The Woman at the Well - Udhëzues për Studimin e Tregimeve Biblike

Historia e gruas në pus është një nga më të njohurat në Bibël; shumë të krishterë mund të japin lehtësisht një përmbledhje të tij. Në sipërfaqen e saj, historia tregon paragjykimet etnike dhe një grua të shmangur nga komuniteti i saj. Por shikoni më thellë dhe do të kuptoni se zbulon shumë për karakterin e Jezusit. Mbi të gjitha, historia, e cila shpaloset te Gjoni 4:1-40, sugjeron se Jezusi është një Perëndi i dashur dhe pranues dhe ne duhet të ndjekim shembullin e tij.

Pyetje për reflektim

Tendenca njerëzore është të gjykojë të tjerët për shkak të stereotipeve, zakoneve ose paragjykimeve. Jezusi i trajton njerëzit si individë, duke i pranuar me dashuri dhe dhembshuri. A i hidhni poshtë disa njerëz si kauza të humbura, apo i shihni si të vlefshëm në vetvete, të denjë për të ditur për ungjillin?

Përmbledhje e Historisë së Gruas në Pus

Historia fillon ndërsa Jezusi dhe dishepujt e tij po udhëtojnë nga Jeruzalemi në jug për në Galilenë në veri. Për ta bërë më të shkurtër udhëtimin e tyre, ata marrin rrugën më të shpejtë, përmes Samarisë.

I lodhur dhe i etur, Jezusi u ul pranë pusit të Jakobit ndërsa dishepujt e tij shkuan në fshatin Sychar, afërsisht gjysmë milje larg, për të blerë ushqime. Ishte rreth mesditës, pjesa më e nxehtë e ditës, dhe një grua samaritane erdhi te pusi në këtë kohë të papërshtatshme për të nxjerrë ujë.

Gjatë takimit të tij me gruan në pus, Jezusi theu tre zakone hebreje. Së pari, ai folindaj saj pavarësisht se ishte grua. Së dyti, ajo ishte një grua samaritane dhe judenjtë tradicionalisht i përçmonin samaritanët. Për shekuj, judenjtë dhe samaritanët e kishin refuzuar njëri-tjetrin. Dhe, së treti, ai i kërkoi asaj që t'i jepte një pije ujë, megjithëse përdorimi i filxhanit ose kavanozit të saj do ta bënte atë ceremonialisht të papastër.

Sjellja e Jezusit tronditi gruan në pus. Por si të mos mjaftonte kjo, ai i tha gruas se mund t'i jepte "ujë të gjallë" si dhuratë nga Zoti që ajo të mos kishte më kurrë etje. Jezusi përdori fjalët ujë i gjallë për t'iu referuar jetës së përjetshme, dhuratës që do të kënaqte dëshirën e shpirtit të saj:

Ky ujë i gjallë ishte i disponueshëm vetëm nëpërmjet tij. Në fillim, gruaja samaritane nuk e kuptoi plotësisht kuptimin e Jezuit.

Edhe pse ata nuk ishin takuar kurrë më parë, Jezusi zbuloi se ai e dinte se ajo kishte pesë burra dhe tani po jetonte me një burrë që nuk ishte burri i saj.

"Zotëri," tha gruaja, "ju duhet të jeni një profet". (Gjoni 4:19, NLT) Tani Jezui kishte vëmendjen e saj të plotë!

Jezusi e zbuloi veten si Perëndi

Jezusi dhe gruaja diskutuan pikëpamjet e tyre mbi adhurimin dhe gruaja shprehu besimin e saj se Mesia po vinte.Jezusi u përgjigj: ''Unë që po të flas jam ai''. (Gjoni 4:26, ESV)

Ndërsa gruaja filloi të kuptonte realitetin e takimit të saj me Jezusin, dishepujt u kthyen. Edhe ata u tronditën kur e gjetën duke folur me një grua. Duke lënë pas kavanozin e saj me ujë, gruaja u kthye në qytet, duke i ftuar njerëzit të "Ejani, shikoni një burrë që më tha gjithçka që kam bërë". (Gjoni 4:29, ESV)

Ndërkohë, Jezusi u tha dishepujve të tij se korrja e shpirtrave ishte gati, e mbjellë nga profetët, shkrimtarët e Dhiatës së Vjetër dhe Gjon Pagëzori.

Të emocionuar nga ajo që u tha gruaja, samaritanët erdhën nga Sihari dhe iu lutën Jezusit të qëndronte me ta.

Jezusi qëndroi dy ditë, duke i mësuar popullit samaritan për Mbretërinë e Perëndisë. Kur ai u largua, njerëzit i thanë gruas: "... e kemi dëgjuar vetë dhe e dimë se ky është me të vërtetë shpëtimtari i botës". (Gjoni 4:42, ESV)

Mësime nga gruaja në pus

Për të kuptuar plotësisht historinë e gruas në pus, është e rëndësishme të kuptojmë se cilët ishin samaritanët -- një njerëz me raca të përziera, të cilët ishin martuar me asirianët shekuj më parë. Ata urreheshin nga hebrenjtë për shkak të kësaj përzierjeje kulturore dhe sepse kishin versionin e tyre të Biblës dhe tempullin e tyre në malin Gerizim.

Gruaja samaritane që takoi Jezusi u përball me paragjykime nga vetë komuniteti i saj. Ajo erdhi për të nxjerrë ujë në pjesën më të nxehtë të ditës, në vend të zakonshmeherët në mëngjes ose në mbrëmje, sepse ajo shmangej dhe refuzohej nga gratë e tjera të zonës për imoralitetin e saj. Jezusi e dinte historinë e saj, por prapë e pranoi dhe i shërbeu.

Kur Jezusi iu shfaq gruas në pus si Uji i Gjallës, mesazhi i tij ishte jashtëzakonisht i ngjashëm me zbulesën e tij si Buka e Jetës: “Unë jam buka e jetës. Kushdo që vjen tek unë nuk do të ketë më kurrë uri. Kushdo që beson në mua, nuk do të ketë kurrë etje” (Gjoni 6:35, NLT).

Duke iu drejtuar samaritanëve, Jezusi tregoi se misioni i tij ishte për të gjithë njerëzit, jo vetëm për judenjtë. Në librin e Veprave, pas ngjitjes së Jezusit në qiell, apostujt e tij vazhduan punën e tij në Samari dhe në botën johebreje. Ironikisht, ndërsa Kryeprifti dhe Sinedri e hodhën poshtë Jezusin si Mesia, samaritanët e dëbuar e njohën atë dhe e pranuan atë që ishte në të vërtetë, Zotin dhe Shpëtimtarin e botës.