តារាងមាតិកា
ព្រះវិហារកាតូលិកទទួលស្គាល់អំណោយទាំងប្រាំពីរនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ បញ្ជីនៃអំណោយទាំងនេះមាននៅក្នុង អេសាយ ១១:២-៣។ ( លោក Saint Paul សរសេរអំពី "ការសម្ដែងនៃព្រះវិញ្ញាណ" នៅក្នុង កូរិនថូស ទី1 12:7-11 ហើយប្រូតេស្តង់ខ្លះប្រើបញ្ជីនោះ ដើម្បីមកជាមួយអំណោយប្រាំបួននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ប៉ុន្តែទាំងនេះមិនដូចអ្វីដែលបានទទួលស្គាល់ដោយកាតូលិកនោះទេ។ Church.)
អំណោយទាំងប្រាំពីរនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធមានវត្តមាននៅក្នុងភាពពេញលេញរបស់ពួកគេនៅក្នុងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ប៉ុន្តែពួកគេក៏ត្រូវបានរកឃើញផងដែរនៅក្នុងគ្រីស្ទបរិស័ទទាំងអស់ដែលស្ថិតក្នុងស្ថានភាពនៃព្រះគុណ។ យើងទទួលពួកគេ នៅពេលយើងត្រូវបានបញ្ចូលជាមួយនឹងព្រះគុណដែលបានញែកជាបរិសុទ្ធ ជីវិតនៃព្រះនៅក្នុងខ្លួនយើង—ឧទាហរណ៍ នៅពេលយើងទទួលសាក្រាម៉ង់ដោយសក្តិសម។ ដំបូងយើងទទួលបានអំណោយទាំងប្រាំពីរនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៅក្នុងសាក្រាម៉ង់នៃពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក; អំណោយទាំងនេះត្រូវបានពង្រឹងនៅក្នុងសាក្រាម៉ង់នៃការបញ្ជាក់ ដែលជាហេតុផលមួយក្នុងចំណោមហេតុផលដែលសាសនាចក្រកាតូលិកបង្រៀនថាការបញ្ជាក់ត្រូវបានចាត់ទុកយ៉ាងត្រឹមត្រូវថាជាការបញ្ចប់ពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក។
សូមមើលផងដែរ: ទៀនអធិស្ឋានទេវតាពណ៌ខៀវដូចការកត់សម្គាល់បច្ចុប្បន្ននៃសាសនាចក្រកាតូលិក (វគ្គ 1831) អំណោយទាំងប្រាំពីរនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ "បំពេញគុណធម៌នៃអស់អ្នកដែលទទួលវា" ពេញលេញ និងឥតខ្ចោះ។ ដោយមានអំណោយទានរបស់ទ្រង់ យើងឆ្លើយតបទៅនឹងការបំផុសគំនិតនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដូចជាតាមសភាវគតិ តាមរបៀបដែលព្រះគ្រីស្ទទ្រង់ទ្រង់ផ្ទាល់។
សូមចុចលើឈ្មោះអំណោយនីមួយៗនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ សម្រាប់ការពិភាក្សាកាន់តែយូរអំពីអំណោយនោះ។
ប្រាជ្ញា
ប្រាជ្ញាគឺជាអំណោយទានដំបូង និងខ្ពស់បំផុតនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដោយសារតែវាគឺជាភាពល្អឥតខ្ចោះនៃគុណធម៌ខាងទ្រឹស្ដីនៃជំនឿ។ តាមរយៈប្រាជ្ញា យើងអាចឲ្យតម្លៃបានត្រឹមត្រូវនូវអ្វីដែលយើងជឿតាមរយៈជំនឿ។ សេចក្តីពិតនៃជំនឿរបស់គ្រិស្តបរិស័ទគឺសំខាន់ជាងវត្ថុនៃពិភពលោកនេះទៅទៀត ហើយប្រាជ្ញាជួយយើងឱ្យរៀបចំទំនាក់ទំនងរបស់យើងទៅនឹងពិភពលោកដែលបានបង្កើតឱ្យបានត្រឹមត្រូវ ដោយស្រឡាញ់ការបង្កើតសម្រាប់ជាប្រយោជន៍ដល់ព្រះ ជាជាងសម្រាប់ប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន។
ការយល់ដឹង
ការយល់ដឹងគឺជាអំណោយទីពីរនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ហើយពេលខ្លះមនុស្សមានការលំបាកក្នុងការយល់ដឹង (គ្មានចេតនា) ពីរបៀបដែលវាខុសពីប្រាជ្ញា។ ខណៈពេលដែលប្រាជ្ញាគឺជាបំណងប្រាថ្នាដើម្បីសញ្ជឹងគិតអំពីរឿងរបស់ព្រះ ការយល់ដឹងអនុញ្ញាតឱ្យយើងយល់ យ៉ាងហោចណាស់នៅក្នុងវិធីកំណត់មួយ ដែលជាខ្លឹមសារនៃសេចក្តីពិតនៃជំនឿកាតូលិក។ តាមរយៈការយល់ដឹង យើងទទួលបាននូវការបញ្ជាក់អំពីជំនឿរបស់យើងដែលហួសពីជំនឿ។
ឱវាទ
ឱវាទ ដែលជាអំណោយទានទីបីនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ គឺជាភាពឥតខ្ចោះនៃគុណធម៌សំខាន់នៃការប្រុងប្រយ័ត្ន។ ការប្រុងប្រយ័ត្នអាចត្រូវបានគេអនុវត្តដោយអ្នកណាក៏ដោយ ប៉ុន្តែការប្រឹក្សាគឺជារឿងអរូបី។ តាមរយៈអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនេះ យើងអាចវិនិច្ឆ័យពីរបៀបដែលល្អបំផុតដើម្បីធ្វើសកម្មភាពស្ទើរតែដោយវិចារណញាណ។ ដោយសារអំណោយទាននៃឱវាទ គ្រីស្ទបរិស័ទមិនចាំបាច់ភ័យខ្លាចក្នុងការក្រោកឈរឡើងសម្រាប់សេចក្តីពិតនៃសេចក្តីជំនឿនោះទេ ពីព្រោះព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងដឹកនាំយើងក្នុងការការពារសេចក្តីពិតទាំងនោះ។
សូមមើលផងដែរ: 25 ព្រះបន្ទូលរបស់គ្រិស្តបរិស័ទFortitude
ខណៈពេលដែលការប្រឹក្សាគឺជាភាពល្អឥតខ្ចោះនៃគុណធម៌សំខាន់មួយ ភាពរឹងមាំគឺជាអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ និងជាអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។គុណធម៌ខា។ Fortitude ត្រូវបានចាត់ថ្នាក់ជាអំណោយទានទីបួននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ព្រោះវាផ្តល់ឱ្យយើងនូវកម្លាំងដើម្បីធ្វើតាមសកម្មភាពដែលបានស្នើឡើងដោយអំណោយទាននៃការប្រឹក្សា។ ខណៈពេលដែលភាពរឹងមាំពេលខ្លះត្រូវបានគេហៅថា ភាពក្លាហាន វាហួសពីអ្វីដែលយើងគិតជាធម្មតាថាជាភាពក្លាហាន។ ភាពរឹងមាំគឺជាគុណធម៌នៃទុក្ករបុគ្គលដែលអនុញ្ញាតឱ្យពួកគេទទួលរងនូវសេចក្តីស្លាប់ជាជាងការលះបង់ជំនឿគ្រីស្ទាន។
ចំណេះដឹង
អំណោយទានទីប្រាំនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ចំណេះដឹង ច្រើនតែច្រឡំទាំងប្រាជ្ញា និងការយល់ដឹង។ ដូចជាប្រាជ្ញា ចំណេះដឹងគឺជាភាពល្អឥតខ្ចោះនៃសេចក្តីជំនឿ ប៉ុន្តែចំណែកឯប្រាជ្ញាផ្តល់ឱ្យយើងនូវបំណងប្រាថ្នាដើម្បីវិនិច្ឆ័យអ្វីៗទាំងអស់ស្របតាមសេចក្តីពិតនៃជំនឿកាតូលិក ចំណេះដឹងគឺជាសមត្ថភាពពិតប្រាកដក្នុងការធ្វើដូច្នេះ។ ដូចជាការប្រឹក្សា វាមានគោលបំណងទៅលើសកម្មភាពរបស់យើងក្នុងជីវិតនេះ។ នៅក្នុងវិធីដែលមានកម្រិត ចំណេះដឹងអនុញ្ញាតឱ្យយើងមើលឃើញស្ថានភាពនៃជីវិតរបស់យើងតាមរបៀបដែលព្រះទតឃើញពួកគេ។ តាមរយៈអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនេះ យើងអាចកំណត់គោលបំណងរបស់ព្រះសម្រាប់ជីវិតរបស់យើង ហើយរស់នៅតាមនោះ។
ការអាណិតអាសូរ
ការអាណិតអាសូរ ដែលជាអំណោយទានទីប្រាំមួយនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ គឺជាភាពឥតខ្ចោះនៃគុណធម៌នៃសាសនា។ ខណៈពេលដែលយើងមានទំនោរគិតថាសាសនាសព្វថ្ងៃនេះជាធាតុខាងក្រៅនៃជំនឿរបស់យើង វាពិតជាមានន័យថាមានឆន្ទៈក្នុងការគោរពប្រណិប័តន៍ និងបម្រើព្រះ។ ការអាណិតអាសូរយកឆន្ទៈនោះហួសពីកាតព្វកិច្ច ដើម្បីឱ្យយើងប្រាថ្នាចង់ថ្វាយបង្គំព្រះ ហើយបម្រើទ្រង់ដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ ដែលជារបៀបដែលយើងប្រាថ្នាចង់លើកតម្កើងយើង។ឪពុកម្តាយនិងធ្វើអ្វីដែលពួកគេចង់បាន។
ការកោតខ្លាចព្រះអម្ចាស់
អំណោយទានទីប្រាំពីរ និងចុងក្រោយនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ គឺជាការកោតខ្លាចដល់ព្រះអម្ចាស់ ហើយប្រហែលជាមិនមានអំណោយទានផ្សេងទៀតនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធត្រូវបានយល់ខុសនោះទេ។ យើងគិតថាការភ័យខ្លាច និងក្តីសង្ឃឹមគឺផ្ទុយគ្នា ប៉ុន្តែការកោតខ្លាចព្រះអម្ចាស់បញ្ជាក់អំពីគុណធម៌ខាងទ្រឹស្ដីនៃសេចក្ដីសង្ឃឹម។ អំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនេះផ្តល់ឱ្យយើងនូវបំណងប្រាថ្នាមិនធ្វើឱ្យព្រះអាក់អន់ចិត្ត ក៏ដូចជាភាពប្រាកដប្រជាថាព្រះនឹងផ្គត់ផ្គង់យើងនូវព្រះគុណដែលយើងត្រូវការ ដើម្បីកុំឱ្យធ្វើបាបទ្រង់។ បំណងប្រាថ្នារបស់យើងមិនធ្វើបាបព្រះគឺជាជាងការយល់ដឹងអំពីកាតព្វកិច្ច។ ដូចជាការគោរពបូជា ការកោតខ្លាចព្រះអម្ចាស់កើតចេញពីសេចក្តីស្រឡាញ់។
ដកស្រង់អត្ថបទនេះធ្វើទ្រង់ទ្រាយ Citation ThoughtCo. «អំណោយទាំងប្រាំពីរនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ»។ រៀនសាសនា ថ្ងៃទី 5 ខែមេសា ឆ្នាំ 2023 learnreligions.com/gifts-of-the-holy-spirit-542143។ គំនិត ខូ. (២០២៣ ថ្ងៃទី ៥ ខែមេសា)។ អំណោយទាំងប្រាំពីរនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ បានមកពី //www.learnreligions.com/gifts-of-the-holy-spirit-542143 ThoughtCo ។ «អំណោយទាំងប្រាំពីរនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ»។ រៀនសាសនា។ //www.learnreligions.com/gifts-of-the-holy-spirit-542143 (ចូលប្រើថ្ងៃទី 25 ខែ ឧសភា ឆ្នាំ 2023)។ ចម្លងការដកស្រង់