Offeren Tridentine - Ffurf Anghyffredin yr Offeren

Defnyddir y term “yr Offeren Ladin” gan amlaf i gyfeirio at Offeren Tridentine—Offeren y Pab St. Pius V, a gyhoeddwyd ar 14 Gorffennaf, 1570, trwy'r cyfansoddiad apostolaidd Quo Primum . Yn dechnegol, camenw yw hwn; cyfeirir yn briodol at unrhyw Offeren a ddathlir yn Lladin fel “Offeren Lladin.” Fodd bynnag, ar ôl lledaenu'r Novus Ordo Missae , Offeren y Pab Paul VI (y cyfeirir ati'n boblogaidd fel yr "Offeren Newydd"), ym 1969, a ganiataodd ar gyfer dathlu Offeren yn amlach yn yr iaith frodorol. rhesymau bugeiliol, mae'r term Offeren Lladin wedi dod i gael ei ddefnyddio bron yn gyfan gwbl i gyfeirio at yr Offeren Ladin Traddodiadol—Offeren Tridentineaidd.

Litwrgi Hynafol yr Eglwys Orllewinol

Mae hyd yn oed yr ymadrodd “Offeren Tridentine” braidd yn gamarweiniol. Daw enw Offeren Tridentine oddi wrth Gyngor Trent (1545-63), a alwyd yn bennaf mewn ymateb i dwf Protestaniaeth yn Ewrop. Aeth y cyngor i'r afael â llawer o faterion, fodd bynnag, gan gynnwys y doreth o addasiadau i'r Offeren Ddefod Ladin draddodiadol, tra bod hanfodion yr Offeren wedi aros yn gyson ers amser y Pab Sant Gregori Fawr (590-604), nifer o esgobaethau ac urddau crefyddol (yn enwedig y Ffransisgiaid) wedi addasu'r calendr gwleddoedd trwy ychwanegu dyddiau seintiau niferus.

Safoni'r Offeren

Ar gyfarwyddyd Cyngor Trent, gosododd y Pab St. Pius V amisal diwygiedig (y cyfarwyddiadau ar gyfer dathlu'r Offeren) ar holl esgobaethau ac urddau crefyddol y Gorllewin na allai ddangos eu bod wedi defnyddio eu calendr eu hunain neu destun litwrgaidd wedi'i addasu ers o leiaf 200 mlynedd. (Roedd Eglwysi Dwyreiniol mewn undeb â Rhufain, a elwir yn aml yn Eglwysi Catholig Defod y Dwyrain, yn cadw eu litwrgïau a'u calendrau traddodiadol.)

Yn ogystal â safoni'r calendr, roedd angen salm mynediad ar gyfer y misal diwygiedig (yr Introibo a Judica Me ) a defod edifar (y Confiteor ), yn ogystal â darlleniad yr Efengyl Olaf (Ioan 1:1-14) ar ddiwedd yr Offeren.

Cyfoeth Diwinyddol

Fel litwrgïau'r Eglwys Ddwyreiniol, Gatholig ac Uniongred, mae Offeren Ladin Tridentine yn gyfoethog iawn yn ddiwinyddol. Mae'r cysyniad o'r Offeren fel realiti cyfriniol lle mae aberth Crist ar y Groes yn cael ei adnewyddu yn amlwg iawn yn y testun. Fel y datganodd Cyngor Trent, "Yr un Crist a'i hoffrymodd ei hun unwaith mewn modd gwaedlyd ar allor y groes, sydd bresennol ac a offrymwyd yn ddi-waed" yn yr Offeren.

Nid oes fawr o le i gwyro oddi wrth gyfarwyddiadau (rheolau) Offeren Ladin Tridentine, a rhagnodir y gweddïau a'r darlleniadau ar gyfer pob gwledd yn llym.

Cyfarwyddyd yn y Ffydd

Gweithreda'r tafell draddodiadol fel catecism byw o'r Ffydd; dros gyfnod o flwyddyn, y ffyddloniaidsy'n mynychu'r Offeren Ladin Tridentine ac yn dilyn y gweddïau a'r darlleniadau yn derbyn cyfarwyddyd trwyadl yn holl hanfodion y gred Gristnogol, fel y'u dysgir gan yr Eglwys Gatholig, yn ogystal ag ym mywydau'r saint.

I’w gwneud hi’n haws i’r ffyddloniaid ddilyn ymlaen, argraffwyd llawer o lyfrau gweddi a thaflegrau gyda thestun yr Offeren (yn ogystal â’r gweddïau a’r darlleniadau dyddiol) yn Lladin ac yn frodorol, yr iaith leol. .

Gwahaniaethau o'r Offeren Bresennol

I'r rhan fwyaf o Gatholigion sydd wedi arfer â'r Novus Ordo , y fersiwn o'r Offeren a ddefnyddiwyd ers Sul Cyntaf yr Adfent 1969, mae gwahaniaethau amlwg oddi wrth Offeren Ladin Tridentine Er bod y Pab Paul VI yn caniatáu defnyddio'r werin yn unig ac ar gyfer dathlu'r Offeren sy'n wynebu'r bobl dan rai amodau, mae'r ddau bellach wedi dod yn arfer safonol. Mae'r Offeren Ladin Draddodiadol yn cadw Lladin fel iaith addoli, ac mae'r offeiriad yn dathlu'r Offeren yn wynebu allor uchel, i'r un cyfeiriad ag wyneb y bobl. Dim ond un Weddi Ewcharistaidd (y Canon Rhufeinig) a gynigiodd Offeren Ladin Tridentine, tra bod chwe gweddi o'r fath wedi'u cymeradwyo i'w defnyddio yn yr Offeren newydd, ac mae eraill wedi'u hychwanegu'n lleol.

Amrywiaeth Litwrgaidd neu Ddryswch?

Mewn rhai ffyrdd, mae ein sefyllfa bresennol yn debyg i sefyllfa Cyngor Trent. Mae gan esgobaethau lleol - hyd yn oed plwyfi lleol -ychwanegu Gweddïau Ewcharistaidd ac addasu testun yr Offeren, arferion a waharddwyd gan yr Eglwys. Mae dathlu'r Offeren yn yr iaith leol a'r cynnydd mewn ymfudiad poblogaethau wedi golygu y gall hyd yn oed un plwyf gael sawl Offeren, pob un yn cael ei dathlu mewn iaith wahanol, ar y rhan fwyaf o'r Suliau. Mae rhai beirniaid yn dadlau bod y newidiadau hyn wedi tanseilio cyffredinolrwydd yr Offeren, a oedd yn amlwg yn yr ymlyniad caeth at gyfarwyddiadau a defnydd Lladin yn yr Offeren Ladin Tridentine.

Pab Ioan Pawl II, Cymdeithas St. Pius X, ac Ecclesia Dei

Wrth fynd i'r afael â'r beirniadaethau hyn, ac ymateb i ymraniad Cymdeithas St. Pius X (a oedd wedi parhau i ddathlu Offeren Ladin Tridentine), cyhoeddodd y Pab Ioan Pawl II motu proprio ar 2 Gorffennaf, 1988. Roedd y ddogfen, o'r enw Ecclesia Dei , yn datgan “Rhaid dangos parch ym mhobman at deimladau pawb sydd ynghlwm wrth y traddodiad litwrgïaidd Lladin, yn eang. a chymhwysiad hael o'r cyfarwyddebau a gyhoeddwyd eisoes beth amser yn ôl gan yr Esgobaeth Apostolaidd am ddefnyddio'r Missal Rufeinig yn ôl argraffiad nodweddiadol 1962”—mewn geiriau eraill, ar gyfer dathlu Offeren Ladin Tridentine.

Dychweliad yr Offeren Ladin Traddodiadol

Gadawyd y penderfyniad i ganiatáu'r dathliad i fyny i'r esgob lleol, a, dros y 15 mlynedd nesaf, gwnaeth rhai esgobion “gymhwysiad hael o'rcyfarwyddebau” tra na wnaeth eraill. Roedd olynydd John Paul, y Pab Bened XVI, wedi mynegi ers tro ei awydd i weld defnydd ehangach o Offeren Ladin Tridentine, ac, ar 28 Mehefin, 2007, cyhoeddodd Swyddfa’r Wasg y Sanctaidd y byddai’n rhyddhau motu proprio ei hun. Caniataodd Summorum Pontificum, a ryddhawyd ar 7 Gorffennaf, 2007, i bob offeiriad ddathlu Offeren Ladin Tridentine yn breifat ac i gynnal dathliadau cyhoeddus ar gais y ffyddloniaid.

Roedd gweithred y Pab Benedict yn gyfochrog â mentrau eraill ei esgoblyfr, gan gynnwys cyfieithiad Saesneg newydd o'r Novus Ordo i ddwyn allan beth o gyfoeth diwinyddol y testun Lladin a oedd ar goll yn y cyfieithiad a ddefnyddiwyd. am 40 mlynedd cyntaf yr Offeren Newydd, ffrwyno camddefnydd wrth ddathlu'r Ordo Novus , ac annog defnyddio siant Lladin a Gregorian wrth ddathlu'r Ordo Novus 2>. Mynegodd y Pab Benedict hefyd ei gred y byddai dathliad ehangach o Offeren Ladin Tridentine yn caniatáu i'r Offeren hŷn weithredu fel safon ar gyfer dathlu'r un newydd.