Ynhâldsopjefte
Reïnkarnaasje is it âlde leauwen dat in persoan nei de dea trochgiet mei in searje deaden en werberte yn in nij lichem oant úteinlik in steat fan suvering fan sûnde berikt. Op dit stadium hâldt de syklus fan reynkarnaasje op as de minsklike siel ienheid krijt mei de geastlike "Absolute", en dêrmei ivige frede belibbet. Reinkarnaasje wurdt leard yn in protte heidenske religys mei oarsprong yn Yndia, benammen hindoeïsme en boeddhisme.
Kristendom en reynkarnaasje binne net kompatibel. Wylst in protte dy't leauwe yn reynkarnaasje beweare dat de Bibel it leart, hawwe har arguminten gjin bibelske stifting.
Reinkarnaasje yn 'e Bibel
- It wurd reinkarnaasje betsjut "werom te kommen yn it fleis."
- Reïnkarnaasje is yn striid mei ferskate fûnemintele learen fan it kristlik leauwen.
- In protte minsken dy't nei tsjerke geane, leauwe regelmjittich yn reynkarnaasje, hoewol't ortodokse kristlike oertsjûgingen de lear ûntkenne.
- De Bibel seit dat minsken ien libben hawwe om ferlossing te ûntfangen, wylst reïnkarnaasje ûnbeheinde kânsen biedt om kwyt te reitsjen fan sûnde en ûnfolsleinens.
Kristlike werjefte fan reinkarnaasje
In protte apologeten yn it reinkarnaasjekamp beweare dat har leauwen yn 'e Bibel te finen binne. Se beweare dat har bewiisteksten út 'e orizjinele manuskripten fan it Nije Testamint óf feroare of fuortsmiten binne om it tinken te ûnderdrukken.Dochs beweare se dat oerbliuwsels fan 'e lear yn' e Skrift bliuwe.
Jehannes 3:3Jezus antwurde: "Ik sis jo de wierheid, as jo net wer berne binne, kinne jo it Keninkryk fan God net sjen." (NLT)
Supporters fan reynkarnaasje sizze dat dit fers sprekt fan werberte yn in oar lichem, mar it begryp wurdt út 'e kontekst lutsen. Jezus hie praat mei Nikodemus, dy't him yn betizing ôffrege: "Hoe kin in âld man weromgean yn 'e memmeskirte en wer berne wurde?" (Johannes 3:4). Hy tocht dat Jezus ferwiisde nei fysike werberte. Mar Jezus ferklearre dat hy it oer geastlike werberte hie: "Ik fersekerje jo, gjinien kin it Keninkryk fan God yngean sûnder út wetter en de Geast berne te wurden. Minsken kinne allinich minsklik libben reprodusearje, mar de Hillige Geast jout geastlik libben. Wês dus net ferrast as ik sis: 'Jo moatte opnij berne wurde'" (Jehannes 3:5-7).
Reinkarnaasje skriuwt in fysike werberte foar, wylst it kristendom in geastlike omfettet.
Mattéus 11:14En as jo ree binne om te akseptearjen wat ik sis, hy [Jehannes de Doper] is Elia, dejinge dy't de profeten seine dat soe komme. (NLT)
Ferdigeners fan reynkarnaasje beweare dat Johannes de Doper Elia reinkarnearre wie.
Mar Johannes sels ûntkenne dizze bewearing mei klam yn Johannes 1:21. Fierders stoar Elia trouwens noait, wat in kritysk elemint is fan it reynkarnaasjeproses. De Bibel seit dat Elia wielichaamlik opnommen of oerset yn 'e himel (2 Keningen 2:1-11). In betingst foar reynkarnaasje is dat in persoan stjert foardat hy opnij berne wurdt yn in oar lichem. En, om't Elia mei Mozes ferskynde by de transfiguraasje fan Jezus, hoe koe hy de reïnkarnaasje fan Johannes de Doper west hawwe, mar dochs Elia?
Doe't Jezus sei dat Johannes de Doper Elia wie, ferwiisde hy nei it ministearje fan Johannes as profeet. Hy bedoelde dat Johannes yn deselde "geast en macht fan Elia" funksjonearre hie, krekt sa't de ingel Gabriël foar syn berte Sacharja, de heit fan Jehannes, foarsein hie (Lukas 1:5-25).
Sjoch ek: Jefta wie in strider en rjochter, mar in tragyske figuerDit binne mar twa fan in hantsjefol fersen dy't foarstanners fan reynkarnaasje brûke of bûten kontekst of mei ferkearde ynterpretaasje om har leauwen te stypjen. Mear steurend is lykwols dat reynkarnaasje tsjin ferskate fûnemintele learingen fan it kristlike leauwen ferset, en de Bibel makket dit dúdlik.
Ferlossing troch fersoening
Reinkarnaasje beweart dat allinich troch in werheljende syklus fan dea en werberte de minsklike siel yn steat is harsels fan sûnde en kwea te reinigjen en weardich te wurden fan ivige frede troch assimilaasje mei de ivige Alle. Reinkarnaasje elimineert de needsaak fan in Ferlosser dy't opoffere stoar oan it krús foar de sûnden fan 'e wrâld. Yn reynkarnaasje wurdt heil in foarm fan wurk basearre op minsklike dieden ynstee fan op 'e fersoenjende dea fan Kristus.
Kristendombeweart dat minsklike sielen mei God fermoedsoene binne troch de offerstjerre fan Jezus Kristus oan it krús:
Hy hat ús rêden, net om 'e rjochtfeardige dingen dy't wy dien hiene, mar om syn barmhertigens. Hy woske ús sûnden fuort, joech ús in nije berte en nij libben troch de Hillige Geast. (Titus 3:5, NLT) En troch him fermoedsoene God alles mei himsels. Hy makke frede mei alles yn 'e himel en op ierde troch it bloed fan Kristus oan it krús. (Kolossers 1:20, NLT)Fersoening sprekt oer it wurk fan Kristus om it minskdom te rêden. Jezus stoar yn it plak fan dyjingen dy't er kaam om te rêden:
Hy sels is it offer dat boetet foar ús sûnden - en net allinne ús sûnden, mar de sûnden fan 'e hiele wrâld. (1 Jehannes 2:2, NLT)Fanwegen it offer fan Kristus steane leauwigen ferjûn, skjinmakke en rjochtfeardich foar God:
Sjoch ek: Phil Wickham Biografy Want God makke Kristus, dy't nea sûndige hat, ta it offer foar ús sûnde, sadat wy koene troch Kristus rjocht makke wurde mei God. (2 Corinthians 5:21, NLT)Jezus foldie alle rjochtfeardige easken fan 'e wet foar it heil:
Mar God toande syn grutte leafde foar ús troch Kristus te stjoeren om foar ús te stjerren wylst wy noch sûnders wiene. En om't wy binne makke rjocht yn Gods eagen troch it bloed fan Kristus, Hy sil grif rêde ús út Gods feroardieling. Want sûnt ús freonskip mei God waard hersteld troch de dea fan syn Soan wylst wy wiene noch syn fijannen, wy sille grif wurde rêdentroch it libben fan syn Soan. (Romeinen 5:8–10, NLT)Ferlossing is Gods frije kado. Minsken kinne it heil net fertsjinje troch har eigen dwaan:
God hat jo troch syn genede rêden doe't jo leaude. En do kinst net nimme kredyt foar dit; it is in kado fan God. Ferlossing is gjin beleanning foar de goede dingen dy't wy hawwe dien, dus gjinien fan ús kin derop roppe. (Efeziërs 2:8-9, NLT)Oardiel en hel
Reinkarnaasje ûntkent de kristlike learingen fan oardiel en hel. Troch in trochgeande syklus fan dea en werberte hâldt reynkarnaasje út dat de minsklike siel har úteinlik befrijt fan sûnde en kwea en ferienige wurdt mei de alomvattende Iene.
De Bibel befêstiget dat op it krekte momint fan 'e dea, de siel fan' e leauwige it lichem ferlit en fuortdaliks yn 'e oanwêzigens fan God giet (2 Korintiërs 5:8, Filippiërs 1:21-23). Unleauwigen geane nei Hades, dêr't se wachtsje op it oardiel (Lukas 16:19-31). As de tiid foar it oardiel oankomt, sille de lichems fan sawol de rêden as net-rêden opwekke wurde:
En se sille wer opstean. Dejingen dy't goed dien hawwe, sille opstean om it ivige libben te belibjen, en dejingen dy't yn 'e kwea trochgien binne, sille opstean om oardiel te belibjen. (Jehannes 5:29, NLT).De leauwigen sille nei de himel nommen wurde, dêr't se de ivichheid sille trochbringe (Jehannes 14:1-3), wylst ûnleauwigen yn 'e hel smiten wurde en de ivichheid skieden fan God trochbringe (Iepenbiering 8:12; 20:11-15; Mattéus 25:31–46).
Opstanning tsjin reinkarnaasje
De kristlike lear fan 'e opstanning leart dat in persoan mar ien kear stjert:
En krekt sa't elke persoan is ornearre om ienris te stjerren en dêrnei komt it oardiel. (Hebreeërs 9:27, NLT)As it lichem fan fleis en bloed de opstanning ûndergiet, sil it feroare wurde yn in ivich, ûnstjerlik lichem:
It is deselde manier mei de opstanning fan 'e deaden. Us ierdske lichems wurde yn 'e grûn plante as wy stjerre, mar se sille opwekke wurde om foar altyd te libjen. (1 Korintiërs 15:42, NLT)Reinkarnaasje omfettet in protte deaden en werberten fan 'e siel yn in searje fan in protte fleis- en bloedlichems - in repetitive proses fan libben, dea en werberte. Mar kristlike opstanning is in ienmalige, konklúzjend barren.
De Bibel leart dat minsken ien kâns hawwe - ien libben - om heil te ûntfangen foar dea en opstanning. Reinkarnaasje, oan 'e oare kant, soarget foar ûnbeheinde kânsen om it stjerlike lichem fan sûnde en ûnfolsleinens te befrijen.
Boarnen
- Jo leauwe ferdigenje (s. 179–185). Grand Rapids, MI: Kregel Publications.
- Reïnkarnaasje. Baker Encyclopedia of Christian Apologetics (s. 639).
