Σε ποια γλώσσα γράφτηκε η Βίβλος;

Η Αγία Γραφή ξεκίνησε με μια πολύ πρωτόγονη γλώσσα και κατέληξε σε μια γλώσσα ακόμη πιο εξελιγμένη από τα αγγλικά.

Η γλωσσική ιστορία της Βίβλου περιλαμβάνει τρεις γλώσσες: την εβραϊκή, κοινός Ωστόσο, με την πάροδο των αιώνων που συντάχθηκε η Παλαιά Διαθήκη, η εβραϊκή γλώσσα εξελίχθηκε και συμπεριέλαβε χαρακτηριστικά που την καθιστούσαν ευκολότερη στην ανάγνωση και τη γραφή.

Ο Μωυσής κάθισε να γράψει τα πρώτα λόγια της Πεντάτευχου, το 1400 π.Χ., και μόλις 3.000 χρόνια αργότερα, το 1500 μ.Χ., ολόκληρη η Βίβλος μεταφράστηκε στα αγγλικά, καθιστώντας το κείμενο ένα από τα παλαιότερα βιβλία που υπάρχουν. Παρά την ηλικία της, οι Χριστιανοί θεωρούν τη Βίβλο επίκαιρη και σχετική, επειδή είναι ο θεόπνευστος λόγος του Θεού.

Εβραϊκά: Γλώσσα της Παλαιάς Διαθήκης

Τα εβραϊκά ανήκουν στην ομάδα των σημιτικών γλωσσών, μια οικογένεια αρχαίων γλωσσών στην Εύφορη Ημισέληνο που περιλάμβανε την Ακκαδική, τη διάλεκτο του Νιμρόντ στη Γένεση 10, την Ουγκαριτική, τη γλώσσα των Χαναανιτών, και την Αραμαϊκή, που χρησιμοποιούνταν συνήθως στην Περσική αυτοκρατορία.

Τα εβραϊκά γράφονταν από τα δεξιά προς τα αριστερά και αποτελούνταν από 22 σύμφωνα. Στην πρώτη της μορφή, όλα τα γράμματα ήταν ενωμένα. Αργότερα, προστέθηκαν τελείες και σημάδια προφοράς για να διευκολυνθεί η ανάγνωση. Καθώς η γλώσσα εξελισσόταν, συμπεριλήφθηκαν φωνήεντα για να διευκρινιστούν λέξεις που είχαν γίνει ασαφείς.

Η δομή της πρότασης στα εβραϊκά μπορεί να τοποθετεί πρώτα το ρήμα, ακολουθούμενο από το ουσιαστικό ή την αντωνυμία και τα αντικείμενα. Επειδή αυτή η σειρά των λέξεων είναι τόσο διαφορετική, μια εβραϊκή πρόταση δεν μπορεί να μεταφραστεί λέξη προς λέξη στα αγγλικά. Μια άλλη επιπλοκή είναι ότι μια εβραϊκή λέξη μπορεί να αντικαταστήσει μια ευρέως χρησιμοποιούμενη φράση, η οποία έπρεπε να είναι γνωστή στον αναγνώστη.

Διαφορετικές εβραϊκές διάλεκτοι εισήγαγαν ξένες λέξεις στο κείμενο. Για παράδειγμα, η Γένεση περιέχει κάποιες αιγυπτιακές εκφράσεις, ενώ ο Ιησούς του Ναυή, οι Κριτές και ο Ρουθ περιλαμβάνουν όρους της Χαναάν. Ορισμένα από τα προφητικά βιβλία χρησιμοποιούν βαβυλωνιακές λέξεις, επηρεασμένες από την Εξορία.

Ένα άλμα προς τα εμπρός στη σαφήνεια ήρθε με την ολοκλήρωση των Εβδομήκοντα, μια μετάφραση της Εβραϊκής Βίβλου στα ελληνικά το 200 π.Χ. Το έργο αυτό συμπεριέλαβε τα 39 κανονικά βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης καθώς και μερικά βιβλία που γράφτηκαν μετά τον Μαλαχία και πριν από την Καινή Διαθήκη. Καθώς οι Εβραίοι διασκορπίστηκαν από το Ισραήλ με την πάροδο των ετών, ξέχασαν να διαβάζουν εβραϊκά αλλά μπορούσαν να διαβάζουν ελληνικά, την κοινή γλώσσα της εποχής.

Η Ελληνική γλώσσα άνοιξε την Καινή Διαθήκη στους Εθνικούς

Όταν οι συγγραφείς της Βίβλου άρχισαν να γράφουν τα ευαγγέλια και τις επιστολές, εγκατέλειψαν τα εβραϊκά και στράφηκαν στη λαϊκή γλώσσα της εποχής τους, koine ή κοινά ελληνικά. Τα ελληνικά ήταν μια ενοποιητική γλώσσα, που διαδόθηκε κατά τη διάρκεια των κατακτήσεων του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του οποίου επιθυμία ήταν να εξελληνίσει ή να εξαπλώσει τον ελληνικό πολιτισμό σε όλο τον κόσμο. Η αυτοκρατορία του Αλεξάνδρου κάλυπτε τη Μεσόγειο, τη βόρεια Αφρική και τμήματα της Ινδίας, οπότε η χρήση της ελληνικής έγινε κυρίαρχη.

Τα ελληνικά ήταν ευκολότερο να μιλήσει και να γράψει κανείς από τα εβραϊκά, επειδή χρησιμοποιούσε πλήρες αλφάβητο, συμπεριλαμβανομένων των φωνηέντων. Είχε επίσης πλούσιο λεξιλόγιο, που επέτρεπε ακριβείς αποχρώσεις του νοήματος. Ένα παράδειγμα είναι οι τέσσερις διαφορετικές ελληνικές λέξεις για την αγάπη που χρησιμοποιούνται στη Βίβλο.

Ένα πρόσθετο πλεονέκτημα ήταν ότι η Ελληνική γλώσσα άνοιξε την Καινή Διαθήκη στους εθνικούς, ή μη Εβραίους. Αυτό ήταν εξαιρετικά σημαντικό για τον ευαγγελισμό, επειδή η Ελληνική γλώσσα επέτρεψε στους εθνικούς να διαβάσουν και να κατανοήσουν τα ευαγγέλια και τις επιστολές από μόνοι τους.

Η αραμαϊκή γλώσσα πρόσθεσε γεύση στη Βίβλο

Αν και δεν αποτέλεσε σημαντικό μέρος της γραφής της Βίβλου, η αραμαϊκή γλώσσα χρησιμοποιήθηκε σε αρκετά τμήματα της Αγίας Γραφής. Η αραμαϊκή γλώσσα χρησιμοποιούνταν ευρέως στην Περσική Αυτοκρατορία- μετά την Εξορία, οι Εβραίοι έφεραν την αραμαϊκή γλώσσα πίσω στο Ισραήλ, όπου έγινε η πιο δημοφιλής γλώσσα.

Η εβραϊκή Βίβλος μεταφράστηκε στα αραμαϊκά, το λεγόμενο Τάργκουμ, κατά την περίοδο του δεύτερου ναού, η οποία διήρκεσε από το 500 π.Χ. έως το 70 μ.Χ. Αυτή η μετάφραση διαβάστηκε στις συναγωγές και χρησιμοποιήθηκε για διδασκαλία.

Τα χωρία της Βίβλου που εμφανίστηκαν αρχικά στα αραμαϊκά είναι τα εξής: Δανιήλ 2-7, Έσδρας 4-7 και Ιερεμίας 10:11. Αραμαϊκές λέξεις καταγράφονται και στην Καινή Διαθήκη:

• Talitha qumi ("Κόρη, ή κοριτσάκι, σήκω!") Μάρκος 5:41
• Εφάθα ("Ανοίξτε") Μάρκος 7:34
• Eli, Eli, lema sebaqtani (Η κραυγή του Ιησού από το σταυρό: "Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες;") Μάρκος 15:34, Ματθαίος 27:46
• Abba ("Πατέρας") Ρωμαίους 8:15, Γαλάτας 4:6
• Μαρανάθα ("Κύριε, έλα!") 1 Κορινθίους 16:22

Μεταφράσεις στα αγγλικά

Με την επιρροή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, η πρώιμη εκκλησία υιοθέτησε τα λατινικά ως επίσημη γλώσσα της. Το 382 μ.Χ., ο Πάπας Δαμασός Α΄ ανέθεσε στον Ιερώνυμο να συντάξει μια λατινική Βίβλο. Δουλεύοντας από ένα μοναστήρι στη Βηθλεέμ, μετέφρασε αρχικά την Παλαιά Διαθήκη απευθείας από τα εβραϊκά, μειώνοντας την πιθανότητα λαθών αν είχε χρησιμοποιήσει τις Εβδομήκοντα. Ολόκληρη η Βίβλος του Ιερώνυμου, που ονομάζεται Βουλγάτα επειδή χρησιμοποίησε τηνκοινός λόγος της εποχής, κυκλοφόρησε περίπου το 402 μ.Χ.

Η Βουλγάτα ήταν το επίσημο κείμενο για σχεδόν 1.000 χρόνια, αλλά αυτές οι Βίβλοι ήταν χειρόγραφες και πολύ ακριβές. Εκτός αυτού, οι περισσότεροι απλοί άνθρωποι δεν μπορούσαν να διαβάσουν λατινικά. Η πρώτη πλήρης αγγλική Βίβλος εκδόθηκε από τον John Wycliffe το 1382, βασιζόμενη κυρίως στη Βουλγάτα ως πηγή. Ακολούθησε η μετάφραση του Tyndale περίπου το 1535 και η Coverdale το 1535. Η Μεταρρύθμιση οδήγησε σε μιακαταιγισμός μεταφράσεων, τόσο στα αγγλικά όσο και σε άλλες τοπικές γλώσσες.

Οι αγγλικές μεταφράσεις που χρησιμοποιούνται ευρέως σήμερα περιλαμβάνουν την Έκδοση του Βασιλιά Τζέιμς, 1611, την Αμερικανική Πρότυπη Έκδοση, 1901, την Αναθεωρημένη Πρότυπη Έκδοση, 1952, τη Ζωντανή Βίβλο, 1972, τη Νέα Διεθνή Έκδοση, 1973, τη σημερινή αγγλική έκδοση (Good News Bible), 1976, τη Νέα Έκδοση του Βασιλιά Τζέιμς, 1982, και την Αγγλική Πρότυπη Έκδοση, 2001.

Πηγές

• Το Αλμανάκ της Βίβλου ; J.I. Packer, Merrill C. Tenney, William White Jr., επιμελητές
• Πώς να μπείτε στη Βίβλο ; Stephen M. Miller
• Christiancourier.com
• Jewishencyclopedia.com
• Historyworld.net