Kutsal Kitap Hangi Dilde Yazılmıştır?

Kutsal Yazılar çok ilkel bir dille başlamış ve İngilizceden bile daha sofistike bir dille sona ermiştir.

Kutsal Kitap'ın dilsel tarihi üç dili içerir: İbranice, koine Ancak Eski Ahit'in yazıldığı yüzyıllar boyunca İbranice, okunmasını ve yazılmasını kolaylaştıran özellikler içerecek şekilde gelişmiştir.

Musa, M.Ö. 1400 yılında Pentateuch'un ilk kelimelerini kaleme almak için oturdu. 3.000 yıl sonra, M.S. 1500'lerde Kutsal Kitap'ın tamamı İngilizceye çevrildi ve bu da belgeyi var olan en eski kitaplardan biri haline getirdi. Yaşına rağmen, Hıristiyanlar Kutsal Kitap'ı Tanrı'nın ilham edilmiş Sözü olduğu için güncel ve alakalı olarak görüyorlar.

İbranice: Eski Ahit'in Dili

İbranice, Yaratılış 10'da Nemrut'un lehçesi olan Akadca'yı, Kenanlıların dili olan Ugaritçe'yi ve Pers imparatorluğunda yaygın olarak kullanılan Aramice'yi içeren Bereketli Hilal'deki eski diller ailesi olan Sami dil grubuna aittir.

İbranice sağdan sola doğru yazılıyordu ve 22 sessiz harften oluşuyordu. En eski halinde tüm harfler bir aradaydı. Daha sonra okumayı kolaylaştırmak için noktalar ve telaffuz işaretleri eklendi. Dil ilerledikçe, anlaşılmaz hale gelen kelimeleri açıklığa kavuşturmak için sesli harfler eklendi.

İbranice'de cümle yapısı önce fiili, ardından ismi veya zamiri ve nesneleri yerleştirebilir. Bu kelime sıralaması çok farklı olduğu için, İbranice bir cümle İngilizce'ye kelimesi kelimesine çevrilemez. Bir başka karmaşıklık da, İbranice bir kelimenin, okuyucu tarafından bilinmesi gereken yaygın olarak kullanılan bir ifadenin yerine geçebilmesidir.

Farklı İbrani lehçeleri metne yabancı sözcükler katmıştır. Örneğin, Yaratılış bazı Mısırlı ifadeler içerirken, Yeşu, Hakimler ve Rut Kenanlı terimler içerir. Bazı peygamberlik kitapları Sürgün'den etkilenerek Babilce sözcükler kullanır.

M.Ö. 200 yılında İbranice Kutsal Kitap'ın Yunanca'ya çevirisi olan Septuagint'in tamamlanmasıyla netlikte bir sıçrama yaşandı. Bu eser Eski Ahit'in 39 kanonik kitabının yanı sıra Malaki'den sonra ve Yeni Ahit'ten önce yazılmış bazı kitapları da içeriyordu. Yahudiler yıllar içinde İsrail'den dağıldıkça İbranice okumayı unuttular, ancak günün yaygın dili olan Yunanca'yı okuyabildiler.

Yunanca Yeni Ahit'i Yahudi Olmayanlara Açtı

Kutsal Kitap yazarları İncilleri ve mektupları kaleme almaya başladıklarında İbranice'yi bırakıp zamanlarının popüler diline döndüler, koine Yunanca, Yunan kültürünü Helenleştirmek ya da tüm dünyaya yaymak isteyen Büyük İskender'in fetihleri sırasında yayılan birleştirici bir dildi. İskender'in imparatorluğu Akdeniz, Kuzey Afrika ve Hindistan'ın bazı bölgelerini kapsıyordu, bu nedenle Yunanca kullanımı baskın hale geldi.

Yunanca'yı konuşmak ve yazmak İbranice'den daha kolaydı çünkü sesli harfler de dahil olmak üzere eksiksiz bir alfabe kullanıyordu. Ayrıca, anlamın hassas tonlarına izin veren zengin bir kelime dağarcığına sahipti. Yunanca'da aşk için İncil'de kullanılan dört farklı kelime buna bir örnektir.

Yunanca'nın Yeni Antlaşma'yı Yahudi olmayanlara ya da Yahudi olmayanlara açması da ek bir avantajdı. Bu müjdecilik açısından son derece önemliydi, çünkü Yunanca Yahudi olmayanların İncilleri ve mektupları okuyup anlamalarına olanak sağlıyordu.

Aramice Kutsal Kitap'a Lezzet Kattı

Kutsal Kitap yazımının önemli bir parçası olmamasına rağmen, Aramice Kutsal Yazılar'ın çeşitli bölümlerinde kullanılmıştır. Aramice Pers İmparatorluğu'nda yaygın olarak kullanılıyordu; Sürgün'den sonra Yahudiler Aramice'yi İsrail'e geri getirdiler ve burada en popüler dil haline geldi.

İbranice Kutsal Kitap, M.Ö. 500'den M.S. 70'e kadar süren ikinci tapınak döneminde Targum adı verilen Aramice'ye çevrildi. Bu çeviri sinagoglarda okundu ve eğitim için kullanıldı.

Orijinali Aramice olan Kutsal Kitap bölümleri Daniel 2-7; Ezra 4-7; ve Yeremya 10:11. Aramice kelimeler Yeni Ahit'te de kaydedilmiştir:

• Talitha qumi ("Bakire ya da küçük kız, kalk!") Markos 5:41
• Ephatha ("Açılın") Markos 7:34
• Eli, Eli, lema sebaqtani (İsa'nın çarmıhtaki haykırışı: "Tanrım, Tanrım, beni neden terk ettin?") Markos 15:34, Matta 27:46
• Abba ("Baba") Romalılar 8:15; Galatyalılar 4:6
• Maranatha ("Rab, gel!") 1 Korintliler 16:22

İngilizceye Çeviriler

Roma İmparatorluğu'nun etkisiyle ilk kilise Latinceyi resmi dil olarak kabul etti. M.S. 382'de Papa I. Damasus, Jerome'u Latince bir İncil hazırlamakla görevlendirdi. Beytüllahim'deki bir manastırda çalışan Jerome, ilk olarak Eski Ahit'i doğrudan İbraniceden çevirdi ve Septuagint'i kullanmış olsaydı hata yapma olasılığını azalttı.M.S. 402 yılında ortaya çıkmıştır.

Vulgate yaklaşık 1.000 yıl boyunca resmi metin olarak kullanıldı, ancak bu İnciller elle çoğaltılıyordu ve çok pahalıydı. Ayrıca, sıradan insanların çoğu Latince okuyamıyordu. İlk tam İngilizce İncil 1382'de John Wycliffe tarafından yayınlandı ve kaynak olarak esas olarak Vulgate'e dayanıyordu. Bunu yaklaşık 1535'te Tyndale çevirisi ve 1535'te Coverdale izledi.Hem İngilizce hem de diğer yerel dillerde çeviri telaşı.

Günümüzde yaygın olarak kullanılan İngilizce çeviriler arasında King James Version, 1611; American Standard Version, 1901; Revised Standard Version, 1952; Living Bible, 1972; New International Version, 1973; Today's English Version (Good News Bible), 1976; New King James Version, 1982; ve English Standard Version, 2001 bulunmaktadır.

Kaynaklar

• İncil Almanağı ; J.I. Packer, Merrill C. Tenney; William White Jr., editörler
• Kutsal Kitap'a Nasıl Girilir ; Stephen M. Miller
• Christiancourier.com
• Jewishencyclopedia.com
• Historyworld.net