Tabela e përmbajtjes
Rimishërimi është besimi i lashtë që pas vdekjes, një person vazhdon t'i nënshtrohet një sërë vdekjesh dhe rilindjesh në një trup të ri derisa të arrijë përfundimisht një gjendje pastrimi nga mëkati. Në këtë fazë, cikli i rimishërimit pushon kur shpirti njerëzor fiton njësimin me "Absolutin" shpirtëror dhe në këtë mënyrë përjeton paqen e përjetshme. Rimishërimi mësohet në shumë fe pagane me origjinë në Indi, veçanërisht hinduizëm dhe budizëm.
Krishterimi dhe rimishërimi nuk janë të pajtueshëm. Ndërsa shumë që besojnë në rimishërimin pretendojnë se Bibla e mëson atë, argumentet e tyre nuk kanë asnjë bazë biblik.
Rimishërimi në Bibël
- Fjala rimishërim do të thotë "të rikthehet në mish."
- Rimishërimi është në kundërshtim me disa elemente themelore doktrinat e besimit të krishterë.
- Shumë njerëz që shkojnë rregullisht në kishë besojnë në rimishërimin, edhe pse besimet e krishtera ortodokse e mohojnë mësimin.
- Bibla thotë se njerëzit kanë një jetë për të marrë shpëtimin, ndërsa rimishërimi ofron mundësi të pakufishme për të hequr qafe e mëkatit dhe papërsosmërisë.
Pikëpamja e krishterë e Rimishërimi
Shumë apologjetë në kampin e rimishërimit pohojnë se besimi i tyre mund të gjendet në Bibël. Ata pretendojnë se tekstet e tyre provuese nga dorëshkrimet origjinale të Dhiatës së Re ose u ndryshuan ose u hoqën për të shtypur të menduarit.Megjithatë, ata pretendojnë se gjurmët e mësimit mbeten në Shkrim.
Shiko gjithashtu: Të krishterët Pentekostal: Çfarë besojnë ata? Gjoni 3:3Jezusi iu përgjigj: "Unë po të them të vërtetën, nëse nuk lindësh përsëri, nuk mund ta shohësh mbretërinë e Perëndisë". (NLT)
Mbështetësit e rimishërimit thonë se ky varg flet për rilindjen në një trup tjetër, por nocioni është nxjerrë jashtë kontekstit. Jezusi po fliste me Nikodemin, i cili pyeste i hutuar: "Si mundet një plak të kthehet në barkun e nënës së tij dhe të lindë përsëri?" (Gjoni 3:4). Ai mendoi se Jezusi po i referohej rilindjes fizike. Por Jezusi shpjegoi se ai po fliste për rilindjen shpirtërore: "Ju siguroj, askush nuk mund të hyjë në Mbretërinë e Perëndisë pa lindur nga uji dhe Fryma. Njerëzit mund të riprodhojnë vetëm jetën njerëzore, por Fryma e Shenjtë lind jetën shpirtërore. Pra, mos u habitni kur them: 'Duhet të lindni përsëri'” (Gjoni 3:5–7).
Rimishërimi përshkruan një rilindje fizike , ndërsa krishterimi përfshin një shpirtërore .
Mateu 11:14Dhe nëse doni të pranoni atë që them, ai [Gjoni Pagëzori] është Elia, ai që profetët thanë se do të vinte. (NLT)
Mbrojtësit e rimishërimit pretendojnë se Gjon Pagëzori ishte Elia i rimishëruar.
Por vetë Gjoni e mohoi prerazi këtë pohim te Gjoni 1:21. Për më tepër, Elija, në fakt, nuk vdiq kurrë, gjë që është një element kritik i procesit të rimishërimit. Bibla thotë se Elia ishtetë marrë trupisht ose të përkthyer në qiell (2 Mbretërve 2:1–11). Një parakusht i rimishërimit është që një person të vdesë para se të rilindë në një trup tjetër. Dhe, meqenëse Elia u shfaq me Moisiun në shpërfytyrimin e Jezusit, si mund të ishte ai rimishërimi i Gjon Pagëzorit, por ende Elia?
Kur Jezusi tha se Gjon Pagëzori ishte Elia, ai i referohej shërbimit të Gjonit si profet. Ai donte të thoshte se Gjoni kishte funksionuar në të njëjtin "frymë dhe fuqi të Elias", ashtu siç engjëlli Gabriel i paratha Zakarias, babait të Gjonit, përpara lindjes së tij (Luka 1:5-25).
Këto janë vetëm dy nga një grusht vargjesh që ithtarët e rimishërimit i përdorin ose jashtë kontekstit ose me interpretim të gabuar për të mbështetur besimin e tyre. Megjithatë, më shqetësues është se rimishërimi kundërshton disa doktrina themelore të besimit të krishterë dhe Bibla e bën të qartë këtë.
Shpëtimi Përmes Shlyerjes
Rimishërimi pohon se vetëm nëpërmjet një cikli të përsëritur të vdekjes dhe rilindjes, shpirti njerëzor është në gjendje të pastrohet nga mëkati dhe e keqja dhe të bëhet i denjë për paqen e përjetshme nëpërmjet asimilimit me të përjetshmin Të gjitha. Rimishërimi eliminon nevojën e një Shpëtimtari që vdiq në mënyrë sakrifice në kryq për mëkatet e botës. Në rimishërim, shpëtimi bëhet një formë pune e bazuar në veprimet njerëzore dhe jo në vdekjen shlyese të Krishtit.
Shiko gjithashtu: Çfarë është empatia psikike?Krishterimipohon se shpirtrat njerëzorë janë pajtuar me Perëndinë nëpërmjet vdekjes flijuese të Jezu Krishtit në kryq:
Ai na shpëtoi, jo për shkak të gjërave të drejta që kishim bërë, por për shkak të mëshirës së tij. Ai lau mëkatet tona, duke na dhënë një lindje të re dhe një jetë të re nëpërmjet Frymës së Shenjtë. (Titit 3:5, NLT) Dhe nëpërmjet tij Perëndia pajtoi gjithçka me veten e tij. Ai bëri paqe me gjithçka në qiell dhe në tokë me anë të gjakut të Krishtit në kryq. (Kolosianëve 1:20, NLT)Shlyerja flet për veprën e Krishtit për shpëtimin e njerëzimit. Jezusi vdiq në vend të atyre që erdhi për të shpëtuar:
Ai vetë është sakrifica që shlyen mëkatet tona—dhe jo vetëm mëkatet tona, por mëkatet e gjithë botës. (1 Gjonit 2:2, NLT)Për shkak të sakrificës së Krishtit, besimtarët qëndrojnë të falur, të pastruar dhe të drejtë përpara Perëndisë:
Sepse Perëndia e bëri Krishtin, i cili nuk mëkatoi kurrë, si flijim për mëkatin tonë, në mënyrë që ne mund të drejtoheshim me Perëndinë nëpërmjet Krishtit. (2 Korintasve 5:21, NLT)Jezusi përmbushi të gjitha kërkesat e drejta të ligjit për shpëtim:
Por Perëndia e tregoi dashurinë e tij të madhe për ne duke dërguar Krishtin të vdiste për ne kur ishim ende mëkatarë. Dhe duke qenë se jemi bërë të drejtë në sytë e Perëndisë me anë të gjakut të Krishtit, ai me siguri do të na shpëtojë nga dënimi i Perëndisë. Sepse, duke qenë se miqësia jonë me Perëndinë u rivendos me vdekjen e Birit të tij, ndërsa ne ishim ende armiq të tij, me siguri do të shpëtojmëpërmes jetës së Birit të tij. (Romakëve 5:8–10, NLT)Shpëtimi është dhurata falas e Perëndisë. Njerëzit nuk mund të fitojnë shpëtimin nëpërmjet ndonjë vepre të tyre:
Perëndia ju shpëtoi me hirin e tij kur besuat. Dhe ju nuk mund të merrni kredi për këtë; është një dhuratë nga Zoti. Shpëtimi nuk është një shpërblim për gjërat e mira që kemi bërë, kështu që askush nga ne nuk mund të mburret për të. (Efesianëve 2:8–9, NLT)Gjykimi dhe Ferri
Rimishërimi mohon doktrinat e krishtera të gjykimit dhe ferrit. Nëpërmjet një cikli të vazhdueshëm vdekjeje dhe rilindjeje, rimishërimi pohon se shpirti njerëzor përfundimisht çlirohet nga mëkati dhe e keqja dhe bashkohet me Të Gjithëpërfshirësin.
Bibla pohon se në momentin e saktë të vdekjes, shpirti i besimtarit largohet nga trupi dhe shkon menjëherë në praninë e Perëndisë (2 Korintasve 5:8, Filipianëve 1:21–23). Jobesimtarët shkojnë në Hades, ku presin gjykimin (Luka 16:19–31). Kur të vijë koha e gjykimit, trupat e të shpëtuarve dhe të pashpëtuarve do të ringjallen:
Dhe ata do të ringjallen. Ata që kanë bërë mirë do të ngrihen për të përjetuar jetën e përjetshme dhe ata që kanë vazhduar në të liga do të ngrihen për të përjetuar gjykimin. (Gjoni 5:29, NLT).Besimtarët do të çohen në parajsë, ku do të kalojnë përjetësinë (Gjoni 14:1–3), ndërsa jobesimtarët do të hidhen në ferr dhe do të kalojnë përjetësinë të ndarë nga Perëndia (Zbulesa 8:12; 20:11–15; Mateu 25:31–46).
Ringjallja vs. Rimishërimi
Doktrina e krishterë e ringjalljes mëson se një person vdes vetëm një herë:
Dhe ashtu si çdo person është i destinuar të vdesë një herë dhe pas tij vjen gjykimi. (Hebrenjve 9:27, NLT)Kur trupi prej mishi dhe gjaku i nënshtrohet ringjalljes, ai do të shndërrohet në një trup të përjetshëm, të pavdekshëm:
Është e njëjta mënyrë me ringjalljen e të vdekurve. Trupat tanë tokësorë janë mbjellë në tokë kur të vdesim, por ata do të ngrihen për të jetuar përgjithmonë. (1 Korintasve 15:42, NLT)Rimishërimi përfshin shumë vdekje dhe rilindje të shpirtit në një seri trupash të shumtë prej mishi dhe gjaku—një proces i përsëritur i jetës, vdekjes dhe rilindjes. Por ringjallja e krishterë është një ngjarje e vetme, përfundimtare.
Bibla mëson se njerëzit kanë një shans—një jetë—për të marrë shpëtimin përpara vdekjes dhe ringjalljes. Rimishërimi, nga ana tjetër, lejon mundësi të pakufizuara për të hequr qafe trupin e vdekshëm nga mëkati dhe papërsosmëria.
Burimet
- Mbrojtja e besimit tuaj (fq. 179–185). Grand Rapids, MI: Publikimet Kregel.
- Rimishërimi. Baker Encyclopedia of Christian Apologetics (f. 639).
