Geskiedenis van die Wicca-frase "So Mote it Be"

"So Mote it Be" word aan die einde van baie Wicca- en Heidense spreuke en gebede gebruik. Dit is 'n argaïese frase wat baie mense in die Heidense gemeenskap gebruik, maar die oorsprong daarvan is dalk glad nie Heidens nie.

Betekenis van die Frase

Volgens Webster se woordeboek was die woord mote oorspronklik 'n Saksiese werkwoord wat "moet" beteken het. Dit kom terug in die poësie van Geoffrey Chaucer, wat die reël The wordes mote be cousin to the deed in sy proloog tot die Canterbury Tales gebruik het.

In moderne Wicca-tradisies verskyn die frase dikwels as 'n manier om 'n ritueel of magiese werking af te sluit. Dit is basies 'n manier om "Amen" of "so sal dit wees" te sê.

"So Mote It Be" in Masonic Tradisie

Okkultis Aleister Crowley het "so mote it be" in sommige van sy geskrifte gebruik en beweer dat dit 'n antieke en magiese frase is, maar dit is heel waarskynlik dat hy dit by die Vrymesselaars geleen het. In Vrymesselary is "so mote it be" die ekwivalent van "Amen" of "soos God dit wil hê." Gerald Gardner, 'n stigter van moderne Wicca, is ook geglo dat hy Vrymesselaarsverbindings het, alhoewel daar 'n vraag is oor of hy 'n Meester-messelaar was of nie, soos hy beweer het. Ongeag, dit is geen verrassing dat die frase in die hedendaagse heidense praktyk opduik nie, met inagneming van die invloed wat die vrymesselaars op beide Gardner en Crowley gehad het.

Die frase "so mote it be" het moontlik eers in 'n gedig voorgekomgenoem die Halliwell Manuskrip van Regius Poem, beskryf as een van die "Ou Aanklagte" van Vrymesselaars tradisie. Dit is nie duidelik wie die gedig geskryf het nie; dit het deur verskeie mense gegaan totdat dit sy weg na die Koninklike Biblioteek en uiteindelik na die Britse Museum in 1757 gevind het.

Die gedig, wat omstreeks 1390 geskryf is, bevat 64 bladsye geskryf in rymende koeplette in Middel-Engels (" Fyftene artyculus þey þer sowȝton, en fyftene poyntys þer þey wroȝton," vertaal as "Vyftien artikels wat hulle daar gesoek het en vyftien punte daar het hulle gemaak.") Dit vertel die verhaal van die begin van Vrymesselary (vermoedelik in antieke Egipte), en beweer dat die "metselwerk" het in die tyd van koning Athelstan gedurende die 900's na Engeland gekom. Athelstan, verduidelik die gedig, het vyftien artikels en vyftien punte van morele gedrag vir alle vrymesselaars ontwikkel.

Volgens die Masonic Grand Lodge van Brits-Columbië is die Halliwell-manuskrip die "oudste egte rekord van die Craft of Masonry bekend." Die gedig verwys egter terug na 'n nog ouer (onbekende) manuskrip.

Die laaste reëls van die manuskrip (vertaal uit Middel-Engels) lees soos volg:

Christus dan van sy hoë genade,

Red julle albei wit en ruimte,

Wel hierdie boek om te weet en te lees,

Hemel om vir jou mede te hê. (beloning)

Amen! Amen! so moet dit wees!

So sê ons almal vir liefdadigheid.