Geschiedenis van de Wiccan uitdrukking "So Mote it Be".

"So Mote it Be" wordt gebruikt aan het eind van veel Wiccan en Pagan spreuken en gebeden. Het is een archaïsche uitdrukking die veel mensen in de Pagan gemeenschap gebruiken, maar de oorsprong is misschien helemaal niet Heidens.

Betekenis van de zin

Volgens Webster's woordenboek is het woord mote was oorspronkelijk een Saksisch werkwoord dat "moeten" betekende. Het komt terug in de poëzie van Geoffrey Chaucer, die de regel gebruikte De woorden moeten naast de daad staan. in zijn proloog voor de Canterbury Tales .

In moderne Wiccaanse tradities verschijnt de zin vaak als een manier om een ritueel of magisch werk af te sluiten. Het is eigenlijk een manier om "Amen" of "zo zal het zijn" te zeggen.

"Zo zal het zijn" in de vrijmetselaars traditie

Occultist Aleister Crowley gebruikte "so mote it be" in sommige van zijn geschriften, en beweerde dat het een oude en magische uitdrukking was, maar het is zeer waarschijnlijk dat hij het leende van de Vrijmetselaars. In de Vrijmetselarij is "so mote it be" het equivalent van "Amen" of "zoals God het wil". Gerald Gardner, een oprichter van de moderne Wicca, werd ook verondersteld Vrijmetselaars connecties te hebben, hoewel er enige twijfel is overof hij al dan niet een Meester Vrijmetselaar was zoals hij beweerde te zijn. Hoe dan ook, het is geen verrassing dat de uitdrukking opduikt in de hedendaagse heidense praktijk, gezien de invloed die de Vrijmetselaars hadden op zowel Gardner als Crowley.

De uitdrukking "zo moge het zijn" is mogelijk voor het eerst verschenen in een gedicht, het Halliwell Manuscript of Regius Poem, beschreven als een van de "Oude Lasten" van de vrijmetselaarstraditie. Het is niet duidelijk wie het gedicht schreef; het ging door verschillende mensen heen totdat het in 1757 zijn weg vond naar de Koninklijke Bibliotheek en uiteindelijk naar het British Museum.

Het gedicht, geschreven rond 1390, omvat 64 pagina's, geschreven in rijmende coupletten in het Midden-Engels ("Fyftene artyculus þey þer sowȝton, and fyftene poyntys þer þey wroȝton," vertaald als "Vijftien artikelen zochten zij daar en vijftien punten smeedden zij daar.") Het vertelt het verhaal van het begin van de vrijmetselarij (vermoedelijk in het oude Egypte), en beweert dat het "ambacht van de vrijmetselarij" naar Engeland kwam.ten tijde van koning Athelstan in de jaren 900. Athelstan, zo legt het gedicht uit, ontwikkelde vijftien artikelen en vijftien punten van moreel gedrag voor alle vrijmetselaars.

Volgens de Masonic Grand Lodge of British Columbia is het Halliwell-manuscript het "oudste echte verslag van de Craft of Masonry dat bekend is". Het gedicht verwijst echter terug naar een nog ouder (onbekend) manuscript.

De laatste regels van het manuscript (vertaald uit het Midden-Engels) luiden als volgt:

Christus dan van zijn hoge genade,

Bespaar je zowel verstand als ruimte,

Goed dit boek te kennen en te lezen,

De hemel voor je mede. (beloning)

Amen! Amen! Zo zal het zijn!

Dat zeggen we allemaal voor het goede doel.