Wat betsjut it Peaskefeest foar kristenen?

It Peaskefeest betinkt de befrijing fan Israel út 'e slavernij yn Egypte. Op Peaske fiere Joaden ek de berte fan 'e Joadske naasje nei't se troch God befrijd binne út finzenskip. Tsjintwurdich fiert it Joadske folk net allinich Peaske as in histoarysk barren, mar yn bredere sin fiere se har frijheid as joaden.

Peaskefeest

• Peaske begjint op dei 15 fan 'e Hebrieuske moanne Nissan (maart of april) en duorret acht dagen.
• It Hebrieusk wurd Pesach betsjut "oergean."
• Alde Testamint Ferwizings nei it Peaskefeest: Exodus 12; Nûmeri 9 : 1-14; Numeri 28:16-25; Deuteronomium 16: 1-6; Jozua 5:10; 2 Keningen 23:21-23; 2 Kroniken 30:1-5, 35:1-19; Ezra 6:19-22; Ezekiel 45:21-24.
• Nije Testamint Ferwizings nei it Peaskefeest: Mattéus 26; Mark 14; Lukas 2, 22; Jo 2, 6, 11, 12, 13, 18, 19; Hannelingen 12:4; 1 Korintiërs 5:7.

Tidens it Peaske nimme Joaden diel oan it Sedermiel, dat de wertelling fan Exodus en Gods befrijing út de slavernij yn Egypte omfettet. Elke dielnimmer fan 'e Seder belibbet op in persoanlike manier, in nasjonale fiering fan frijheid troch Gods yntervinsje en befrijing.

Hag HaMatzah (it feest fan ûnsûrre brea) en Yom HaBikkurim (earstfruchten) wurde beide neamd yn Leviticus 23 as aparte feesten. Hjoeddedei fiere joaden lykwols alle trije feesten as ûnderdiel fan 'e achtdagen Peaskefakânsje.

Wannear wurdt it Peaske hâlden?

Peaske begjint op dei 15 fan 'e Hebrieuske moanne Nissan (dy't falt yn maart of april) en duorret acht dagen. Yn earste ynstânsje begûn Peaske by skimering op 'e fjirtjinde dei fan Nissan (Leviticus 23:5), en dan op dei 15 soe it Feest fan' e Unsûrre brea begjinne en sân dagen trochgean (Leviticus 23:6).

Peaskefeest yn 'e Bibel

It ferhaal fan Peaske is opskreaun yn it boek Exodus. Nei't er yn Egypte yn slavernij ferkocht wie, waard Joazef, soan fan Jakob, troch God stipe en tige seinge. Uteinlik behelle er in hege posysje as twadde-yn-befelhawwer fan Farao. Nei ferrin fan tiid ferhuze Jozef syn hiele famylje nei Egypte en beskerme se dêr.

Fjouwerhûndert jier letter wiene de Israeliten útgroeid ta in folk fan 2 miljoen. De Hebreeërs wiene sa tal wurden wurden dat de nije Farao bang wie foar harren macht. Om de kontrôle te behâlden, makke hy har slaven, ûnderdrukke se mei hurde arbeid en wrede behanneling.

Op in dei, troch in man mei de namme Mozes, kaam God om syn folk te rêden.

Op it stuit dat Mozes berne waard, hie Farao de dea fan alle Hebrieuske mantsjes besteld, mar God sparre Mozes doe't syn mem him ferstoppe yn in koer lâns de igge fan 'e Nyl. Farao syn dochter fûn de poppe en grutbrocht him as har eigen.

Letter flechte Mozes nei Midian nei't er in Egyptner fermoarde hie om't er ien fan syn eigen folk wreed slein hie. God ferskyndetsjin Mozes yn in baarnende bosk en sei: "Ik haw de ellinde fan myn folk sjoen. Ik haw har roppen heard, ik soarge foar har lijen, en ik bin kommen om se te rêden. Ik stjoer dy nei Farao om myn folk út te heljen. fan Egypte." (Exodus 3:7-10)

Nei it meitsjen fan ekskús, hearde Mozes úteinlik God. Mar Farao wegere de Israeliten gean te litten. God stjoerde tsien pleagen om him te oertsjûgjen. Mei de lêste pest beloofde God om elke earstberne soan yn Egypte om middernacht op 'e fyftjinde dei fan Nissan dea te slaan.

De Heare joech ynstruksjes oan Mozes, sadat syn folk sparre wurde soe. Elke Hebrieuske famylje soe in Peaskelam nimme, it slachtsje en wat fan it bloed op 'e doarren fan har huzen pleatse. Doe't de ferneatiger oer Egypte gie, soe hy de huzen net yngean dy't bedutsen wiene troch it bloed fan it Peaskelam.

Dizze en oare ynstruksjes makken diel út fan in bliuwende oardering fan God foar it hâlden fan it Peaskefeest, sadat alle takomstige generaasjes altyd Gods grutte befrijing ûnthâlde.

Om middernacht sloech de Heare alle earstberne fan Egypte. Dy nachts rôp Farao Mozes en sei: Lit myn folk gean. Se gongen yn hasten fuort, en God late se nei de Reade See. Nei in pear dagen feroare Farao fan gedachten en stjoerde syn leger op 'e efterfolging. Doe't it Egyptyske leger har oan 'e igge fan 'e Reade See berikte, wiene it Hebrieuske folk bang en rôpen ta God.

Mozes antwirde: "Wês net bang. Stean fêst en jo sille de ferlossing sjen dy't de Heare jo hjoed bringe sil."

Mozes stiek syn hân út, en de see skiede, sadat de Israeliten oerstekke op droege grûn, mei in muorre fan wetter oan beide kanten. Doe't it Egyptyske leger folge, waard it yn betizing smiten. Doe stiek Mozes syn hân wer oer de see, en it hiele leger waard fuortswaaid, en liet gjin oerlibbenen oer.

Jezus is de ferfolling fan it Peaske

Yn Lukas 22 dielde Jezus Kristus it Peaskefeest mei syn apostels sizzende: "Ik haw tige benijd west om dit Peaskemiel mei jo te iten foar myn lijen begjint. Hwent ik sis jimme no dat ik dit miel net wer ite sil oant de betsjutting folbrocht is yn it Keninkryk fan God" (Lukas 22:15-16, NLT).

Jezus is de ferfolling fan it Peaske. Hy is it Lam fan God, offere om ús frij te meitsjen fan slavernij oan sûnde (Jehannes 1:29; Psalm 22; Jesaja 53). It bloed fan Jezus bedekt en beskermet ús, en syn lichem waard brutsen om ús te befrijen fan 'e ivige dea (1 Korintiërs 5:7).

Yn 'e Joadske tradysje wurdt in lofsang bekend as de Hallel songen tidens de Peaske Seder. Dêryn is Psalm 118:22, sprekt oer de Messias: "De stien dy't de bouwers ôfwiisden is de dekstien wurden" (NIV). Ien wike foar syn dea sei Jezus yn Mattéus 21:42 dat hy de stien wie dy't de bouwers wegere.

God befel deIsraeliten om syn grutte befrijing altyd te herdenken troch it Peaskemiel. Jezus Kristus joech syn folgelingen de opdracht om syn offer kontinu te ûnthâlden troch it Nachtmiel fan 'e Hear.

Nijsgjirrige feiten oer Peaske

• Joaden drinke fjouwer bekers wyn by de Seder. De tredde beker wurdt de beker fan ferlossing neamd, deselde beker wyn dy't nommen wurdt tidens it Nachtmiel.
• It brea fan it Nachtmiel is de Afikomen fan Peaske of de middelste Matzah dy't is útlutsen en yn twaen brutsen. De helte is ferpakt yn wyt linnen en ferburgen. De bern sykje it ûnsûrre brea yn it wite linnen, en wa't it fynt, bringt it werom om foar in priis ferlost te wurden. De oare helte fan it brea wurdt iten, it einigjen fan it miel.