Waarom vermijden boeddhisten gehechtheid?

Het principe van niet-gebondenheid is de sleutel tot het begrijpen en beoefenen van het boeddhisme, maar zoals zoveel begrippen in deze religieuze filosofie kan het verwarrend en zelfs ontmoedigend zijn voor nieuwkomers.

Een dergelijke reactie komt vaak voor bij mensen, vooral in het Westen, die zich gaan verdiepen in het boeddhisme. Als deze filosofie over vreugde zou moeten gaan, vragen zij zich af, waarom wordt er dan zoveel tijd besteed aan het zeggen dat het leven vol lijden is ( dukkha ), dat ongebondenheid een doel is, en dat een erkenning van leegte ( shunyata ) is een stap naar verlichting?

Het boeddhisme is inderdaad een filosofie van de vreugde. Een reden voor de verwarring bij nieuwkomers is het feit dat boeddhistische begrippen hun oorsprong vinden in het Sanskriet, waarvan de woorden niet altijd gemakkelijk in het Engels te vertalen zijn. Een andere reden is het feit dat het persoonlijke referentiekader van westerlingen veel en veel verschilt van dat van oosterse culturen.

Belangrijkste conclusies: Principe van onthechting in het boeddhisme

• De Vier Edele Waarheden vormen het fundament van het boeddhisme. Ze werden door de Boeddha overgeleverd als een pad naar het nirvana, een permanente staat van vreugde.
• Hoewel de Edele Waarheden stellen dat het leven lijden is en gehechtheid een van de oorzaken van dat lijden is, zijn deze woorden geen nauwkeurige vertalingen van de oorspronkelijke Sanskriet-termen.
• Het woord dukkha zou beter vertaald kunnen worden als "onbevredigdheid", in plaats van lijden.
• Er is geen exacte vertaling van het woord upadana Het concept benadrukt dat het verlangen om te hechten aan dingen problematisch is, niet dat men alles moet opgeven waar men van houdt.
• Het opgeven van de begoocheling en onwetendheid die de behoefte aan gehechtheid voeden, kan helpen het lijden te beëindigen. Dit wordt bereikt door het Edele Achtvoudige Pad.

Om het concept van niet-gebondenheid te begrijpen, moet je de plaats ervan in de algemene structuur van de boeddhistische filosofie en praktijk begrijpen. De basisprincipes van het boeddhisme staan bekend als de Vier Edele Waarheden.

De grondbeginselen van het boeddhisme

De eerste Edele Waarheid: Het leven is "lijden".

De Boeddha leerde dat het leven zoals wij dat nu kennen vol lijden is, de dichtstbijzijnde Engelse vertaling van het woord dukkha. Dit woord heeft vele connotaties, waaronder "onbevredigdheid", wat misschien een nog betere vertaling is dan "lijden". Zeggen dat het leven lijden is in boeddhistische zin, is zeggen dat waar we ook gaan, we gevolgd worden door een vaag gevoel dat de dingen niet helemaal bevredigend zijn, niet helemaal kloppen. De erkenning van deze onbevredigdheid is wat boeddhisten de Eerste Edele Waarheid noemen.

Maar het is mogelijk om de reden van dit lijden of deze ontevredenheid te kennen, en die komt uit drie bronnen. Ten eerste zijn we ontevreden omdat we de ware aard van de dingen niet echt begrijpen. Deze verwarring ( avidya) wordt meestal vertaald als onwetendheid , en het belangrijkste kenmerk ervan is dat we ons niet bewust zijn van de onderlinge verbondenheid van alle dingen. We stellen ons bijvoorbeeld voor dat er een "zelf" of "ik" is dat onafhankelijk en los van alle andere verschijnselen bestaat. Dit is misschien wel de centrale misvatting die door het boeddhisme is vastgesteld, en zij is verantwoordelijk voor de volgende twee redenen voor lijden.

De Tweede Edele Waarheid: Hier zijn de redenen voor ons lijden

Onze reactie op dit misverstand over onze afgescheidenheid in de wereld leidt tot gehechtheid of afkeer/haat. Het is belangrijk te weten dat het Sanskriet woord voor het eerste concept, upadana heeft geen exacte vertaling in het Engels; de letterlijke betekenis is "brandstof", hoewel het vaak vertaald wordt met "gehechtheid". Evenzo is het Sanskriet woord voor afkeer/haat, devesha Samen staan deze drie problemen - afkeer, vasthouden/hechten en afkeer - bekend als de Drie Vergiften, en de erkenning ervan vormt de Tweede Edele Waarheid.

De Derde Edele Waarheid: Het is mogelijk het lijden te beëindigen

De Boeddha leerde ook dat het mogelijk is niet Dit staat centraal in het vreugdevolle optimisme van het boeddhisme - de erkenning dat een beëindiging van dukkha Dit wordt bereikt door afstand te doen van de begoocheling en onwetendheid die de gehechtheid/hechting en de afkeer/haat voeden die het leven zo onbevredigend maken. De beëindiging van dat lijden heeft een naam die bijna iedereen wel kent: nirvana .

De Vierde Edele Waarheid: Hier is het pad naar de beëindiging van het lijden

Tenslotte onderwees de Boeddha een reeks praktische regels en methoden om van een toestand van onwetendheid/attachment/afkeer ( dukkha ) naar een permanente staat van vreugde/tevredenheid ( nirvana Een van de methoden is het beroemde Achtvoudige Pad, een reeks praktische aanbevelingen voor het leven, bedoeld om beoefenaars op weg te helpen naar nirvana.

Het beginsel van ongebondenheid

Niet-gehechtheid is dus werkelijk een tegengif voor het gehechtheid/hechtingsprobleem dat in de Tweede Edele Waarheid wordt beschreven. Als gehechtheid/hechting een voorwaarde is om het leven onbevredigend te vinden, dan is het logisch dat niet-gehechtheid een voorwaarde is die leidt tot tevredenheid met het leven, een voorwaarde van nirvana .

Het is echter belangrijk op te merken dat het boeddhistische advies niet is om je los te maken van de mensen in je leven of van je ervaringen, maar eerder om eenvoudigweg de niet-gebondenheid te erkennen die inherent is om mee te beginnen. Dit is een vrij belangrijk verschil tussen boeddhistische en andere religieuze filosofieën. Terwijl andere religies proberen een zekere staat van genade te bereiken door hard te werken en actief af te zweren,Het boeddhisme leert ons dat we van nature vreugdevol zijn en dat het gewoon een kwestie is van overgave en afstand doen van onze misplaatste gewoonten en vooroordelen, zodat we het essentiële boeddhaschap dat in ons allen schuilt, kunnen ervaren.

Wanneer we de illusie verwerpen dat we een "zelf" hebben dat los en onafhankelijk van andere mensen en verschijnselen bestaat, zien we plotseling in dat het niet nodig is ons los te maken, omdat we altijd al verbonden zijn geweest met alle dingen, te allen tijde.

Zenleraar John Daido Loori zegt dat niet-gebondenheid moet worden opgevat als eenheid met alle dingen:

Leven in niet-gebondenheid betekent dat we erkennen dat er nooit iets was om ons aan te hechten of vast te klampen. En voor hen die dit werkelijk kunnen erkennen, is het inderdaad een staat van vreugde.