តារាងមាតិកា
ដំណឹងល្អទាំងបួនប្រាប់ដំណើររឿងអំពីអាហារចុងក្រោយនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ។ នៅឯការជួបជុំនេះ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានចែកអាហារចុងក្រោយរបស់ទ្រង់ជាមួយពួកសិស្សនៅយប់មុនពេលទ្រង់ត្រូវបានចាប់ខ្លួន។ ហៅផងដែរថា ពិធីជប់លៀងរបស់ព្រះអម្ចាស់ អាហារចុងក្រោយមានសារៈសំខាន់ ដោយសារព្រះយេស៊ូវបានបង្ហាញអ្នកកាន់តាមទ្រង់ថា គាត់នឹងក្លាយជាកូនចៀមបុណ្យរំលងរបស់ព្រះ។
អាហារថ្ងៃត្រង់ចុងក្រោយនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ
- អាហារចុងក្រោយនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ បង្កើតជាមូលដ្ឋានព្រះគម្ពីរសម្រាប់ការអនុវត្តនៃការរួបរួមរបស់គ្រីស្ទបរិស័ទ។
- រឿងនេះមាននៅក្នុង ម៉ាថាយ ២៦:១៧-៣០; ម៉ាកុស ១៤:១២-២៥; លូកា ២២:៧-២០; និង យ៉ូហាន 13:1-30។
- នៅអាហារថ្ងៃត្រង់ចុងក្រោយ ព្រះគ្រិស្តបានចាត់ចែងការប្រារព្ធពិធីរួបរួម ឬពិធីបុណ្យ Eucharist ជារៀងរហូតដោយនិយាយថា "ធ្វើដូច្នេះដើម្បីរំលឹកដល់ខ្ញុំ។"
- វគ្គរួមមាន មេរៀនដ៏មានតម្លៃអំពីភក្ដីភាព និងការតាំងចិត្ត។
អាហារថ្ងៃត្រង់ចុងក្រោយ សង្ខេបរឿងព្រះគម្ពីរ
នៅថ្ងៃដំបូងនៃពិធីបុណ្យនំបុ័ងឥតមេ ឬបុណ្យរំលង ព្រះយេស៊ូបានបញ្ជូនអ្នកកាន់តាមលោកពីរនាក់ទៅមុន ការណែនាំជាក់លាក់ទាក់ទងនឹងការរៀបចំអាហារបុណ្យរំលង។ នៅល្ងាចនោះ ព្រះយេស៊ូគង់នៅតុជាមួយពួកសាវ័ក ដើម្បីបរិភោគអាហារចុងក្រោយរបស់ទ្រង់ មុននឹងយាងទៅឈើឆ្កាង។ ពេលដែលពួកគេបានបរិភោគអាហារជាមួយគ្នា គាត់បានប្រាប់អ្នកទាំងដប់ពីរនាក់ថា ម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកគេនឹងក្បត់លោកឆាប់ៗ។
ពួកគេបានសួរម្ដងមួយៗថា "ខ្ញុំមិនមែនជាម្នាក់ទេ តើខ្ញុំជាព្រះអម្ចាស់ឬ?" ព្រះយេស៊ូវបានពន្យល់ថា ទោះជាទ្រង់ដឹងថាវាជាជោគវាសនារបស់គាត់ដែលត្រូវស្លាប់ ដូចដែលបទគម្ពីរបានទាយក៏ដោយ ក៏ជោគវាសនារបស់អ្នកក្បត់របស់គាត់នឹងអាក្រក់ណាស់៖"ល្អជាងសម្រាប់គាត់ បើគាត់មិនធ្លាប់កើត!"
បន្ទាប់មក ព្រះយេស៊ូយកនំបុ័ង និងស្រាទំពាំងបាយជូរមកទូលអង្វរព្រះជាម្ចាស់ជាព្រះបិតា អោយប្រទានពរ។ ព្រះអង្គកាច់នំបុ័ងជាដុំៗ ប្រគល់ឲ្យពួកសិស្ស ហើយមានព្រះបន្ទូលថា៖ «នេះជារូបកាយរបស់ខ្ញុំ ដែលបានប្រទានមកអ្នករាល់គ្នា ចូរធ្វើដូច្នេះ ដើម្បីរំឭកដល់ខ្ញុំ»។
បន្ទាប់មក ព្រះយេស៊ូយកពែងស្រាមកចែកឲ្យសិស្សរបស់ព្រះអង្គ។ គាត់បាននិយាយថា « ស្រាទំពាំងបាយជូរនេះគឺជាសញ្ញាសម្គាល់នៃសេចក្ដីសញ្ញាថ្មីរបស់ព្រះដើម្បីសង្គ្រោះអ្នក—ជាកិច្ចព្រមព្រៀងដែលបានបិទត្រាដោយលោហិតដែលខ្ញុំនឹងបង្ហូរសម្រាប់អ្នក»។ ទ្រង់មានបន្ទូលប្រាប់ពួកគេថា៖ «ខ្ញុំនឹងមិនផឹកស្រាទៀតទេ ដរាបដល់ថ្ងៃដែលខ្ញុំផឹកស្រាថ្មីជាមួយអ្នករាល់គ្នាក្នុងរាជាណាចក្របិតារបស់ខ្ញុំ»។ បន្ទាប់មកពួកគេបានច្រៀងទំនុកតម្កើង ហើយចេញទៅភ្នំដើមអូលីវ។
តួអង្គសំខាន់ៗ
សិស្សទាំងដប់ពីរនាក់មានវត្តមាននៅអាហារថ្ងៃត្រង់ចុងក្រោយ ប៉ុន្តែតួអង្គសំខាន់ៗមួយចំនួនបានលេចធ្លោ។
សូមមើលផងដែរ: និយមន័យនៃការនិយាយភាសាពេត្រុស និង យ៉ូហាន៖ យោងទៅតាមរឿងរបស់លូកា សិស្សពីរនាក់ ពេត្រុស និងយ៉ូហាន ត្រូវបានបញ្ជូនមកមុនដើម្បីរៀបចំអាហារបុណ្យរំលង។ ពេត្រុសនិងយ៉ូហានគឺជាសមាជិកនៃរង្វង់ខាងក្នុងរបស់ព្រះយេស៊ូវ ហើយជាមិត្តដែលទុកចិត្តបំផុតពីរនាក់របស់ទ្រង់។
ព្រះយេស៊ូវ៖ តួសំខាន់នៅតុគឺព្រះយេស៊ូវ។ ពេញមួយអាហារនោះ ព្រះយេស៊ូបានបង្ហាញពីទំហំនៃភក្ដីភាព និងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់។ ទ្រង់បានបង្ហាញពួកសិស្សថាទ្រង់ជានរណា—ជាអ្នករំដោះ និងជាព្រះប្រោសលោះរបស់ពួកគេ—និងអ្វីដែលទ្រង់កំពុងធ្វើសម្រាប់ពួកគេ—ដោះលែងពួកគេអស់កល្បជានិច្ច។ ព្រះអម្ចាស់មានព្រះទ័យចង់ឱ្យសិស្សរបស់ទ្រង់ និងអ្នកដើរតាមអនាគតទាំងអស់ចងចាំជានិច្ចនូវការប្តេជ្ញាចិត្ត និងការលះបង់របស់ទ្រង់ជំនួសពួកគេ ។
យូដាស៖ ព្រះយេស៊ូបានប្រាប់ពួកសិស្សថា អ្នកដែលនឹងក្បត់ទ្រង់គឺនៅក្នុងបន្ទប់ ប៉ុន្តែទ្រង់មិនបានបង្ហាញថាជានរណាទេ។ ការប្រកាសនេះបានធ្វើឲ្យអ្នកទាំងដប់ពីរនាក់ភ្ញាក់ផ្អើល។ ការបំបែកនំប៉័ងជាមួយអ្នកផ្សេងគឺជាសញ្ញានៃមិត្តភាពនិងការទុកចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមក។ ដើម្បីធ្វើដូច្នេះហើយបន្ទាប់មកក្បត់ម្ចាស់ផ្ទះរបស់អ្នកគឺជាការក្បត់ចុងក្រោយ។
យូដាស អ៊ីស្ការីយ៉ុត ជាមិត្ដសម្លាញ់នឹងព្រះយេស៊ូ និងពួកសិស្ស ដោយធ្វើដំណើរជាមួយគ្នាជាងពីរឆ្នាំ។ គាត់បានចូលរួមក្នុងពិធីជប់លៀងអាហារបុណ្យរំលង ទោះជាគាត់បានតាំងចិត្តក្បត់ព្រះយេស៊ូរួចហើយក៏ដោយ។ ទង្វើក្បត់ដោយចេតនារបស់គាត់បានបង្ហាញថាការបង្ហាញពីភាពស្មោះត្រង់ពីខាងក្រៅគ្មានន័យអ្វីឡើយ។ ភាពជាសិស្សពិតកើតចេញពីចិត្ត។
ប្រធានបទ និងមេរៀនជីវិត
នៅក្នុងរឿងនេះ តួអង្គរបស់យូដាសតំណាងឱ្យសង្គមមួយក្នុងការបះបោរប្រឆាំងនឹងព្រះ ប៉ុន្តែការចាត់ចែងរបស់ព្រះអម្ចាស់ចំពោះយូដាសបានលើកតម្កើងព្រះគុណ និងមេត្តាករុណារបស់ព្រះសម្រាប់សង្គមនោះ។ នៅតាមផ្លូវព្រះយេស៊ូវបានដឹងថាយូដាសនឹងក្បត់គាត់ ប៉ុន្តែទ្រង់បានផ្តល់ឱកាសរាប់មិនអស់ដើម្បីប្រែចិត្ត ហើយប្រែចិត្ត។ ដរាបណាយើងនៅមានជីវិត វាមិនយឺតពេលទេក្នុងការមករកព្រះសម្រាប់ការអភ័យទោស និងការសម្អាត។
ពិធីជប់លៀងរបស់ព្រះអម្ចាស់បានកត់សម្គាល់ការចាប់ផ្តើមនៃការរៀបចំរបស់ព្រះយេស៊ូវសម្រាប់ពួកសិស្សសម្រាប់ជីវិតនាពេលអនាគតនៅក្នុងព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ។ គាត់នឹងចាកចេញពីពិភពលោកឆាប់ៗនេះ។ នៅឯតុ ពួកគេចាប់ផ្តើមជជែកគ្នាអំពីថាតើពួកគេមួយណាដែលត្រូវចាត់ទុកថាជាអ្នកធំជាងគេនៅក្នុងនគរនោះ។ ព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនពួកគេនូវភាពរាបទាប និងភាពអស្ចារ្យដ៏ពិតនោះ មកពីការធ្វើជាអ្នកបម្រើដល់មនុស្សទាំងអស់។
អ្នកជឿត្រូវតែប្រុងប្រយ័ត្នកុំឲ្យតម្លៃខ្លួនរបស់ពួកគេចំពោះការក្បត់។ ភ្លាមៗបន្ទាប់ពីរឿងអាហារចុងក្រោយ ព្រះយេស៊ូវបានទាយអំពីការបដិសេធរបស់ពេត្រុស។
បរិបទប្រវត្តិសាស្ត្រ
បុណ្យរំលងបានរំលឹកដល់ការរត់គេចខ្លួនយ៉ាងប្រញាប់ប្រញាល់របស់អ៊ីស្រាអែលពីទាសភាពនៅក្នុងប្រទេសអេហ្ស៊ីប។ ឈ្មោះរបស់វាកើតចេញពីការពិតដែលថាគ្មានដំបែត្រូវបានប្រើសម្រាប់ចម្អិនអាហារនោះទេ។ ប្រជាជនត្រូវរត់គេចខ្លួនយ៉ាងឆាប់រហ័ស រហូតដល់គ្មានពេលអនុញ្ញាតឲ្យនំប៉័ងឡើង។ ដូច្នេះ អាហារបុណ្យរំលងដំបូងរួមបញ្ចូលនំបុ័ងឥតមេ។
នៅក្នុងសៀវភៅនិក្ខមនំ ឈាមរបស់កូនចៀមបុណ្យរំលងត្រូវបានលាបលើស៊ុមទ្វាររបស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ដែលបណ្តាលឱ្យគ្រោះកាចរបស់កូនច្បងឆ្លងពេញផ្ទះរបស់ពួកគេ ដោយទុកកូនច្បងមិនឱ្យស្លាប់។ នៅអាហារល្ងាចចុងក្រោយ ព្រះយេស៊ូបានបើកសម្ដែងថាទ្រង់ហៀបនឹងក្លាយជាកូនចៀមបុណ្យរំលងរបស់ព្រះ។
ដោយថ្វាយពែងនៃឈាមរបស់ទ្រង់ នោះព្រះយេស៊ូវបានធ្វើឲ្យពួកសិស្សទ្រង់ភ្ញាក់ផ្អើលថា៖ «នេះជាឈាមរបស់ខ្ញុំនៃសេចក្ដីសញ្ញា ដែលត្រូវបង្ហូរសម្រាប់មនុស្សជាច្រើនដើម្បីការអភ័យទោសពីអំពើបាប»។ (ម៉ាថាយ 26:28, ESV)។
ពួកសិស្សបានដឹងតែឈាមសត្វដែលគេថ្វាយជាយញ្ញបូជារំដោះបាប។ គោលគំនិតនៃព្រះលោហិតរបស់ព្រះយេស៊ូវនេះបានណែនាំការយល់ដឹងថ្មីទាំងស្រុង។
លែងមានឈាមរបស់សត្វពាហនៈគ្របបាំងអំពើបាបទៀតហើយ តែជាលោហិតរបស់ព្រះមែស៊ីរបស់គេវិញ។ ឈាមរបស់សត្វបានបិទត្រាកិច្ចសន្យាចាស់រវាងព្រះនិងរាស្ដ្ររបស់ទ្រង់។ ព្រះលោហិតរបស់ព្រះយេស៊ូវនឹងបិទត្រានៃកិច្ចព្រមព្រៀងថ្មី។ វានឹងបើកទ្វារទៅសេរីភាពខាងវិញ្ញាណ។ អ្នកកាន់តាមរបស់គាត់នឹងផ្លាស់ប្តូរទាសភាពទៅជាអំពើបាបនិងសេចក្ដីស្លាប់សម្រាប់ជីវិតអស់កល្បជានិច្ចក្នុងព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ។
ជាធម្មតាស្រាត្រូវបានបម្រើបួនដងក្នុងអំឡុងពេលអាហារបុណ្យរំលង។ យោងទៅតាមទំនៀមទម្លាប់របស់ជនជាតិយូដា ពែងទាំងបួនតំណាងឱ្យការបង្ហាញចំនួនបួននៃការប្រោសលោះ។ ពែងទីមួយត្រូវបានគេហៅថាពែងនៃការរាប់ជាបរិសុទ្ធ; ទីពីរគឺពែងនៃការវិនិច្ឆ័យ; ទីបីគឺជាពែងនៃការប្រោសលោះ។ ទីបួនគឺជាពែងនៃនគរ។
សូមមើលផងដែរ: តើនរណាជាស្តេចនេប៊ូក្នេសាក្នុងព្រះគម្ពីរ?អាហារពេលល្ងាចចុងក្រោយបានត្រូវគេស្គាល់ថាជាពិធីជប់លៀងរបស់ព្រះអម្ចាស់ ដោយសារការយោងរបស់ប៉ុលនៅក្នុង កូរិនថូស ទី១ ១១:២០៖ «ពេលអ្នករាល់គ្នាមកជុំគ្នា នោះមិនមែនជាអាហារពេលល្ងាចរបស់ព្រះអម្ចាស់ដែលអ្នកបរិភោគនោះទេ»។ (ESV)
ដកស្រង់អត្ថបទនេះធ្វើទ្រង់ទ្រាយ Citation Fairchild របស់អ្នក ម៉ារី។ សៀវភៅណែនាំការសិក្សារឿងព្រះគម្ពីរ អាហារថ្ងៃត្រង់ចុងក្រោយ។ រៀនសាសនា ថ្ងៃទី 5 ខែមេសា ឆ្នាំ 2023 learnreligions.com/the-last-supper-700217។ Fairchild, ម៉ារី។ (២០២៣ ថ្ងៃទី ៥ ខែមេសា)។ មគ្គុទ្ទេសក៍សិក្សារឿងព្រះគម្ពីរអាហារថ្ងៃត្រង់ចុងក្រោយ។ បានមកពី //www.learnreligions.com/the-last-supper-700217 Fairchild, Mary ។ សៀវភៅណែនាំការសិក្សារឿងព្រះគម្ពីរ អាហារថ្ងៃត្រង់ចុងក្រោយ។ រៀនសាសនា។ //www.learnreligions.com/the-last-supper-700217 (ចូលប្រើនៅថ្ងៃទី 25 ឧសភា ឆ្នាំ 2023)។ ចម្លងការដកស្រង់