçayı yakmak, kötü ruhlardan ve hastalıklardan korunmak ve pozitif, iyileştirici enerjiyi teşvik etmek için smudging törenleri düzenleyen Amerikan yerlileri de dahil olmak üzere dünyanın birçok yerinde yerli kültürlerle başladı. Tarih boyunca smudging, büyü yapma ve diğer pagan uygulamaları gibi okült ritüellerde kendine yer buldu.

Adaçayı yakmak, "auraları" temizlemenin ve negatif titreşimleri ortadan kaldırmanın bir yolu olarak Yeni Çağ'ın da ilgisini çekmiştir. Bugün, sıradan bireyler arasında bile, bitki ve tütsü yakma uygulaması sadece aroması için, ruhsal arınma için veya sözde sağlık yararları için popülerdir.

İncil'de Yanan Adaçayı

Kutsal Kitap'ta buhur yakma, Tanrı'nın Musa'ya belirli bir baharat ve bitki karışımı hazırlamasını ve bunları Rab'be kutsal ve sürekli bir buhur sunusu olarak yakmasını emretmesiyle başlamıştır (Mısır'dan Çıkış 30:8-9, 34-38). Buluşma Çadırı'nda Tanrı'ya tapınmaktan başka bir amaçla kullanılan diğer tüm baharat karışımları Rab tarafından açıkça yasaklanmıştır. Ve buhurları sadece kâhinler sunabilirdi.

Ayrıca bakınız: Büyük Perhiz Ne Zaman Başlıyor? (Bu ve Diğer Yıllarda)

Buhur yakılması, Tanrı'nın halkının O'nun huzuruna çıkarak ettiği duaları simgeliyordu:

Dualarımı sana sunulan tütsü, kalkık ellerimi akşam sunusu olarak kabul et. (Mezmur 141:2, NLT)

Ancak zamanla tütsü yakmak Tanrı'nın halkı için bir engel haline geldi, çünkü bu uygulamayı pagan tanrılara ve putlara tapınmayla karıştırmaya başladılar (1. Krallar 22:43; Yeremya 18:15). Yine de, Tanrı'nın başlangıçta emrettiği gibi uygun şekilde tütsü yakmak Yahudilerle birlikte Yeni Ahit'e kadar (Luka 1:9) ve hatta Tapınak yıkıldıktan sonra bile devam etti. Bugün tütsü halaDoğu Ortodoks, Roma Katolik ve bazı Lutheran kiliselerinin yanı sıra yeni ortaya çıkan kilise hareketindeki Hıristiyanlar tarafından da kullanılmaktadır.

Birçok mezhep tütsü yakma uygulamasını çeşitli nedenlerle reddeder. İlk olarak, Kutsal Kitap büyücülük, büyü yapma ve ölülerin ruhlarını çağırma ile ilişkili her türlü uygulamayı açıkça yasaklar:

Örneğin, oğlunuzu ya da kızınızı asla yakmalık sunu olarak kurban etmeyin. Halkınızın fal bakmasına, büyücülük yapmasına, kehanetleri yorumlamasına, büyücülükle uğraşmasına, büyü yapmasına, medyumluk ya da medyumluk yapmasına ya da ölülerin ruhlarını çağırmasına izin vermeyin. Bunları yapan herkes RAB için iğrençtir. Çünkü diğer uluslar bu iğrenç şeyleri yaptılar.Tanrınız RAB onları önünüzden kovacak. (Tesniye 18:10-12, NLT)

Dolayısıyla, pagan ritüelleri, auralar, kötü ruhlar ve negatif enerjilerle bağlantılı her türlü bulaşma veya adaçayı yakma Kutsal Kitap öğretisine aykırıdır.

İkincisi ve en önemlisi, İsa Mesih'in çarmıhta kurban olarak ölümü ve dökülen kanı sayesinde Musa'nın Yasası artık yerine gelmiştir. Bu nedenle, Tanrı'ya yaklaşmak için buhur yakmak gibi ritüellere artık gerek yoktur:

Bu yüzden Mesih şimdi gelen tüm iyi şeylerin Başrahibi oldu. Cennetteki o daha büyük, daha mükemmel çadıra girdi... Kendi kanıyla -keçi ve danaların kanıyla değil- En Kutsal Yer'e sonsuza dek bir kez girdi ve kurtuluşumuzu sonsuza dek güvence altına aldı. Eski sistemde, keçilerin ve boğaların kanı ve bir düvenin külleri insanların bedenlerini temizleyebilirdi.Mesih'in kanının, diri Tanrı'ya tapınabilmemiz için vicdanlarımızı günahlı işlerden ne kadar çok arındıracağını bir düşünün. Çünkü Mesih sonsuz Ruh'un gücüyle günahlarımıza karşılık kusursuz bir kurban olarak kendini Tanrı'ya sundu. (İbraniler 9:11-14, NLT)

Kutsal Kitap insanları kötülükten koruyabilecek tek kişinin Tanrı olduğunu öğretir (2 Selanikliler 3:3). İsa Mesih'te bulunan bağışlanma bizi tüm kötülüklerden arındırır (1 Yuhanna 1:9). Her Şeye Gücü Yeten Tanrı halkının şifacısıdır (Mısır'dan Çıkış 15:26; Yakup 5:14-15). İnanlıların şeytanı ya da kötü ruhlarını uzaklaştırmak için adaçayı yakmaya başvurmalarına gerek yoktur.

Mesih'te Özgürlük

Aromanın saf keyfi gibi ruhani olmayan nedenlerle adaçayı yakmanın yanlış bir tarafı yoktur. Hristiyanlar Mesih'te adaçayı yakma ya da yakmama özgürlüğüne sahiptir, ancak inananlar aynı zamanda "birbirimize sevgiyle hizmet etme" özgürlüğümüzü kullanmaya da çağrılırlar (Galatyalılar 5:13).

Eğer adaçayı yakmayı seçersek, bunu Mesih'teki diğer özgürlükler gibi ele almalı ve daha zayıf bir kardeşimiz için tökezletici bir engel olmasına izin vermemeliyiz (Romalılar 14). Yaptığımız her şey başkalarının zararına değil yararına ve nihayetinde Tanrı'nın yüceliği için olmalıdır (1. Korintliler 10:23-33). Eğer bir iman kardeşimiz paganizm geçmişinden geliyorsa ve bu fikirle mücadele ediyorsayakmaktan kaçınırsak, onun iyiliği için kaçınmamız daha iyi olur.

İnanlılar adaçayı yakma nedenlerini düşünmelidirler. Dualarımızın gücünü artırmak için adaçayına ihtiyacımız yoktur. Kutsal Kitap, İsa Mesih aracılığıyla Tanrı'nın lütuf tahtına dua ederek cesaretle yaklaşabileceğimizi ve ihtiyacımız olan her şey için yardım bulabileceğimizi vaat eder (İbraniler 4:16).

Ayrıca bakınız: Okültizmde Sol El ve Sağ El Yolları

Kaynaklar

  • Holman Kutsal Kitap Anahtar Sözcükler Hazinesi: 200 Yunanca ve 200 İbranice sözcük tanımlanmış ve açıklanmıştır (s. 26).
  • Adaçayı Yakmak Kutsal Kitap'a Uygun Bir Uygulama mı Yoksa Büyücülük mü? //www.crosswalk.com/faith/spiritual-life/burning-sage-biblical-truth-or-mythical-witchcraft.html
  • Bir Hristiyan tütsü yakabilir mi? //www.gotquestions.org/Christian-incense.html
  • Kutsal Kitap lekeleme hakkında ne der? //www.gotquestions.org/Bible-smudging.html
Cite this Article Format Your Citation Fairchild, Mary. "What Does the Bible Say About Burning Sage?" Learn Religions, Sep. 8, 2020, learnreligions.com/burning-sage-in-the-bible-5073572. Fairchild, Mary. (2020, September 8). What Does the Bible Say About Burning Sage? Retrieved from //www.learnreligions.com/burning-sage-in-the-bible-5073572 Fairchild, Mary. "What Does the Bible Say About BurningSage?" Learn Religions. //www.learnreligions.com/burning-sage-in-the-bible-5073572 (erişim tarihi 25 Mayıs 2023). kopya alıntı



Judy Hall
Judy Hall
Judy Hall, ruhsal şifadan metafiziğe kadar çeşitli konularda 40'tan fazla kitap yazmış, uluslararası üne sahip bir yazar, öğretmen ve kristal uzmanıdır. 40 yılı aşkın bir kariyere sahip olan Judy, sayısız kişiye ruhsal benlikleri ile bağlantı kurmaları ve şifalı kristallerin gücünden yararlanmaları için ilham verdi.Judy'nin çalışması, astroloji, tarot ve çeşitli şifa yöntemleri dahil olmak üzere çeşitli ruhani ve ezoterik disiplinler hakkındaki kapsamlı bilgisinden beslenir. Maneviyata benzersiz yaklaşımı, eski bilgeliği modern bilimle harmanlayarak okuyuculara yaşamlarında daha fazla denge ve uyum elde etmeleri için pratik araçlar sağlıyor.Judy, yazmadığı veya ders vermediği zamanlarda yeni içgörüler ve deneyimler aramak için dünyayı dolaşırken bulunabilir. Keşfetmeye ve yaşam boyu öğrenmeye olan tutkusu, dünyanın dört bir yanındaki ruhani arayışçılara ilham vermeye ve onları güçlendirmeye devam eden çalışmalarında açıkça görülmektedir.